Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.2012, Qupperneq 81

Ósiðir fjölskyldunnar
n 5 atriði sem ekki á að tileinka sér
E
itt af því besta í lífinu er að vera
hluti af góðri og heilsteyptri
fjölskyldu. Fjölskyldur fara
minnkandi með hverju árinu
meðal annars vegna þess að fólk ein-
beitir sér frekar að frama og öðru
slíku. LadyZona tók saman 5 atriði
yfir ósiði hjá fjölskyldum og mælir
með að fólk hætti þeim sem fyrst:
1 Verja ekki tíma saman Það er mjög mikilvægt fyrir fjöl-
skylduna að eiga tíma saman og það
ætti að vera í það minnsta klukku-
stund á dag. Spjallið um daginn og
sýnið hvert öðru áhuga.
2 Skipulagsleysi Hafið lista yfir hlutverk hvers og eins í heimil-
isverkunum og passið þannig upp á
að allir taki þátt.
3 Borða fyrir framan sjónvarpið Ekki borða fjöl-
skyldukvöldverðinn fyrir framan
sjónvarpið. Það dregur verulega
úr samskiptum og fjölskyldu-
tengslum.
4 Samgleðjast ekki Það á ekki bara að vera gaman um
jól og áramót. Það má fagna oft-
ar eins og vegna góðra einkunna,
vinninga og fleira. Þarf ekki að
vera merkilegt en það skilur eft-
ir sig minningu sem gaman er að
eiga.
5 Öskur og læti Það leysir enginn vandamál með því að
öskra og garga. Kennið börnunum
að það sé hægt að útkljá mál án þess
að hækka róminn. Fjölskyldan Hlúum hvert að öðru og styrkjum fjölskylduböndin.
Grái fiðrinGurinn
n Það fá alls ekki allir gráa fiðringinn n Karlar gera sér grein fyrir að ævin er hálfnuð
Þ
að hafa allir heyrt um gráa
fiðringinn og oft er talað
um að grái fiðringurinn sé
breytingarskeið karlmanns-
ins og er þetta tímabil ein-
hversstaðar á milli 35 og 50 ára og
varir í 3–10 ár hjá hverjum fyrir sig.
Það eru skiptar skoðanir á því hversu
raunverulegt þetta fyrirbæri er en
sumir vilja meina að þetta geti tengst
hormónaframleiðslu karla eins og
tíðahvörf kvenna gera. Gjarnan er
gert grín að mönnum sem kaupa sér
sportbíla eða mótorhjól eftir fertugt
og þá er talað um að þeir séu haldnir
gráa fiðringnum.
Ólíklegt að fá gráa fiðringinn
í Japan
Það fá alls ekki allir gráa fiðringinn
en samkvæmt rannsókn sem fram-
kvæmd var árið 1980 eru aðeins 10
prósent manna sem fá hann og sumar
rannsóknir hafa sýnt að sumir menn-
ingarheimar eru viðkvæmari en aðrir.
Til dæmis er fólk frá Japan og Indlandi
mjög ólíklegt til að fá gráa fiðringinn
og það hlýtur að vekja upp þá spurn-
ingu hvort þetta fyrirbrigði sé eitthvað
sem hefur verið búið til í ákveðnum
menningarheimum.
Örvænting og eftirsjá
Þetta tímabil hefst um miðbik æv-
innar eða um það leyti þegar karl-
menn gera sér grein fyrir að þeir eru
hálfnaðir með ævi sína, að þeir eru
dauðlegar verur og að einn daginn
muni „þetta allt“ taka enda. Þessu
fylgir oft mikil örvænting, þeim
finnst þeir hjálparvana, óvelkomn-
ir og hafa lítilvægt hlutverk í þessu
lífi. Eins getur eftirsjá og breytingar
spilað inn í þetta sem getur hellst
yfir menn á þessum tímapunkti. Það
getur verið vegna ýmissa hluta eins
og til dæmis vinnu og starfsframa,
hjónabands, börnin eru að flytja að
heiman, foreldrar farnir að falla frá
og svo framvegis.
Í kjölfar alls þessa fara margir
karlar að breyta lífi sínu, breyta um
lífsstíl og eignast ný markmið og
sumir breyta meiru en aðrir og kynn-
ast nýrri konu og skilja þá jafnvel við
konuna sína eða segja upp vinnunni
sinni til margra ára.
Ekkert sérstakt að keppa að
Gylfi Árnason sálfræðingur á
persona.is skrifaði um þetta: „Sumir
líta á þetta sem breytingaskeið sam-
bærilegt við það sem verður hjá kon-
um á þessum aldri. Sönnu nær er að
á þessu æviskeiði hafa ýmsar félags-
legar breytingar áhrif á hjónabandið,
fjölskyldulífið og stöðu makanna sín
á milli. Börnin eru uppkominn, fjöl-
skyldan hefur komið sér upp íbúð
eða húsi, skuldirnar eru orðnar við-
ráðanlegar og afkoman góð. Oftast
hefur karlinn fundið sér bás í varan-
legu lífsstarfi og það er ekki að neinu
sérstöku að keppa. Að hinu leytinu
kann honum að hafa mistekist að ná
þeim markmiðum sem hann keppti
að. Hann stendur á tímamótum.
þetta skapar óróleika í sálinni, sem
getur komið fram í því að hann leit-
ar á ný mið.“
Á heimasíðu lifetwo.com er far-
ið vel og vandlega í gegnum hvernig
þekkja á gráa fiðringinn. Hér verður
stiklað á stóru í þeim lista:
1 Fer að breyta öllu bara til að breyta Maðurinn er
eirðarlaus og líður eins og hann sé
að renna út á tíma. Hann verður allt
í einu óánægður með allt sem hann
hefur gert hingað til, til dæmis hætta
að hugsa um stöðuhækkunina sem
hann hefur stefnt svo lengi að.
2 Vanhugsaðar ákvarðan-ir og hvatvísi Karlmaðurinn
getur allt í einu haft mikinn áhuga
á hlutum sem hann hefur ekki áður
spáð í. Til dæmis gæti allt í einu þótt
mjög eðlilegt að kaupa sportbíl þrátt
fyrir að það sé alls ekki í takt við fjár-
hag fjölskyldunnar. Honum gæti líka
þótt það lífsnauðsynlegt að hætta í
vinnunni sinni sem hann var nokk-
uð ánægður með, fyrir nokkrum
mánuðum.
3 Hann fer að efast um allt í lífinu Hann getur farið að
upplifa hversdagsleg verk og - skyld-
ur sem byrði á sér og vinnan, fjöl-
skyldan og allt annað í lífi hans virð-
ist honum sem endalaus röð krafna
af þeirra hálfu.
4 Merkjanlegt áhugaleysi í rúminu Karlmaðurinn getur
virst áhugalaus, hvort sem fyrir því
eru andlegar eða líkamlegar orsakir.
5 Stóraukinn áhugi á útlitinu Maðurinn eyðir miklu lengri
tíma en áður við spegilinn, fer að
kaupa sér mikið af nýjum fötum, fær
sér nýja klippingu og er allt í einu
mjög annt um hvernig hann lítur út.
6 Hann fer að drekka meira áfengi Hvað sem veldur því,
þunglyndið, áhyggjurnar, eða eitt-
hvað annað, þá eru margir sem halla
sér að flöskunni þegar þeir finna fyr-
ir fylgikvillum gráa fiðringsins.
7 Meiri svefn, minni mat-arlyst og slen Þetta eru allt
merki um þunglyndi sem getur fylgt
gráa fiðringnum.
Algeng einkenni
breytingarskeiðs karla
n Minnkandi kynhvöt
n Þreyta
n Hármissir
n Breyttur líkamsvöxtur
n Vöðvar rýrna
n Fitumagn líkamans eykst
n Aukin svitamyndun
n Verkir um allan líkamann
n Pirringur
n Depurð
n Þunglyndi
Erfitt fyrir hjónabönd Þetta tímabil
er einhvers staðar á milli 35 og 50 ára og
varir í 3–10 ár.
Nýr bíll Gjarnan er gert grín að mönnum sem kaupa sér sportbíla eftir fertugt.
Lífsstíll 33Helgarblað 27.–29. júlí 2012
Reynir
Traustason
Baráttan
við holdið
É
g stóð bókstaflega á öndinni af
mæði. Neðar í hlíðinni nálg-
aðist maður mig taktföstum
skrefum. Úr fjarlægð séð var
eins og hann væri á stálfótum,
fjaðrandi upp snarbratta hlíðina.
Staðan var vonlaus. Ég hné niður
í grasbala. Hundarnir þrír störðu á
mig áhyggjufullir. Þetta var stund
ósigursins. Í gegnum
eigin andardrátt
þóttist ég heyra
ógnandi skrefin
þegar stálmaður-
inn nálgaðist.
Ég á það til í fjall-
göngum að detta í þann gír að
keppa við aðra göngumenn. Mér
gengur afskaplega illa að sætta
mig við að verða síðastur og vil
stundum helst verða fyrstur. En
svo koma þeir tímar að ég sætti
mig við að vera á meðal öft ustu
manna í góðum hópi. Það er dæmi
um vaxandi þroska.
Ég ákvað eitt síðdegið að ganga
á Kerhólakamb sem tilheyrir Esj-
unni. Þangað hafði ég komið með
rúmlega 100 manna fjallahópi
Ferðafélags Íslands í vetur. Sú för
endaði með þeim ósköpum að við
náðum ekki að toppa og urðum að
snúa við í 800 metra hæð vegna
óveðurs. Og það komust ekki allir
heilir heim því tveir fótbrotnuðu í
ferðinni. Það hafði hvílt á mér síð-
an að nauðsynlegt væri að toppa.
Þ
ennan fagra júlídag lagði
ég og hundarnir þrír upp í
ferðina á Kerhólakamb. Þessi
leið er á meðal þeirra erfiðari
á Esjuna. Snarbrattur stígur liggur
upp úr gili og þaðan er jafnbratt
upp fjallið að klettabeltinu. Ég var
í miklu stuði framan af og geyst-
ist upp hamravegginn og þaðan
áleiðis upp hrygg nokkurn sem
markar leiðina á fjallið. Ég var að
byrja að fikra mig upp hrygginn
móður og másandi þegar mér varð
litið um öxl. Þá sá ég að
við hliðina á bílnum
mínum var annar.
Út úr honum steig
grannvaxinn mað-
ur, silfurhærður. Ég
pjakkaðist áfram upp
brekkuna í góða stund en tók svo
vatnspásu. Þá sá ég mér til undr-
unar að sá silfurhærði nálgaðist
mig óðfluga. „Hver andskotinn,“
hugsaði ég með mér og geystist af
stað. Ég upplifði þetta sem ógnun
við karlmennsku mína.
S
tærstu mistökin sem mað-
ur gerir í fjallgöngum eru
gjarnan þau að ofgera sér
snemma á göngunni og
sprengja sig þannig. Ef það gerist
verður fjallgangan hökt og maður
er alltaf eins og á síðustu metrun-
um. Þar sem ég geystist upp fjall-
ið fannst mér ég finna andardrátt
þess silfurhærða á hnakka mér.
Það dró af mér. Ég fann máttleys-
ið taka yfir. Ég leit við og sá að
innan við 50 metrar voru í mann-
inn sem mér sýndist vera yfir sjö-
tugt. Það var ekki ofsagt að fæt-
ur hans væru sem úr stáli. Eitt
andartak kannaðist ég við andlit
hans. Í sömu mund sveigði hann
frá mér.
Þar sem ég lá sigraður með
hundana yfir mér fór maðurinn
framhjá. Þoka lagðist yfir og ég
missti af honum.
Ég náði að toppa Kerhólakamb,
þrotinn að kröftum. Ég undraðist
að sjá ekki manninn á stálfótun-
um. Á niðurleiðinni létti þokunni
en dularfulla manninn var hvergi
að sjá. Bíllinn hans var horfinn.
Ég horfðist í augu við sjálfan mig
í baksýnisspeglinum. Það var sem
ég losnaði úr álögum.
Maður á
stálfótum