Skagfirðingabók - 01.01.1975, Síða 169

FLJÓT í SKAGAFIRÐI Á NÍTJANDU ÖLD
e. Heilbrigðismál
Læknir Fljótamanna sat á Siglufirði, eftir að almenn læknis-
þjónusta hófst.16 Var því erfitt að ná í læknishjálp, einkum á
snjóþungum vetrum, er yfir fjall var að fara. Því var treyst á þá
góðu aðila í sveitinni, sem ráð kunnu við meinsemdum, og gat
það farið á ýmsa vegu. Omenntuðum læknum vildi ganga ærið
misjafnlega að fást við sjúkdóma og voru harðlega víttir fyrir, ef
illa tókst til. Einna nafnkunnastur hinna ómenntuðu lækna í
Fljótum var Hallgrímur læknir Jónsson, er bjó og starfaði á
Vestari-Hóli í Flókadal árin 1821—1824. Var hann af mörgum
illa liðinn og hraktist á endanum burtu úr Fljótum og á að hafa
kvatt sveitungana svo:
„Halur, frú og hver um sig
hjal og gerðir vandi.
Hættið nú að míga á mig
mannvonzkunnar hlandi."1 7
Breyting varð á læknaskipan um aldamótin, en sýslunefndar-
fundur samþykkti árin 1896 og 1899, að greina skyldi Fljót og
Sléttuhlíð frá umdæmi Siglufjarðarlæknis um leið og Skagafirði
yrði skipt í tvö læknisumdæmi, héraðið vestan Vatna annars vegar,
en hins vegar héraðið austan Vatna.18 Upp frá aldamótum heyrðu
Fljótamenn þannig undir Hofsóslækni, en margir munu þó hafa
haldið áfram að vitja læknis og lyfja til Siglufjarðar og jafnvel
Olafsfjarðar. Aldrei var starfrækt sjúkraskýli eða lyfjasala í Fljót-
um, og þurfti að leita þessa út fyrir sveitina og þarf enn.19
Fljót voru eitt umdæmi yfirsetukonu og þótti mjög erfitt. Því
var til þess mælzt á sýslunefndarfundi 14. febrúar 1893, að hreppn-
um yrði skipt í tvö umdæmi. Málið fór til kjörinnar nefndar20, en
sofnaði þar, og varð ein yfirsemkona að þjóna hreppnum öllum
enn sem fyrr.
Heilsugæzla og önnur heilbrigðismál hafa verið í mesta ólestri
í Fljótum, einkum ef miðað er við kröfur í þeim efnum á síðari
167