Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.2010, Blaðsíða 22

Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.2010, Blaðsíða 22
RÁÐHERRA Í SENDIFERÐ n Kristján Möller samgönguráðherra er þekktur fyrir að vinda sér í verkin af krafti. Hann er Siglfirðingur en þar eins og víðar á landsbyggðinni vita menn að ekki dugir annað en að drífa í hlutunum. Ráðherrann var snöggur að bera upp frumvarp sem bannaði verkfall flugvirkja. Alþingi samþykkti síðan á mettíma en þá átti eftir að fá uppá- skrift forseta Íslands. Venjan er þá að senda leigubíl. Ráðherrann bjargaði því máli með því að skjótast sjálfur á Bessastaði með lögin og forsetinn staðfesti umsvifalaust. RÁÐHERRA GAF SÚPU n Kristján Möller samgönguráðherra fór ásamt ráðuneyti sínu í heimabæ- inn, Siglufjörð, í árshátíðarferð. Að vanda greiddi starfsmannafé- lagið helming kostnaðar á móti ráðuneytinu. Ferð ráðuneyt- isfólksins vakti mikla athygli heimamanna. Hvað mesta ánægju í ferðinni gerði kvöldverður á heimili ráðherrans og Oddnýjar, eig- inkonu hans, sem hafði eldað 30 lítra af dýrindis fiskisúpu. Málsverðurinn var í boði hjónanna sem greiddu fyrir hráefnið. SENDIHERRAFRÚ FORSETAEFNI n Vangaveltur eru uppi um það hver gefi kost á sér sem forseti Íslands ef Ólafur Ragnar Grímsson hættir eftir þetta kjörtímabil. Nú hefur dúkkað upp nafn Guðrúnar Ágústsdóttur, fyrrverandi for- seta borgarstjórn- ar og eiginkonu Svavars Gests- sonar sendiherra. Guðrún hefði undir venjulegum kringumstæðum átt ágæta mögu- leika á embættinu. En nú kann aðild eiginmanns hennar, Svavars, að IcesSave-samningnum illræmda að setja strik í reikninginn. JÓNÍNA Í KROSSINN n Hjónavígsla Gunnars Þorsteinsson- ar í Krossinum og Jónínu Benedikts- dóttur heilsufrömuðar um liðna helgi vakti gríðarlega athygli. Bæði eru þau þjóðþekkt en koma sitt úr hvorri áttinni. Samband þeirra hefur staðið í nokkurn tíma eins og DV upplýsti fyrir nokkrum vikum. Bæði eru þó Jónína og Gunnar kraftmikið fólk og þrungið sannfæringar- krafti. Ekki er talið útilokað að Jónína muni koma að starfinu í Krossinum og þá jafnvel sem pred- ikari. Á öldum áður báru Íslending-ar virðingu fyrir hverfulleika lífsins. Þegar eldur kom upp úr jörðinni færðu þeir sig frá. Um helgina kom eldur upp úr jörðinni ofan á fjalli í alræmdu veðravíti. Í stað þess að forða sér flykktust nútíma-Íslend- ingarnir að. Eldgosið hafði rétt náð að skjóta upp kollinum, furðu lostnum vísindamönnum að óvörum, þegar eldfjallafræðingur reyndi að keyra upp að eldgosinu, en festi jeppann sinn í holu. Fréttamaður fann hann, því fréttamaðurinn ætlaði líka að keyra upp. Upp hófst heljarinnar kapp- hlaup fréttamanna, ævintýramanna og vísindamanna að verða fyrstir til að baða sig í bjarmanum af jarðeldinum. Öskustrókurinn, hann er yfir okkur,“ dæsti Kristján Már Unnarsson fréttamaður í viðtali við fréttastöðina sína. „Við erum í öskufalli, askan dynur á okkur hérna og snjórinn orðinn grár og víða svartir flekkir. Við höfum séð fyrr í morgun svona sprengingar koma af og til,“ hélt hann andstuttur áfram. Þetta var ekki nýársbrenna, heldur eldgos sem hafði borið upp með býsna óskiljanleg-um hætti, því lítil þekking er á gossvæðinu og mælarnir sýndu ekki að eldgosið væri hafið. Fréttamaðurinn lýsir hættunni vel; hvernig öskunni af logandi gossúlum úr jörðinni rignir yfir hann og hvernig ófyrirsjáanleg- ar sprengingar verða með reglulegu millibili. Svo hnykkir hann karlmann- lega út: „Við erum að meta stöðuna, hvað við gerum úr þessu en við reynum væntanlega að nálgast gosstöðvarnar frekar.“ Íkarus var metnaðargjarn maður í grískri goðafræði. Hann vaxaði á sig vængi og hóf sig til flugs. En á endanum óx honum metnaður um of og hann fór of nálægt sólinni. Vax- vængirnir brunnu og Íkarus hrapaði. Auðvitað var Íkarus aldrei til og hefði væntanlega ekki hrapað í þyngarleysi geimsins, en boðskapurinn er gamall, sannur og einfaldur. Ekki fara of nálægt eldinum. Svarthöfði er þakklátur frétta-mönnum sem ná góðum mynd-um af gosinu, en biður þá ekki um að leggja sjálfa sig í hættu. Gleymum því ekki að það kom gat á jörðina öllum að óvörum og eldur vell- ur upp úr! Í guðanna bænum haldið ykkur frá! ÍKARUS OG ELDGOSIÐ „Samningurinn milli mín og Jóhönnu rennur út í sumar og þá er þetta búið.“ n María Björk Sverrisdóttir, umboðskona söngkonunnar Jóhönnu Guðrúnar, yfirgefur Eurovision-drottn- inguna í sumar. - Fréttablað- ið „Hann setti mér úrslitakosti og nú verð ég að taka ákvörðun.“ n Fyrirsætan, Kristrún Ösp Barkardóttir, verður að taka ákvörðun hvort hún vilji byrja með Dwight Yorke og flytja út til hans. - DV „Við gátum ekkert æft fótbolta.“ n Kristján Guðmundsson, þjálfari HB í Færeyjum, var bara með sína menn í lyftingar- og styrktaræfingum í langan tíma vegna mikils snjós þar í landi. -Fréttablaðið „Í m worried about this Katla.“ n Megyn Kelly fréttakona á FOX-fréttstöðinni þar sem fluttar voru öfgafullarfréttir af eldgosinu á Íslandi. - DV Lágkúra á Ísafirði Samtök stórra útgerðarmanna eru í herferð til varnar eignarrétti sínum á villtum, lifandi fiski. Allt er lagt und-ir til að heilaþvo almenning í land- inu og koma því inn hjá fólki að það sé vont að þjóðin eigi kvótann. Tilgangurinn helg- ar meðalið í herferðinni. Fundur á Ísafirði var auglýstur sem svo að hann væri gegn fyrningarleiðinni. Bæjarstjórinn var gerð- ur að fundarstjóra og málsvara hinna of- sóttu eigenda kvótans. Nafn Verkalýsðfé- lags Vestfjarða var notað sem aðstandandi markmiðsins. Formaður félagsins lýsti því í fjölmiðlum að það væri fölsun. Til að kór- óna ætlunarverkið var almenningi bannað að taka til máls eða spyrja á fundinum. Vest- firðingar sem þangað mættu sátu þannig undir dynjandi, nær einhliða, áróðri um að landauðn blasti við ef þeir ekki stæðu vörð um að kvótinn yrði í eigu útgerðarmanna. Fram kom að Vestfirðingar, sem byggt hafa mestalla afkomu sína á fiskveiðum, eiga nú um níu prósent af heildarkvótanum. Sú prósenta var miklu hærri í árdaga kerfis- ins. Þannig hefur hlutdeildin hrunið á líf- tíma kerfisins og kvótinn leitað suður á land og norður. Meintir eigendur leita nú til Vest- firðinga um að mynda skjaldborg um sig. Það hlýtur að teljast ósvífni af versta tagi. Og þeir vildu ekki aðeins að fólkið samþykkti að kvótinn væri í eigu fárra. Þeir sviptu sama fólkið eðlilegu málfrelsi og buðu upp á hrá- an einhliða áróður. Ólínu Þorvarðardótt- ur, alþingismanni Samfylkingar, ofbauð framganga fundarboðenda og hún vildi boða til framhaldsfundar þar sem málfrelsi ríkti. Það var í takt við annað að bæjarstjóri kvótaeigendanna neitaði að verða við því og sleit fundi. Á Ísafjarðarfundinum birtist ein versta lágkúra sem átt hefur sér stað í opin- berri umræðu á Íslandi. Þeir vilja ekki að- eins eiga fiskinn heldur málfrelsið líka. REYNIR TRAUSTASON RITSTJÓRI SKRIFAR. Allt er lagt undir til að heilaþvo almenning 22 FÖSTUDAGUR 26. mars 2010 UMRÆÐA SANDKORN LYNGHÁLS 5, 110 REYKJAVÍK ÚTGÁFUFÉLAG: Útgáfufélagið Birtíngur ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Hreinn Loftsson FRAMKVÆMDASTJÓRI: Sverrir Arngrímsson RITSTJÓRAR: Jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is og Reynir Traustason, rt@dv.is FRÉTTASTJÓRI: Brynjólfur Þór Guðmundsson, brynjolfur@dv.is AUGLÝSINGASTJÓRI: Elísabet Austmann, elisabet@birtingur.is DV Á NETINU: DV.IS AÐALNÚMER: 512 7000, RITSTJÓRN: 512 7010, ÁSKRIFTARSÍMI: 512 7080, AUGLÝSINGAR: 512 7050. SMÁAUGLÝSINGAR: 515 5550. Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur. DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. LEIÐARI SVARTHÖFÐI BÓKSTAFLEGA Gleymd er gúrkutíðin Núna er loksins hægt að leyfa þjóð- málaumræðu að lifa. Við erum laus við endalaust æseifbull og getum nú við snúið okkur að því sem skiptir máli. Núna geta kvótakóngarnir logið því að þjóðinni að byggðir landsins muni leggjast í eyði ef kvótinn fer allur til þjóðarinnar. Nú mega menn væla úr sér augun vegna þess að örfá tonn af skötusel fara ekki í þá hít sem kvóta- hyskið hefur lofað um langa hríð. Braskararnir nöldra og segja að inn- köllun kvótans muni koma sér eink- ar illa fyrir þá sem nýlega hafa fjárfest í aflaheimildum. Já, við lifðum líklega við almennt þrælahald um allan heim ef fólk hefði hlustað sérstaklega á þá sem höfðu keypt sér þræla skömmu fyrir afnám þrælahalds. Hér getum við lofað þrælahald ef lygaþvæla LÍÚ fær að lifa. Núna eru það hinar íslensku al- þýðuhetjur sem eiga allan rétt. Núna mótmælir Bubbi Morthens því há- stöfum að íslenskir tónlistarmenn skuli voga sér að syngja á ensku. Hann hefur nefnilega áttað sig á því að menn geta sýnt þjóðtungunni lít- ilsvirðingu, bæði með því að brúka og sniðganga. Gosið eyðir öllum óhróðri um Hvítflibbaskýrsluna, núna má fresta birtingu hennar enn og aftur og fólk nennir ekki einu sinni að yppa öxlum. Núna tölum við um gos og heyr- um hámenntaða vísindamenn segja okkur að annaðhvort muni gosið vara um skamma hríð eða langa, að ann- aðhvort sé það í vexti eða rénun. Þegar gosið hefur athyglina fá dít- oxdrottningin og krossfarinn frið og geta hætt að sverja af sér gróusög- ur um samvistir á laun. Í gosmekkin- um leynist það sem ljóst má vera. Og á meðan strókurinn stendur aftur úr vítispúkum á Fimmvörðuhálsi fara Jónína Ben og Gunnar í Krossinum í eina sæng. Já, nú hafa blómabreiður himnaríkis fengið nýjan ilm. Yndisleg íslensk þjóð undirbýr næsta dans í kringum gullkálfinn á meðan gúrúar í gosmálapólitíkinni spá því að brátt fari allt á annan end- ann við Upptyppinga. Þeir segja að Kárahnjúkavirkjun hverfi í vítiseld, að ný Móðuharðindi neyði þjóðina í hreppaflutninga til Kanaveldis eða Kanada. Í nýja landinu munum við lifa í eilífu bjartsýniskasti, laus við æseif, laus við þras um þjóðtungu, laus við LÍÚ og skötusel, laus við þjófaskýrslu og bunu úr stólpípum vítis. Þá mun lifa í minningunni brúðkaup sem breytti ímynd þjóðar og iðraeldur sem breyttu yfirborði lands. Þau fengu blessun klár og kvitt í kristnum helgidómi, þá mátti heyra: Holy shit! hrópað einum rómi. KRISTJÁN HREINSSON skáld skrifar „Hér getum við lofað þrælahald ef lygaþvæla LÍÚ fær að lifa.“ SKÁLDIÐ SKRIFAR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.