Glóðafeykir - 01.12.1969, Síða 74

74
GLÓÐAFEYKIR
fulltrúi á aðalfundum K. S. og jafnan öruggur liðsmaður til sóknar
og varnar.
Jón Sigfússon var fríður rnaður og höfðinglegur í sjón, hár og
þrekvaxinn, íþróttamaður á yngri árum og sundmaður ágætur, af-
rendur að afli. Hann var ntikill tilfinningamaður, listhneigður, söng-
elskur og ágætur raddmaður. Hann var prýðilega greindur, einstakt
snyrtimenni um alla hluti, yfirlætislaus og prúður, viðmótshlýr og
viðræðuglaður, hafði gamanyrði og hnyttin svör á luaðbergi. Hann
var gæðadrengur, sem engan átti óvildarnrann.
Gunnhildnr Hansen, húsfr. á Sauðárkróki, lézt þ. 25. nóv. 1957,
aðeins hálffertug að aldri. Hún var fædd að Sauðá 2. jan. 1922, kjör-
dóttir móðurbróður síns, Kristjáns verkstjóra Hansens frá Sauðá,
bróður Friðriks Hansens kennara, sjá Glóða-
feyki 5. h., bls. 33, og konu hans Þóreyjar
Sigmundsdóttur. Hún ólst upp á Sauðár-
króki hjá fósturforeldrum sínum og naut
frábærrar umhyggju þeirra og ástríkis. Og í
því húsi átti hún heima til efsta dags, síðari
árin sem húsfreyja. Fósturmóðir Guunhild-
ar lifði hana, en Kristján Hansen lézt vorið
1943, mjög um aldur franr og öllum harm-
dauði.
Fyrsta vetrardag 1945 gekk Gunnhildur
að eiga Árna M. Jónsson afgreiðslnmann,
Stefánssonar bónda á Halldórsstöðum,
Bjarnasonar, og konu lrans Margrétar Jóhannsdóttur bónda á Kjart-
ansstöðum, Sigurðssonar, ogkonu hans Ingibjargar Jónsdóttur bónda
á Löngumýri. Þau voru jafnaldra, vaxin úr grasi hlið við hlið og leik-
systkini í æsku. Gunnhildur bjó manni sínum hlýtt heimili og nota-
legt og var hin ágætasta húsmóðir, hyggin og prýðilega verki farin,
þrifin, sparsöm og nýtin; var öll hennar heimilisforsjá innan stokks
með miklum myndarbrag.
Gunnhildur Hansen var í meðallagi há, grannvaxin; dökkhærð,
fölleit, fríðleikskona. Hún var hlédræg, dul og fáskiptin út á við, en
glaðvær og hlý á heimili. Öllum var hún góð, en bezt þeim, er oln-
bogabörn voru með einhverjunr lrætti.
Þeim hjónum varð ekki barna auðið.