Dagblaðið Vísir - DV - 24.08.2011, Page 23

Viðtal | 23MIðvikudagur 24. ágúst 2011
Ofsótt af óðum kærasta
hvítt hyski sem léti þetta yfir sig
ganga, eins og ég þyrfti að verja
það hvað ég hefði verið að gera
og af hverju hann gerði þetta
gagnvart mér.
Mér var sagt að lögreglan
yrði að tala við barnavernd
en börnin voru ekki einu
sinni heima þar sem þetta var
pabbahelgi. Síðan var sett út
það að það væri drasl heima
hjá mér, jú, það var drasl en
maðurinn hafði líka gengið
berserksgang heima hjá mér
og ég hafði farið út kvöldið
áður og kastað einhverjum föt-
um á sófann. En þetta var ekk-
ert sem ég gat ekki tekið saman
á nokkrum mínútum. Þannig
að ég upplifði hroka gagnvart
mér.“
Seinna fór hún svo upp á
lögreglustöðina í Breiðholti og
ræddi við lögreglumann á vakt.
Hann var mjög almennilegur
en varaði hana þó við því að ef
hún legði fram kæru á hendur
manninum væri viss hætta á
því að hann myndi æsast enn
frekar upp. „Ég gaf skýrslu en
var ráðlagt að kæra ekki því ég
var hvort eð er ekki stórslös-
uð, ég var ekki brotin eða neitt
slíkt.“
„Vona að þú fáir
frið í hjarta“
Nokkrum dögum seinna sendi
hann henni svo SMS: „Þú ert
svo falleg, yndisleg og frábær
bið fyrir ykkur og vona að þú
fáir frið í hjarta og líði betur
með sjálfa þig og þá sem þér
þykir vænt um <3<3<3“
Hann ætlaði ekkert að gef-
ast upp og var í stöðugu sam-
bandi við hana, með ýmiss
konar játningar og yfirlýsing-
ar. Þann 20. desember sendi
hann til dæmis: „Æj S mín :-*
við elskum hvort annað svoo
heitt!!! En viljum við halda
áfram í stríði við ástina, eða
gefa henni frið svo hjartað slái
amk rétt?? Því ég get ekki meir
af reiði og áhyggjum yfir þér
sem ég elska svo heitt <3<3<3“
Hún fór til ráðgjafa sem
hjálpaði henni að takast á við
afleiðingarnar og vera sterk en
með endalausum ástarjátn-
ingum og fögrum orðum tókst
honum að vinna hana aftur.
„Maður verður háður þess-
um fögru orðum,“ segir hún
og andvarpar um leið og hún
hristir husinn af vanþóknun.
Þráði fjölskyldulíf
Hann stóð sig síðan vel í allan
vetur en þegar skólanum lauk
í vor byrjaði ballið aftur. „Síð-
ustu fjóra mánuði var hann
hjá mér, einstæðri móður í lág-
launavinnu, án þess að leggja
sitt af mörkum til heimilisins.
Þannig hefur það verið,
mynstrið, síðan við kynnt-
umst, hann var góður í þrjá
mánuði en sprakk svo. Hann
er tifandi tímasprengja og
hagaði sér oft eins og vitleys-
ingur. Það fór auðvitað í taug-
arnar á mér en svona menn
eru snillingar í því að eigna
sér konur, fyrst með því að ýta
vinum mínum frá mér og síð-
an fjölskyldunni. Ég veit það,
að ef ég hefði haldið þessu
áfram hefði ég ekki átt neinn
að nema hann.“
Fyrir rúmum
mánuði fékk hún
svo nóg og henti honum út.
Viku síðar komst hún að því að
hún væri ólétt. Hann lét sér ekki
segjast og hélt áfram að reyna.
„Þegar ég sagði honum að ég
væri ófrísk en vildi ekki taka við
honum aftur þá hringdi hann
í barnaverndarnefnd og sagð-
ist vera hræddur um að ég væri
farin á fyllerí og í dóp.
Ég fór ekki á fyllerí. Aftur á
móti fór ég strax að taka fólín-
sýrur þó að ég vissi ekki hvort
ég gæti ekki átt þetta barn. Ég
þráði þetta fjölskyldulíf en vissi
það innst inni að ég gæti ekki
leyft þessum manni að fylgja
mér allt mitt líf. Ég var því rosa-
lega viðkvæm.“
„Með geðveikisglampa
í augunum“
Í síðustu viku kom hann svo
heim til hennar og gekk beint
inn á bað þar sem hann klippti
brjóstahaldarann hennar í
sundur. Morguninn eftir sá
hún þetta, reiddist og bað
hann að fara. „Þá fór hann inn í
fataherbergi og reif niður kjól-
ana mína. Ég sagði honum að
fara út en hann brjálaðist, tók
í höndina á mér með þennan
geðveikisglampa í augunum.“
Dóttir hennar var heima og
vegna hennar hélt hún ró sinni
en var ákveðin í því að hann
yrði að fara. Hann lét ekki segj-
ast og reyndi að henda óhreina
tauinu ofan í klósettið. „Ég
var orðin svo hrædd að ég
tók skæri sem ég gæti not-
að mér til varnar í ein-
hverri geðshræringu. Ekki
það, ég hefði ekki notað
þau gegn honum. Hann
sló þau síðan úr
höndunum á
mér og kýldi
mig síðan.“
Óttinn
og sárs-
aukinn
tóku völd-
in og það
sem gerð-
ist næst er í
þoku. „Dótt-
ir mín segir að
hann hafi kýlt mig
ítrekað en ég er nán-
ast viss um að hann
hafi bara kýlt mig einu
sinni í andlitið en tekið
á mér víðar. Ég er allavega
marin og blá bæði á hálsinum
og líkamanum.“
Gæti hann drepið?
„Ég sá það að hann var tilbú-
inn til að drepa mig.“ Hún seg-
ir að þegar morð var framið á
Íslandi um daginn hafi hann
sagt að það væri ekki skrýtið
að menn færu þessa leið því af-
plánunin er svo stutt. „Ég var
sammála því og við ræddum
þetta aðeins. Seinna velti ég
því fyrir mér hvort hann væri
jafnvel maður til þess að gera
þetta sjálfur. Hann virðist ekki
hafa stjórn á sér svo það gæti
endað illa þegar hann byrjar.
Hann er svo eigingjarn á
mig að ég held að hann sé til-
búinn til að gera ýmislegt til að
missa mig ekki.“
Henni stóð allavega ekki á
sama þegar hún stóð frammi
fyrir honum í eldhúsinu