Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.2008, Page 22
Svarthöfði lærði einfalda skil-greiningu á lýðræðinu þegar hann gekk í barnaskóla. Hann vissi ekki fyrr en í dag að lýð-
ræðið væri eins og jólasveinninn og
Guð, meiri táknmynd en raunveru-
leiki. Að trúa á lýðræðið er eins og
að trúa á Guð; í staðföstu trausti þess
að það sé til, þótt aldrei sjáist til þess.
Lýðræðið er trúarbrögð, eða hug-
myndafræði, ekki stjórnskipulag.
Í skólanum lærði Svarthöfði að lýðræðið þýddi einfaldlega: Lýð-urinn ræður. Rétta skilgreining-in er hins vegar: Lýðurinn ræður
einn dag á fjögurra ára fresti, hver af
fimm flokksleiðtogum ræður land-
inu, alls ekki um vetur og alls ekki
þegar mikið liggur við eða mikið er
að gera hjá ráðamönnum. Svarthöfði
lærði nýju skilgreininguna af Geir
H. Haarde og Ingibjörgu Sólrúnu
Gísladóttur. Þau hafa útskýrt í þaula
hversu hættulegt það sé að fólk fái
að kjósa. „Það fer allt í vaskinn,“ segir
Geir. Það má ekki kjósa um hávetur,
í miðjum björgunarleiðangri og svo
framvegis. Það má ekki kjósa því það
liggur svo mikið við.
Orðræða Geirs er stórmerki-leg. Því hann hefur komist að þeirri konunglegu nið-urstöðu að hann einn geti
útvegað íslensku
þjóðinni
lán hjá Al-
þjóðagjald-
eyrissjóðn-
um, það
sem kalla
mætti fé-
lagslegu
aðstoð
heimsins.
„Ég er að
hringja í alla
kollega mína
á Norður-
löndum í
dag út af
þess-
um
lánamálum og það er alveg ljóst ...“
sagði Geir alvöruþrunginn um hvað
gerist við kosningar. „... Þá verða
engin lán á boðstólum frá þeim sem
boðist hafa til að lána okkur!“
Færa má rök fyrir því að eng-inn þekki vandann betur en Geir, því Geir var maðurinn sem bjó til vandann. Og sá
sem þekkir vandann best hlýtur að
vera bestur í að leysa hann, ekki satt?
Og sá sem er eini maðurinn sem
getur leyst stærsta vanda íslensku
þjóðarinnar ætti með réttu aldrei að
fara frá völdum. Það væri afskap-
lega óráðlegt að kjósa aðra, því aðrir
munu láta allt fara í vaskinn. Einnig
er óráðlegt að slíkur maður þurfi að
þola gagnrýni sem raskar vinnufriði
hans. Enda er gagnrýni óþörf, þegar
hinn eini útvaldi lántakandi þjóðar-
innar er við völd. Eins og Geir sagði
er lýðræðið „glapræði“, sérstaklega
þegar fólk ætlar ekki að kjósa hann.
Svarthöfði vill breytt þjóð-skipulag. Hann vill sannleik-ann upp á borðið og skipta út orðinu lýðveldi fyrir upplýst
einveldi í stjórnarskránni. Val hans
nú stendur á milli þess að trúa Geir
eða sturlast í eigin áhrifaleysi. Hann
kýs að trúa Geir í því að lýðræðið
sé hættulegt. Því vill Svarthöfði að
fjögurra ára kosningum verði sleg-
ið á frest í ljósi efnahagskreppunn-
ar, sem mun í það minnsta teygja
anga sína til ársins 2025. Efna-
hagskreppan sem Geir olli ætti
alls ekki að verða til þess að
hann missi valdastöðu sína,
heldur þvert á móti á hann að vera
við völd eins lengi og hægt er, því
hann er hinn eini útvaldi.
Stefna ætti að því að ganga næst til kosninga í maí 2025, með þeim fyrirvara að við verðum komin yfir versta
hjallann. En þá verða aðstæður líka
að vera hagfelldar fyrir kosningar.
Við þurfum að setja þann fyrirvara
á kosningarnar 2025 að ráðamenn
hafi mikið tilfinningalegt svigrúm og
þurfi ekki vinnufrið það vorið. Ellegar
gæti öll þeirra vinna farið í vaskinn
og þjóðin steypist í glötun eigin glap-
ræðis.
Það væri í reynd óðs manns æði að hætta á kosning-ar, þegar þær stefna í voða þeirri hagfelldustu niður-
stöðu sem nú er orðin, að þjóðin er
leidd af hinum útvalda lántakanda,
þeim eina sem getur tekið lán og ráð-
stafað því þannig að efnahagslegur
stöðugleiki hljótist af.
Ef lýðræðið er eins og Guð, hlýtur Geir H. Haarde að vera fulltrúi þess hér á jörðu. Hann er Jesús endurborinn.
En eins og á biblíutímum vill lýður-
inn krossfesta son Guðs. „Hví hef-
urðu yfirgefið mig!?“ kallar Geir nú af
krossinum til lýðsins. En það er í lagi.
Því þótt Geir hafi verið krossfestur og
sviptur lýðræðislegu lífsmarki, vantar
ekki að hans eigin María Magdalena,
sú sem seldi uppgerðarblíðu sína
þjóðinni, komi honum til bjargar og
tryggi dýrðlega upprisu hans.
fimmtudagur 27. nóvember 200822 Umræða
Burt með lýðræðið
svarthöfði
spurningin
„Ég var svo sem að horfa á margt annað
en á krossinn í þetta skiptið,“ segir
matthías Ásgeirsson, formaður
vantrúar, sem í dv í gær
lýsti því yfir að það
orkaði tvímælis að
Matthildur Magnús-
dóttir, þula ríkissjón-
varpsins, skartaði
myndarlegum krossi að
kristnum sið í
útsendingu á
laugardaginn var.
trúðir þú ekki
eigin augum?
sandkorn
n Eftirlaunaþeginn Jón Baldvin
Hannibalsson, fyrrverandi ráð-
herra, hefur sýnt því mikinn áhuga
að komast í framlínu íslenskra
stjórnmála að nýju. Hann hefur
komið fram við hin ýmsu tækifæri
og farið mik-
inn. Þannig
boðaði hann
í þættinum
Reykjavík
síðdegis vilja
sinn til rót-
tækra breyt-
inga á kosn-
ingakerfinu
þar sem forsetinn hætti að vera
puntudúkka en fengi raunveruleg
völd eins og í Bandaríkjunum. Nú
hefur verið stofnuð grúppa á Face-
book sem hefur það eitt á dagskrá
að fá gamla hugmyndafræðinginn
aftur í pólitík.
n Eins og DV sagði frá í ítarlegri
grein Jóhanns Haukssonar þá var
Styrmi Gunnarssyni, þáverandi
ritstjóra Moggans, hótað því á sín-
um tíma að óyfirstíganlegar skuld-
ir hans við Landsbankann og fleiri
banka yrðu
gjaldfelld-
ar ef hann
héldi áfram
að veita
Sverri Her-
mannssyni,
fyrrverandi
bankastjóra
Landsbank-
ans, skjól á síðum Moggans.
Styrmir telur sjálfur að hótunina
megi rekja til ráðherranna Davíðs
Oddssonar og Björns Bjarnason-
ar en uppi voru sögur um að alls
skuldaði ritstjórinn 120 milljónir
króna. Ekki varð af gjaldfellingu
skuldanna þrátt fyrir hótanirnar.
n Eftir að Björgólfur Guðmunds-
son eignaðist Landsbankann og
síðar Árvakur, útgáfufélag Morg-
unblaðsins, er hermt að hann hafi
safnað saman skuldum Styrmis
undir Landsbankann. Ekki var
um að ræða 120 milljónir eins og
söguburður gaf til kynna heldur
82 milljónir króna. Ljóst er að
skuldirnar hafa ekki verið greidd-
ar upp en hermt er að Björgólfur
hafi á endanum afskrifað þær að
fullu án þess að ganga að eignum
Styrmis. Það gæti verið forvitnilegt
fyrir fjölmiðla að komast í þennan
hluta lánabókar gamla Lands-
bankans og fá á hreint hvort rit-
stjórinn hafi fengið aðra meðferð
en almennir viðskiptavinir.
n Bjarni Harðarson, fyrrverandi
alþingismaður, hefur notað tím-
ann frá því hann gaf sjálfum sér
frí frá þingstörfum til að skrifa
bókarbrot. Bjarni kom í viðtal við
Helga Seljan í Kastljósinu af þessu
tilefni og lýsti
miklum upp-
ljóstrunum
um hótanir
og spillingu
í Framsókn-
arflokknum.
Heldur var þó
hótanasagan
rýr því Bjarni
fékkst ekki fyrir nokkurn mun til
að segja hverjir hefðu hótað hon-
um. Spillingin í flokknum er vænt-
anlega sú helst að Bjarni og Guðni
Ágústsson eru á fullum launum í
sjálftökufríi.
LyngháLs 5, 110 Reykjavík
Útgáfufélag: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
Stjórnarformaður: hreinn Loftsson
framkvæmdaStjóri: elín Ragnarsdóttir
ritStjórar:
jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
fréttaStjórar:
Brynjólfur Þór guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
auglýSingaStjóri:
ásmundur helgason, asi@birtingur.is
dv Á netinu: dv.is
aðalnúmer: 512 7000, ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, auglýsingar: 515 70 50.
Umbrot: dv. Prentvinnsla: landsprent. Dreifing: Árvakur.
dv áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
„Hún mætti alveg
hugsa um það
með hverju
hún skreytir
sig í útsend-
ingu.“
Matthías Ásgeirsson, formaður Vantrúar um
það að Matthildur Magnúsdóttir, þula
Ríkissjónvarpsins, hafi skartað krossi á síðustu
laugardagsvakt. – DV
„Réttlátt, jafnt og
húmorískt þjóðfélag.“
Verkalýðskonan Margrét Pétursdóttir sem
sló í gegn á borgarafundinum í Háskólabíói
síðastliðinn mánudag aðspurð hver draumurinn
sé. – DV
„Hann stakk upp á
þessu. Þetta er mitt
eina tækifæri til að
krefja Davíð svara.“
Smári Garðarsson ætlar að taka Össur
Skarphéðinsson á orðinu og fara með honum á
skrifstofu Davíðs Oddssonar og krefjast svara um
ástæður þess að Bretar beittu hryðjuverkarlögun-
um. – DV
„Því miður er það
bláköld staðreynd að
ofbeldi gegn konum
viðgengst í öllum
löndum.“
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir utanríkisráðherra
á morgunverðarfundi UNIFEM í fyrradag. –
Morgunblaðið.
„Hó, hó, hó. Svo eru
menn að segja
Bó einhvern
jólaboða.“
Andri Freyr Viðarsson
útvarpsmaður hefur fjórðu jólin
fengið uppsagnarbréf frá útvarpsstöð. Í þetta
skiptið frá Rás 2. – Fréttablaðið.
Kúgarar Grænlands
Leiðari
Grænlendingar hafa stigið það gæfuspor í kosningum að brjót-ast að miklu leyti undan oki Dana. Næstum tveir þriðju grænlenskra
kjósenda samþykktu að taka upp aukna
sjálfsstjórn og brjótast þannig undan ný-
lenduveldinu sem haldið hefur þessari vina-
þjóð Íslendinga undir oki sínu. Íslendingar
hafa langa reynslu af því að vera undir einok-
un Dana en náðu sínu sjálfstæði eftir að Dan-
mörk var hernumin. Sem þjóð hljótum við að
fagna því að Grænlendingar eru nú á sömu
braut og eru að brjóta af sér hlekkina. Kúg-
un Dana á Grænlendingum er ekki bein og
sýnileg. Hún er helst fólgin í því að yfirgnæf-
andi hluti embættismannastéttarinnar er
mannaður af herraþjóðinni sem hrifsað hef-
ur til sín bestu störfin á Grænlandi. Danska
hefur lengst af verið ráðandi tungumál í kerf-
inu og grænlenskunni hefur verið ýtt til hlið-
ar. Danir hafa traðkað á sjálfsvirðingu þjóðar
og stjórnað Grænlandi. Nú verður þar breyt-
ing á og þeir Danir sem vilja búa og starfa í
Grænlandi þurfa væntanlega að læra tungu-
mál heimamanna. Það hefur staðið Græn-
lendingum fyrir þrifum að Danir hafa stjórn-
að samfélaginu. Kúgurunum dönsku er ekki
um það gefið að nýlenduþjóðin verði sjálf-
bjarga. Það er þeim í hag að halda þjóðinni
niðri og stjórna henni eins og þrælum. Stjórn
Dana á Grænlandi hefur þannig drepið nið-
ur sjálfsbjargarviðleitni, stöðvað nýsköpun
og haldið niðri frumkvæði í landinu. Áríð-
andi er að treysta vinabönd við þessa ná-
granna okkar í vestri. Grænland býr að fjölda
náttúruauðlinda sem ættu að skjóta styrkum
stoðum undir sjálfstæði þeirra. Ísland verður
að taka upp nána samvinnu við Grænland og
stuðla þannig að hagsæld beggja vinaþjóða.
reynir traustason ritstjóri skrifar Danir hafa traðkað á sjálfsvirðingu þjóðar.
bókstafLega