Glóðafeykir - 01.12.1969, Page 25

GLÓÐAFEYKIR
25
Ferjan við Vesturós Héraðsvatna.
Eitt sinn um haust, síðla dags, í norðanstormi og stórsjó, var Jón
hættur að ferja, taldi óferjandi. Kemur þá Jónas Jónasson á Dýr-
finnastöðum ofan á Óstangann, fer ekki af baki, en kallar á ferjuna.
Jón sér að hann er mikið drukkinn, vill því leggja framt á að ná
honum yfir, brýzt því yfir með ferjuna. Þar þrífur hann Jónas af
baki í fang sér og ber hann út í ferjuna; en á leiðinni reið alda inn
um ferjuna og skall upp fyrir mitti á Jóni, en ekki bifaðist hann; en
tregt gekk honum að koma tveimur hestum út í ferjuna; allt komst
samt slysalaust yfir. Þá kvað Jónas:
Barði kæla brjóstið frarnan,
braut á herðum straumasull.
I þér tíminn setti saman
silfur, stál o° rauðaarull.
Einn vetur var Ingibjörg Guðmundsdóttir frá Asi námsmey í
kvennaskólanum á Ytri-Ey; hún var uppeldisdóttir Ashjóna, síðar
kona séra Bjarna í Steinnesi. Að skólavist lokinni var hún sótt frá
Skíðastöðum og flutt austur að Ós; var Jón þar og ferjaði hana yfir
á pramma. Þann dag var áköf leysing og feikna aurar. Ingibjörg seg-