Glóðafeykir - 01.12.1969, Blaðsíða 39

GLÓÐAFEYKIR
39
sagði Jóhann. „Þú getur lært alveg eins og hinir og skalt ekkert vera
banginn þó að þú fáir lægri einkunn en þeir, þeirra undirbúning-
ur er orðinn miklu meiri.“ Það endaði með því, að ég lét að orðum
Jóhanns og fór vestur í Hóla um haustið. Aðalsteinn í Hreiðarsstaða-
koti hafði lofað að fylgja mér vestur. Fm þá vantaði mig hross til
ferðarinnar. Bað Áma í Dæli, föðurbróður minn, að lána mér Grána
sinn, en hann neitaði. Jón á Syðra-Hvarfi átti jarpa hryssu, en ekki
bjóst ég við að til neins væri að biðja um hana. Svo fór loks, að Sig-
urður í Sælu lánaði mér skjótta hryssu. Kom svo í Hreiðarsstaða-
kot á laugardagskvöldi. Þá kom upp úr kafinu, að Aðalsteinn gat
ekki fylgt mér vestur. Komst ekki íyrir heyönnum. Leizt mér nú
ekki á blikuna, því að ég var algjörlega ókunnugur leiðinni, en
fannst minnkun að því að gefast upp og fór einn. Gekk ferðin ágæt-
lega. Kom ég nú í Skriðuland í Kolbeinsdal í fyrsta skipti en ekki
síðasta. Þar var mér tekið með kostum og kynjum og jafnan upp frá
því, þegar mig bar þar að garði. Svo stóð á, að fólkið á Skriðulandi
var á leið til kirkju á Hólum og slóst ég í förina.
— Hvernig féll þér svo Hóladvölin?
— Mér líkaði hún að flestu leyti vel. Jósef var mikill skólamaður
og mjög vel menntaður. En í einu fannst mér þeir svíkja mig á Hól-
um, og það var fjármennskan. Eg fékk ekkert meira fyrir hana en
hinir, en ég er alveg viss um, að enginn strákurinn hirti á móti mér
féð og raunar engar skepnur. Námið reyndist mér nokkuð erfitt,
sem ekki kom hvað sízt til af því, að kennslubækurnar voru flestar
á dönsku, en hana hafði ég ekki lært nema í hálfan mánuð. Skóla-
lífið var fjörugt og mikið var flogizt á. Eg var meinstríðinn í þá
daga og hafði gaman af að hleypa strákunum upp, enda tókst mér
það með alla nema Sæmund Sigfússon, síðar bóksala. Hann haggað-
ist aldrei. Einhvern tíma eftir nýár fréttum við að ball ætti að vera
á Flugumýri. Þangað fórum við fjórir: ég, Jóhann Páll, Þorsteinn
og Kristinn nokkur. Ballið átti að vera á sunnudagskvöld, en kvöld-
ið áður lögðum við af stað og gistum í Hlíð og Hrafnhóli, því að
við ákváðum að stytta okkur leið með því að fara yfir fjallgarðinn.
Fórum upp úr Hvammsdal og komum niður í Flugumýrardal og
gekk ferðin vel, þó að enginn okkar rataði raunar. Komum meira
að segja það snemma í Flugumýri, að við náðum þar í messu. Sner-
ist ræða prests töluvert um böllin og var það ekki illa til fundið eins
og á stóð, en ekki lagði hann þeim liðsyrði. Af þeim, sem þarna vom
á ballinu, er mér minnisstæðastur Sveinn heitinn Sigurðsson, sem
seinna bjó á Giljum og víðar. Þeir Þorsteinn reyndu með sér í svo-