Glóðafeykir - 01.12.1969, Síða 73

GLÓÐAFEYKIR
73
inn á velli. Hann var traustur maður að skapgerð, ráðvandur og
heill og lætur eftir sig þær minningar einar, er vitna um vammlaus-
an mann.
Hann kvæntist ekki né átti böm.
Jón Sigfússon, deildarstjóri á Sauðárkróki, lézt þ. 28. ágúst 1957.
Fæddur í Hvammi á Laxárdal ytra 15. nóv. 1892. Foreldrar: Séra
Sigfús, prestur í Hvammi og á Mælifelli, síðar kaupfélagsstjóri á
Sauðárkróki, og alþingism., Jónsson, skálds
á Víðimýri, Árnasonar bónda á Tindum á
Ásum, Halldórssonar, og kona hans Petrea
Þorsteinsdóttir bónda á Grund í Þorvalds-
dal, Þorlákssonar, og konu hans Helgu Árna-
dóttur.
Jón óx upp með foreldrum sínum, fyrst í
Hvammi, síðan á Mælifelli. Stundaði nám
við gagnfræðaskólann á Akureyri tvo vetur
eftir fermingu, síðan við Hólaskóla og lauk
prófi þaðan 1912. Árið 1914 kvæntist hann
Jórunni Hannesdóttur bónda á Skíðastöð-
um fremri, Péturssonar bónda í Valadal á
Skörðum, Pálmasonar bónda í Syðra-Vallholti, Magnússonar, og
konu hans Ingibjargar Jónsdóttur bónda á Þóreyjarnúpi í Línakra-
dal, síðar í Haganesi í Fljótum, Eiríkssonar. Tveir voru bræður Jór-
unnar, þeir Pétur sparisjóðsstjóri og síðar póstmeistari og Pálmi
rektor.
Börn þeirra eru 4 og öll í Reykjavík: Ásta, húsfr.; Helga, húsfr.;
Sigfús, rafvirki og Herdís, húsfr.
Þau Jón og Jórunn reistu bú í Glaumbæ 1915 og bjuggu þar 2 ár,
þá á Mælifelli 1 ár, fluttu þaðan til Sauðárkróks 1919. Réðst Jón þá
til Kaupfél. Skagfirðinga og var starfsmaður félagsins óslitið upp
þaðan, lengstum deildarstjóri vefnaðarvörudeildar. Átti hann að baki,
er liann féll í valinn, lengstan starfsferil hjá K. S. þeirra manna allra,
er hjá félaginu höfðu unnið allt frá stofnun þess árið 1889. Var hon-
um heill og heiður félagsins hjartfólgið mál, enda einlægur og óhvik-
ull samvinnumaður. Hann skildi mörgum betur hugsjón samvinnu-
stefnunnar, jafnt hagrænt gildi hennar sem þýlingu hennar fyrir and-
legan og félagslegan þroska þeirra manna, sem bera giftu til að ganga
henni heilir á hönd. Trúmennska hans í starfi var frábær, hirðu-
semi og þrifnaður þvílíkur, að nálgaðist nostur. Hann var mörg ár