Dagblaðið Vísir - DV - 10.01.2011, Blaðsíða 20

Þegar kvikmyndir eru gerðar eft-ir þekktum skáldverkum, eins og hér um ræðir, er óumflýjan-
legt að útkoman verði umdeild, enda
flestir með sína eigin skoðun á hvað
eigi að birtast á skjánum. Leikstjórinn
Gunnar B. Guðmundsson ræðst því
ekki á garðinn þar sem hann er lægst-
ur því margir hafa annað hvort lesið
bókina eða séð hana í söngleikjaupp-
færslu á leiksviði.
Þetta er önnur kvikmynd leikstjór-
ans í fullri lengd en fyrir þremur árum
var hin prýðisgóða Astrópía frum-
sýnd. Auk þess hefur Gunnar séð um
Áramótaskaup Sjónvarpsins undan-
farin tvö ár og staðið sig með prýði að
margra mati.
Ungi leikarinn Alexander Briem
stendur sig frábærlega í hlutverki
hins orðheppna og svívirðilega Orms
Óðinssonar, sem er að klára 10. bekk
og að fá smjörþefinn að fullorðins-
árunum í fyrsta skipti. Ungir leikarar
spreyta sig, flestir í fyrsta sinn, í hlut-
verkum vina Orms en standa sig fæst-
ir jafnvel og Alexander, enda ekki úr
jafn miklu að moða.
Handritið virkaði ekki mjög hnit-
miðað á löngum köflum. Maður fékk
á tilfinninguna að of mikil virðing
hafi verið borin fyrir bókinni sjálfri
og minna hugsað um að setja sam-
an gott kvikmyndahandrit. Hlutir
sem virka vel á prenti virka ekki endi-
lega á hvíta tjaldinu, en nokkur atriði
myndarinnar virtust ekki njóta sín
sem skildi. Önnur virtust samhengis-
laus og birtust eins og skrattinn úr
sauðarleggnum.
Þar að auki leit aðalpersónan ein-
staka sinnum í myndavélina og blikk-
aði, eins og til að brjóta fjórða vegg-
inn. Þetta virtist gerast af handahófi,
en virkaði ekki á heildina litið. Þetta
kom fyrir sjónir eins og upphaflega
hafi ætlunin verið að byggja myndina
á Ormi að tala í myndavélina, en hætt
við í miðjum tökum og eftir stóðu örfá
atriði.
Myndin á að gerast 1979 og næst
sá fílingur ágætlega fram á heimili
Orms, en lítið að öðru leyti. Nokkr-
um gömlum bílum er plantað hér og
þar en í víðskotum sjást nútímaleg-
ir bílar á ferð. Skiljanlega er erfitt að
færa hálfa Reykjavík aftur um 30 ár
án mikils tilkostnaðar en svona hlut-
ir kippa áhorfandanum alveg út úr
myndinni. Á mann leitar sú spurning
hvort heppilegra hefði verið að láta
myndina gerast í nútímanum.
Þrátt fyrir allt hefur Gauragangur
töluvert skemmtanagildi. Orðheppni
Orms og óviðeigandi en skemmtileg
hegðun hans kitlar hláturtaugarnar
oftar en einu sinni og fjölmargir auka-
leikarar fara á kostum. Þar má helst
nefna Þorstein Bachmann í hlutverki
leikfimikennarans og Gunnar Helga-
son í hlutverki skólastjórans.
Þegar öllu er á botninn hvolft
er Gauragangur hin prýðilegasta
skemmtun. Hún er vissulega mjög
gölluð, en frábær frammistaða Al-
exanders Briem bjargar deginum.
Frumraun hans lofar mjög góðu fyrir
framtíðina.
20 | Fókus 10. janúar 2011 Mánudagur
Heimildamyndateymi nokkurt tekur fyrir prest sem hefur sér-hæft sig í alls konar bellibrögðum
á farsælum ferli sínum sem predikari.
Hann er sérfróður í öllum hundakúnst-
unum að ná einfeldningum á sitt band
og sýnir heimildamyndafólkinu fram
á það með sannfærandi hætti. Hann
virðist ætla að gera upp við þessa vitl-
eysu alla og ákveður því að sýna fram
á hvernig fagmaður fer offari í loddara-
skapnum. Hvað er betur til þess fall-
ið en klassískar andasæringar? Hann
tekur því að sér verkefnið að særa illa
anda úr stúlku nokkurri í New Orl-
eans. Spurningin er síðan hvort brellur
hans nægja til að framkvæma seinustu
andasæringu hans á ferlinum. Þetta
„mockumentary“ form hefur tröllriðið
hryllingsmyndageiranum síðan Blair
Witch Project kom út og mætti ætla
að nú væri komið gott af því. Engu að
síður byrjar myndin sniðuglega hér og
er mjög fyndin í uppljóstrunum sín-
um á þeim sirkusbransa sem trúar-
bragðageirinn bandaríski er. Notast er
við óþekkt andlit í leikaravali og samt
skartar myndin nokkrum furðugóð-
um frammistöðum. Caleb (sem kem-
ur skemmtilega nokk fram undir eigin
fornafni) er bróðir andsetnu stúlkunn-
ar, alveg sérstaklega ógeðslegur og með
mjög óþægilega nærveru. Á þessum
tímapunkti gæti maður haldið að mað-
ur væri að sigla inn í góða djöflamessu
þrátt fyrir að efniviðurinn sé vissulega
ekki sá frumlegasti. Það hefur bókstaf-
lega verið djöflast á andasæringum í
Hollywood síðan brautryðjandaverkið
Exorcist leit dagsins ljós fyrir meira en
40 árum. Hún er að mínu mati ein besta
hryllingsmynd allra tíma en hefur síðan
verið fylgt eftir með tveimur framhalds-
myndum, nokkrum endurgerðum og
ótal myndum undir svipuðum nöfnum
og áhrifum. Flestar hafa farið fyrir ofan
garð og neðan þótt ein og ein hafi slæðst
fyrir augu manns eins og til dæmis The
Exorcism of Emily Rose. En ballið er
ekki búið, því þessi hugmyndaheim-
ur er nefnilega svo skotheldur í hryll-
ingsmynd. Hinn svart/hvíti raunveru-
leiki Biblíunnar, hin algóði guð gegn
ægivaldi djöfulsins, og svo allar þessar
ungu stúlkur sem veiki hlekkur manns-
andans, alltaf tilbúnar að bjóða synd-
inni í kaffi. Auðvitað er þetta algjört
miðaldaofstækiskjaftæði en frábært
efni í mynd rétt eins og kaldastríðs-
myndirnar voru á sínum tíma. Nema
hvað, Last Exorcism klikkar í engri dýpt
sinni meðan farin er stysta mögulega
leiðin að uppgjörinu. Myndin gat ekki
einu sinni boðið okkur upp á einn hel-
vítis andsetning hlaupandi upp vegg.
Hápunktur djöflahasarsins undir lokin
var ekkert nema ódýrar bregðisenur og
brellur sem vídeóklúbbur í framhalds-
skóla myndi skammast sín fyrir.
Andsetin drulla
The Last Exorcism
IMDb 5,7 RottenTomatoes 72% Metacritic 63
Leikstjóri: Daniel Stamm
Leikarar: Patrick Fabian, Ashley Bell,
Iris Bahr og Louis Herthum.
87 mínútur
Bíódómur
Erpur
Eyvindarson
Nýliðið ár var það stærsta og við-
burðaríkasta í sögu Bedroom
Community til þessa með útgáfu á
fjórum plötum og tónleikaferðalag-
inu Whale Watching tour. Listamenn
útgáfunnar höfðu nóg fyrir stafni og
er útgáfufyrirtækið án efa eitt það
blómlegasta hér á landi.
Sam Amidon ferðaðist um heim-
inn til að kynna nýjustu plötu sína,
I see the sign, sem endaði ofarlega
á topplistum ársins 2010 hjá stór-
um jafnt sem smáum miðlum, til að
mynda lista New York Times og Mojo.
Daníel Bjarnason gaf út plötuna
Processions og fékk platan frábærar
viðtökur en Daníel hlaut meðal ann-
ars titilinn höfundur ársins og Bow to
String var kosið tónverk ársins á Ís-
lensku tónlistarverðlaununum. Pro-
cessions var einnig ein af sex verð-
launaplötum Kraumslistans og Bow
to String var tilnefnd til Norrænu
tónskáldaverðlaunanna.
Ben Frost hlaut hin eftirsóttu
Rolex-verðlaun (og mun því njóta
handleiðslu tónlistarmannsins Bri-
ans Eno í heilt ár), samdi tónlist við
dansverk Waynes McGregors, Far,
og var tilnefndur til Íslensku tónlist-
arverðlaunanna fyrir plötuna By the
Throat.
Nico Muhly gaf út tvær plötur;
I Drink the Air Before Me hjá Bed-
room Community og Decca Class-
ics og hjá Decca eingöngu plöt-
una A Good Understanding. Hann
samdi jafnframt tvær óperur, eina
fyrir Metropolitan-óperuhúsið.
Valgeir Sigurðsson gaf út plöt-
una Draumalandið með frumsam-
inni tónlist úr samnefndri kvik-
mynd Þorfinns Guðnasonar og
Andra Snæs Magnasonar. Allir
listamenn Bedroom Community
leggja Valgeiri lið á plötunni en hún
var síðar tilnefnd til Eddunnar.
Fjórar plötur og tónleikaferðalag:
Gott ár Bedroom Community
Kraumslistinn 2010
Eftirtaldar plötur skipa Kraumslistann í ár
og voru verðlaunaðar síðla í desember.
n Ólöf Arnalds – Innundir skinni
n Apparat Organ Quartet – Pólyfónía
n Daníel Bjarnason – Processions
n Ég – Lúxus upplifun
n Jónas Sigurðsson – Allt er eitthvað
n Nolo – No-Lo-Fi
Daníel Bjarnason Hlaut titilinn höfundur
ársins og Bow to String var kosið tónverk ársins
og tilnefnt til Norrænu tónskáldaverðlaunanna.
Síðasta sýning
Sirkuss Íslands
Síðasta sýning vetrarins hjá Sirkus
Íslands verður í Tjarnarbíói þann 14.
janúar næstkomandi. Miðaverði er
stillt í hóf en sýningarnar hafa ver-
ið geysivinsæl fjölskylduafþreying
í vetur. Á sýningunni verða sýndir
loftfimleikar og ýmsar jafnvægislist-
ir. Um að gera að missa ekki af fjör-
inu en á þessari sýningu munu nýir
sirkusmeðlimir spreyta sig í þessum
stærsta sirkus Íslands.
Óumflýjanlegt
framhald Pabbans
Á mánudag verður forsýnt nýtt gam-
anleikrit, Afinn, með einum ástsæl-
asta leikara þjóðarinnar, Sigurði Sig-
urjónssyni, í aðalhlutverki. Sigurður
leikstýrði Bjarna Hauki í Hellisbú-
anum sem sló rækilega í gegn og er
einn vinsælasti einleikur á Íslandi
fyrr og síðar. Árið 2007 flutti Bjarni
Haukur svo einleikinn Pabbann,
einnig í leikstjórn Sigga Sigurjóns.
Eins og Pabbinn er Afinn hlýlegt
gamanverk með stórt hjarta.
Hvernig eru afar í dag? Þeir eru
á besta aldri, í góðri stöðu, búnir að
ala upp börnin og geta loksins notið
lífsins eftir brauðstritið. Hipparnir
eru orðnir afar, þeir eiga Harley
Davidson í bílskúrnum og hlusta
á Bítlana. En það blasa önnur, ný
og erfiðari verkefni við: Gleraugu,
flóknar fjarstýringar, víagra-töflur og
síðast en ekki síst – barnabörnin.
The Tourist fær
3 tilnefningar
Myndin The
Tourist sem ný-
verið hefur verið
tekin til sýninga
í kvikmyndahús-
um hlaut nýverið
þrjár tilnefningar
til Golden Globe-
verðlauna;
besta mynd ársins, besti leikarinn
(Depp) og besta leikkonan (Jolie).
The Tourist fjallar um Frank
(Johnny Depp), amerískan ferða-
mann sem ákveður að ferðast um
Ítalíu eftir persónulegt áfall. Á vegi
hans verður Elise (Angelina Jolie),
einstök kona sem heillar hann upp
úr skónum. Frank eltist við hana
en fljótlega kemur í ljós að þau
hittust ekki fyrir tilviljun. Fyrr en
varir eru þau á flótta í Feneyjum,
flækt í leynimakk og hættuspil á
hæsta stigi.
The Last Exorcism „Myndin gat ekki
einu sinni boðið okkur upp á einn helvítis
andsetning hlaupandi upp vegg.“
Gauragangur
Leikstjóri: Gunnar B. Guðmundsson.
Leikarar: Alexander Briem, Hildur Berglind
Arndal, Eygló Hilmarsdóttir og Atli Óskar
Fjalarsson.
90 mínútur
Bíódómur
Jón Ingi
Stefánsson
Frábær frumraun
Alexanders Briem
Alexander Briem Frábær
í hlutverki Orms Óðinssonar.