Skagfirðingabók - 01.01.1975, Qupperneq 152

SKAGFIRBINGABÓK
Varðandi veiðar vatnafiska, eru skýrslur þessar haldbetri. Þar
kemur í ljós, að laxveiðar eru ekki teljandi miklar, þó voru veidd-
ir 75 laxar árið 1899. Silungsveiðin er alldrjúg, eða tæplega 3500
silungar á ári að meðaltali. Hafa vatnaveiðarnar án nokkurs efa
orðið mörgum bónda til búdrýginda.
Við upphaf þilskipaútgerðar á Islandi fór mikill straumur um
landið, og útgerðarmenn kappkostuðu að koma sér upp þilskipum,
sem voru mikil breyting frá hinum opnu bátum. Með þrennu
móti eignuðust menn þilskip. Þau voru keypt tilbúin erlendis,
þau voru smíðuð ný hér heima fyrir og opnum skipum var breytt
og sett í þau þilfar.
I Fljómm eru fyrst gerð út þilskip árið 1856, þá tvö að tölu,
en 1858 eru þau orðin fimm.31 Flest eru þilskipin árið 1871, en
þá eru í eigu Fljótamanna 6XA hluti þilskips. Upp frá því dvínar
þilskipaaldan í Fljótum, og árið 1879 er þar ekkert slíkt skip. A
árunum 1891—1900 eiga Fljótamenn aldrei heilt þilskip, aðeins
helming eða sjötta hluta úr skipi. Eftir 1897 er þeirra ekki getið.
Eðlilega eiga Fljótamenn engin þilskip árið 1843, en þá eru
stærstu skip þeirra áttæringar, og má vera, að einhverjir þeirra
hafi orðið að þilskipum um 1860. I bréfi hreppstjóra til sýslu-
manns 20. maí 1843 er skýrsla um skipa- og bátaeign Fljóta-
manna, sem þá er:
„1. 7 Áttróin Skip
2. 5 Segsrónir Bátar
3. 11 Fjögramanna för.“32
Eftir 1860 eiga Fljótamenn sárasjaldan áttæringa. Á árunum
1869—1876 eru annað slagið til slík för í Fljótum, allt frá einu
upp í þrjú. Annars er þeirra ekki getið.
Fjögurra og sex manna för, sem árið 1843 eru 16 í Fljótum,
eru á árunum 1861—1879 venjulegast um 20 talsins, flest árið
1878 eða 44. Á árunum 1891—1897 fer þessum bátum heldur
fækkandi, og eru aldrei fleiri en 16. Eftir 1897 fjölgar þeim nokk-
uð, fjöldi þeirra vex úr 8 árið 1897 í 16 á aldamótaárinu.
Smábátar og byttur er um og yfir 10 talsins á árunum 1861—
150