Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.2012, Blaðsíða 73

„Skylda mín að
taka upp heima“
„Þetta er litla
barnið mitt“
Geir Ólafsson var við upptökur í Stúdíói Sýrlandi – visir.isSteinunn Camilla um skartgripina sem hún hannar – DV
Ég varaði ykkur við
Spurningin
„Já, ég er geimvera.“
Rob Royce
25 ára athafnamaður
„Já, ég veit að þær eru til.“
Sigtryggur Egilsson
26 ára barþjónn á Prikinu
„Ég trúi á líf úti í geimnum þannig
að já, ég trúi á geimverur.“
Leroy Ciprianne Jenkins
21 ára þjónn á La Marina
„Já, ég er bara sjúklega til í
geimverur.“
Sunna Ben Guðrúnardóttir
23 ára myndlistarkona
„Já, ég trúi á geimverur.“
Katrín Lilja Árnadóttir
7 ára nemi
Trúir þú á
geimverur?
1 „Fyrrverandi komin aftur og ekki pláss fyrir mig lengur“
Jónína Benediktsdóttir um stöðu mála í
trúfélaginu Krossinum.
2 Selma Björnsdóttir: Reynsl-unni ríkari eftir skilnað Leik- og
söngkonan tjáir sig um skilnaðinn við
Rúnar Frey Gíslason í nýjasta tölublaði
Nýs Lífs.
3 Ofsafengin viðbrögð vegna sundfatamyndar blaðakonu
Sænska blaðakonan Linda Marie er
ófeimin þrátt fyrir að vera með nokkur
aukakíló utan á sér.
4 Russel Crowe leigir af útrásarvíkingi Fullyrt er í Séð og
Heyrt að Crowe leigi hús Steingríms
Wernerssonar í Fossvoginum.
5 Borðaði upp úr ruslatunnum Kona sem leitar á náðir Samhjálpar
borðaði mat upp úr ruslatunnum.
6 Afbrýðisamir stálu getnað-arlim kvennagulls Brutust inn til
kínversks karlmanns og skáru undan
honum getnaðarliminn.
7 Allar köngulær eru rándýr 84 tegundir af köngulóm finnast á Íslandi.
Þær drepa bráð sína með eitri sem kemur
úr kirtlum á höfði þeirra.
Mest lesið á DV.is
Y
firskrift mín í dag, er sótt í
orðræðu sem var í tísku um
það leyti er þjóðin uppgötv-
aði Ránið (sem stundum er
kallað hrunið). Hér fóru menn fylktu
liði og sögðust allir hafa varað þjóð-
ina við. En margir af þeim sem þótt-
ust hafa farið fram af skörungsskap
og barið viðvörunarbjöllur í gríð og
erg, fóru með veggjum og beittu ein-
um mesta lágvaða sögunnar. Þagnar-
meistararnir lofuðu að vísu lygina en
þeir þögðu yfir sannleikanum. Það
sama er eiginlega að gerast í dag, því
þeir eru nokkrir íhaldsmennirnir
sem syrgja fráfall Engeyjarættmenna
úr áhrifastöðum í samfélaginu.
Og víst eru þeir til sem vilja að sá
slóttugi maður Bjarni Ben, verði
næsti forsætisráðherra á Íslandi. Og
þá sé ég ástæðu til að vara ykkur við.
Núna vil ég vara þjóð mína við,
rétt einsog ég gerði þegar ég benti
ykkur á sukkið, svínaríið, blekk-
inguna og falsið sem átti sér stað
þegar Ránið var og hét. Enn er til hér
fólk sem vill maka krókinn á kostn-
að okkar hinna; fólk sem er skítsama
hvernig múgurinn hefur það. Í við-
skiptalífinu eru þeir enn og aftur að
koma fram með kröfur sínar. Djöf-
ulsins snillingar ætla enn og aftur að
arðræna íslenska alþýðu, með aðstoð
banka sem hafa það göfuga hlutverk
að færa fé frá snauðum til ríkra.
Ef Bjarni Ben verður næsti for-
sætisráðherra þá hefur hann nú
þegar lofað okkur: Að hækka skatta,
að eyða allri umræðu um nýja
stjórnarskrá, lækka veiðigjald og
styrkja kvótabraskið í sessi, að gefa
nýtt og betra tækifæri þeim sem
rændu hér öllu. En Bjarni þessi kann
vel til verka þegar kemur að því að
koma skuldum fyrirtækja yfir á herð-
ar almennings. Hann hefur, ásamt
sínum ættingjum, náð að skera af sér
hvern skuldahalann á fætur öðrum
og ekki er það nú aldeilis svo að þær
skuldir hafi horfið eða muni hverfa.
Nei, kæru vinir, þær skuldir borgum
við, ýmist í formi skatta, í formi hærri
þjónustugjalda eða þá að þetta er
klipið af okkur með einhverjum öðr-
um hætti.
Æ, það er svo yndislegt þegar
menn tala um afskriftir. Þetta hljóm-
ar einsog eitthvað hafi bara verið
látið hverfa ... Hókus-pókus! Þetta
hljómar jafneinfalt og blessað kenni-
töluflakkið sem stjórnmálamenn
leiðast seint á að lofa að uppræta, en
virðist einhverra hluta vegna ávallt
fá að lifa góðu lífi. Já, menn svíkjast
um að greiða opinber gjöld, stela af
þjóðinni helling af peningum og eru
svo komnir á kaf í hótelrekstur eða
annan bísniss og allt er í gúddí fíling.
Ég vara okkur við, jafnvel þótt
sumum okkar sé nákvæmlega sama
um þá sem ávallt tapa mestu; jafnvel
þótt sumum okkar sé nákvæmlega
sama um misskiptingu þeirra auð-
æfa sem með réttu teljast sameign
þjóðarinnar. Já, jafnvel þótt sumum
okkar sé sama um eymd og fátækt.
Ég vara okkur við og bendi á
hætturnar sem blasa við ef lygarar
og þjófar fá hér aftur þau völd sem
þeir vissulega hafa þó aldrei fyllilega
sleppt takinu af. Enn er Mogganum
stýrt af klíku sem þykist eiga kvót-
ann og enn fær Mogginn afskrifað-
ar skuldir. Og ef þið vitið það ekki nú
þegar, kæru lesendur, bendi ég ykk-
ur á það hér og nú, að þær afskriftir
verða greiddar af engum öðrum en
okkur; mér og þér.
Væntanlega eigum við þá sam-
eiginlegu von að hér megi byggja
blómlegt mannlíf. En til þess að svo
megi verða, þurfum við að siðvæða
samfélagið.
Lúin þjóðin, svekkt og sár
sannleikann mun fatta
þegar eftir fals og fár
hún fær að borga skatta.
Umræða 25Helgarblað 27.–29. júlí 2012
„Ég verð aldrei sama mann-
eskjan og fyrir skilnað“
Selma Björnsdóttir um skilnaðinn við leikarann Rúnar Þór Gíslason leikara – Nýtt líf
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
F
réttir sumarsins úr pólitíkinni
eru frá Bjarna Benediktssyni
formanni Sjálfstæðisflokksins.
Þegar staðfest var að úr ríkis-
sjóði þurfti á síðasta ári að leggja
tugi milljarða til að borga síðustu
hrunskuldirnar (vitum samt ekk-
ert ennþá um Icesave), þar á með-
al himinháa reikninga úr ævintýr-
um Sparisjóðs Sjálfstæðisflokksins
í Keflavík – þá sagði Bjarni að hér
væri það á ferðinni að ríkisstjórn-
in hefði ekki þjarmað nógu harka-
lega að velferðarþjónustunni og
þar með að kjörum flestra í hópi
lág- og millitekjufólks. Það væri
„veruleikafirring“ að neita „að skera
niður í samneyslunni“ til að vega
upp á móti þessu tapi á ríkissjóði.
Þ.e. tapið vegna Sparisjóðsins góða
og fleiri hrunreikninga.
Auðvitað var það ekkert fagnað-
arefni að hrunáföllin skyldu auka
hallann um næstum 50 milljarða.
Þau útgjöld koma einsog allur ann-
ar halli, niður á möguleikum okk-
ar og næstu kynslóða í framtíðinni
vegna þess að hallann þarf að borga
niður seinna með háum vöxtum.
Í stjórnarsamstarfinu eftir hrun,
hefur það þess vegna verið einn af
hinum rauðu þráðum að koma rík-
issjóði í jafnvægi sem allra fyrst –
og tekst á næsta ári eða þarnæsta.
Aukahallinn í fyrra er sem betur fer
ekki rekstrarlegur heldur einusinni-
útgjöld og á þess vegna ekki að
trufla verulega við að ná sameigin-
legum sjóðum á þurrt.
Hannes Hólmsteinn
og Björn Valur
Af þeim ástæðum er yfirlýsing
Bjarna Benediktssonar merkileg
– hún lýsir því hvað Sjálfstæðis-
flokkurinn ætlar sér eftir kosningar
ef hann kemst í forystu við land-
stjórnina. Ég sagði í bloggi að Bjarni
væri með þessu að færa flokkinn til
hægri, vegna þess að talsmenn hans
á þingi hafa ekki kynnt okkur þessa
niðurskurðarstefnu heldur stað-
ið á móti flestum sparnaðartillög-
um og tekið fagnandi undir hverja
kvörtun. Þeir Hannes Hólmsteinn
Gissurarson og Björn Valur Gísla-
son hafa báðir mótmælt þessari
túlkun. Björn Valur segir að Sjálf-
stæðisflokkurinn sé ekkert að færast
til hægri heldur hafi hann alltaf ver-
ið svona. Hannes Hólmsteinn segir
að Sjálfstæðisflokkurinn sé ekkert
að færast til hægri heldur séu aðrir
flokkar að færast til vinstri. Og hafa
báðir nokkuð til síns máls!
Staðreyndin er þó sú að eftir
hrun hefur tekist almenn samstaða
um þá stefnu ríkisstjórnar Jóhönnu
Sigurðardóttur að vinna sig út úr
vandanum án þess að óhjákvæmi-
legur niðurskurður og kaupmáttar-
rýrnun væru fyrst og fremst látin
bitna á lág- og meðaltekjufólki
eins og víðast hvar annarstaðar í
okkar heimshluta. Við höfum gert
þetta á forsendum jöfnuðar og var-
ið velferðarþjónustuna. Þetta er
ekki sjálfsagt mál heldur pólitísk
ákvörðun sem byggist á sjónar-
miðum um sanngirni og samstöðu
– en ekki síður skynsamleg efna-
hagsleg ákvörðun sem hefur hjálp-
að fyrir tækjunum, viðskiptunum
og atvinnu lífinu og þar með dregið
úr hættunni á fjölda-atvinnuleysi
og neyðarástandi à la Grikkland og
Spánn.
Almenningur taki skellinn
Það eru auðvitað tíðindi að Sjálf-
stæðisflokkurinn skuli ætla að snúa
frá þessari stjórnarstefnu og vinna
upp hrunhallann á ríkissjóði með
árás á „samneysluna“ – það er að
segja velferðarþjónustuna, heil-
brigðisstofnanirnar, barnabæturn-
ar og ellilífeyrinn, skólakerfið, aðra
innviði samfélagsins. Hefja nýja
leiftursókn gegn lífskjörum, þannig
að vitnað sé í sögu Sjálfstæðis-
flokksins frá áttunda áratugnum.
Stefnuyfirlýsing Bjarna rímar reynd-
ar ágætlega við nýlegar tillögur frá
SA að afnema gjaldeyrishöftin strax
með gríðarlegu gengisfalli þar sem
almenningur tæki skellinn. Hætt við
að spekúlasjónir okkar Björns Vals
og Hannesar Hólmsteins um hægri
og vinstri yrðu heldur hjáróma í
sviptingunum sem þá tækju við í
íslensku samfélagi almennt og hjá
fjölskyldum með lág- og meðaltekj-
ur sérstaklega.
Kannski engin furða að menn
hlaupi úr landi við þessi tíðindi, nú
síðast aumingja Einar Sveinsson
Vafningsföðurbróðir.
Kosturinn við tillögur Bjarna
Benediktssonar og Samtaka
atvinnu lífsins er hinsvegar sá að
með þeim birtast afar skýrar línur
milli valkosta í stjórnmálum á næst-
unni, milli hægri og vinstri, milli
sérhagsmuna og almannhagsmuna,
milli Sjálfstæðisflokksins og jafnað-
arstefnunnar.
Kjallari
Mörður Árnason
„Ég sagði í
bloggi að
Bjarni væri með
þessu að færa
flokkinn til hægri
Ný leiftursókn