Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.2010, Blaðsíða 23

„Ég er að fara til Ísafjarðar. Þar fer ég
á Aldrei fór ég suður og svo verður
vonandi hægt að fara á skíði.“
LINDA KRISTMANNSDÓTTIR
45 ÁRA KERFISFRÆÐINGUR.
„Vinna í garðinum við að gera hann
fínan. Ég er með gróðurhús og búin að
sá fullt þar fyrir löngu síðan.“
ERLA BERGMANN
35 ÁRA FJÁRMÁLASTJÓRI.
„Ég er ekki búinn að ákveða það. Allt
óráðið enn þá. “
ÁSGEIR EGILSSON
58 ÁRA ATVINNULAUS.
„Ég reikna með að vera heima. Það er
að minnsta kosti ekki annað á dagskrá
eins og er.“
BERGDÍS JÓNASDÓTTIR
79 ÁRA ELLILÍFEYRISÞEGI.
„Það gæti verið að ég færi í bústað en
annars er það óráið. Annars á ég von á
barnabarni svo það ræðst svolítið af því
þar sem von er á því á þessum tíma.“
INGIBJÖRG ÞÓRA MARTEINSDÓTTIR
53 ÁRA LAUNAFULLTRÚI
HJÁ VINNUEFTIRLITINU.
HVAÐ Á AÐ GERA UM PÁSKANA?
GEIR ÓLAFSSON hélt tónleika á
fimmtudagskvöldið til styrktar SÁÁ.
Hann fékk með sér í lið einvala lið
söngvara, þar á meðal sjálfan Kristján
Jóhannsson, sem allir gáfu vinnu sína
til þessa góða málefnis.
SPENNANDI
AÐ VINNA MEÐ
KRISTJÁNI
Ríkisstjórnin sprengdi stöðugleika-
sáttmálann með glæsibrag í upp-
hafi vikunnar. Fyrst lýsti hún yfir að
friðarskylda yrði að ríkja á vinnu-
markaði og afnam því verkfalls-
rétt launþega og sneri sér svo við
og samþykkti einhliða breytingar á
fiskveiðistjórnunarkerfinu, þvert á
sáttmálann.  Samtök atvinnulífsins
bentu í kjölfarið á bókun sína við
sáttmálann og lýstu yfir að forsend-
ur hans væru brostnar.
Eftir standa samtök launþega,
varnarlaus gagnvart einhliða að-
gerðum ríkisstjórnarinnar. Búið er
að negla niður lágmarkshækkan-
ir á launum, okurvexti, síhækkandi
verðlag og afnema verkfallsrétt-
inn. Hvað eiga forystumenn ASÍ og
BSRB til bragðs að taka? Segja upp
kjarasamningum eða fara í verkfall?
Nei, það geta þeir ekki, því ríkis-
stjórnin hefur krafist einhliða frið-
arskyldu með bráðabirgðalög í bak-
höndinni.
Þjóðarsátt 1990
Með Þjóðarsáttinni 1990 var með
þríhliða samningi ríkis og aðila
vinnumarkaðarins, klippt á ára-
langar víxlhækkanir launa og verð-
lags og verðbólgudraugurinn kveð-
inn niður.  Ekki var lengur talið
ásættanlegt að bregðast við efna-
hagsáföllum með gengislækkunum
til að bæta stöðu útflutningsgreina
auk þess sem vextir og verðtryggð-
ar skuldir voru að sliga bæði heimili
og fyrirtæki. Þjóðarsáttin var efna-
hagslegt afrek þar sem ríkisstjórn
Steingríms Hermannssonar og að-
ilar vinnumarkaðarins tóku hönd-
um saman um að tryggja ákveðin
laun, vexti og stöðugleika verðlags
til hagsbóta fyrir samfélagið í heild.
Ríkisstjórnin var framarlega í
öllu undirbúningsferli þjóðarsáttar-
innar, þar sem lögð var áhersla á að
ná niður raungengi krónunnar með
lækkun kaupmáttar launa án þess
þó að verðbólga færi á skrið. Laun-
þegar tóku á sig ákveðinn fórnar-
kostnað í upphafi til að tryggja sér
meiri kaupmátt til lengri tíma litið.
Vaxtalækkanir komu heimilum og
fyrirtækjum til góða auk þess sem
dregið var úr hækkunum á opin-
berri þjónustu og sköttum á fyrir-
tæki. 
Aðdragandi þjóðarsáttarinnar
var langur. Allir lögðu eitthvað á sig
og allir fórnuðu einhverju til þess að
tryggja efnahagslegan stöðugleika.
Raunveruleg sátt
Það sama er því miður ekki hægt að
segja um stöðugleikasáttmála nú-
verandi stjórnar.  Sá samningur er
einfaldlega listi af sameiginlegum
áhugamálum aðila vinnumarkað-
arins sem ríkisstjórnin samþykkti
án mikillar umræðu og hefur lítt
hirt um að framfylgja. Fljótlega eftir
samþykkt sáttmálans lá fyrir að ekki
yrði staðið við loforð um lækkun
vaxta.  Síðan þá hefur ríkisstjórnin
ekki lyft litla fingri til að ýta á eftir
vaxtalækkunum.  Skattahækkanir
urðu margfalt hærri en samið hafði
verið um og lítið hefur verið gert til
að tryggja stöðugt verðlag eða af-
nema verðtrygginguna.
Raunveruleg endurreisn bygg-
ist á samvinnu og samstöðu. Rík-
isstjórnin verður að beita sér fyrir
raunverulegri sátt á vinnumarkaði,
raunverulegri sátt milli lántaka
og lánveitanda, raunverulegri sátt
milli atvinnurekenda og launþega
og raunverulegri sátt á milli stjórn-
ar og stjórnarandstöðu. Það gerir
maður ekki með valdboði, það ger-
ir maður ekki með fyrirskipunum
og það gerir maður ekki með laga-
setningu.
Jóhanna Sigurðardóttir getur
mikið lært af Steingrími Hermanns-
syni mannasætti  um samvinnu,
samstöðu og þjóðarsátt.
Þjóðarsátt að hætti Jóhönnu
UMRÆÐA 26. mars 2010 FÖSTUDAGUR 23
Nutu blíðunnar Þetta unga fólk naut veðurblíðunnar í hádeghléi á Háskólatorgi fyrir utan Háskóla Íslands á fimmtudag. Inni lék Bubbi Morthens fyrir nemendur en flutning hans
mátti vel heyra út á tröppur. Þó lóan sé komin er einhver bið á því að vorið gangi endanlega í garð því Veðurstofa Íslands spáir frosti og jafnvel snjókomu fram í næstu viku.
MYNDIN
Hver er maðurinn? „Geir Ólafsson.“
Hvar ertu uppalinn? „Ég er fæddur og
uppalinn í Breiðholtinu í Reykjavík.“
Hvað drífur þig áfram? „Það er
kærleikurinn.“
Hver er fyrsta minning þín úr æsku?
„Ætli það sé ekki bara einhver ljúf stund í
faðmi móður minnar.“
Hver er þín fyrirmynd? „Jesús Kristur.“
Ertu á lausu? „Já. Það kemur síðan bara
í ljós ef eitthvað breytist í þeim efnum.“
Hvaða bók er á náttborðinu? „Þær
eru tvær. Það er annars vegar Biblían
og svo tónfræðibókin mín sem ég er að
lesa.“
Hver var kveikjan að þessum
tónleikum? „Ætli það sé ekki bara
aðstæðurnar í þjóðfélaginu. Það er gott
að gera öðrum gott.“
Var erfitt að fá fólk til að syngja?
„Nei, alls ekki. Ég hafði samband við
Kristján Jóhannsson, Ragga Bjarna, Egil
Ólafs, Írisi Guðmundsdóttur, Þorgeir
Ástvaldsson og fleiri og það var ekki að
spyrja að því, allir voru tilbúnir að hjálpa
til. Það kom heldur ekki neitt annað til
greina hjá þeim en að gefa vinnu sínu.
Er spennandi að vinna með
Kristjáni Jóhannsyni? „Já, það er
mjög spennandi og mikill heiður. Hann
er búinn að vera áratugi í þessum bransa
og hefur bara verið mjög hvetjandi og
mikil fyrirmynd fyrir flesta söngvara á
Íslandi tel ég.“
Áttirðu sjálfur við áfengisvandamál
að stríða? „Nei, tónleikarnir hafa ekkert
með það að gera. Þetta er bara eitthvað
sem mig langaði til að gera. Ég vil styrkja
góð málefni og í raun er þetta þakklæt-
isvottur fyrir allt það sem maður fær.
Maður getur ekki bara haldið áfram að
þiggja, maður verður líka að gefa.“
MAÐUR DAGSINS
DÓMSTÓLL GÖTUNNAR
KJALLARI
EYGLÓ
HARÐARDÓTTIR
alþingismaður skrifar
„Raunveruleg
endurreisn byggist
á samvinnu og
samstöðu.“