Jökull - 01.12.1974, Blaðsíða 68

Espihólsanndll V, 183:
„Þá skemmdust tún og engi, hús og garðar á
mörgunr jörðum af vatnagang og skriðum. Eyði-
lögðust nokkrar, en margar niðursettar."
1958
(Skriðuhlaup á Seyðisfirði. Heimild: Tíminn, 1.
okt., Morgunbl. 1. okt.)
Aðfaranótt þriðjudagsins 30. sept. var úr-
hellisrigning á Seyðisfirði og færðist í aukana
franr eftir morgninum. Féllu þá skriður nokkr-
ar úr Strandartindi. Kom sú fyrsta um sexleytið
árdegis fram lækjarfarveginn hjá sínrastöðinni.
Hlóð hún upp aur og grjóti og lokaði veginunr.
Af ótta við frekara hlaup á þessum stað féll
símaþjónusta niður franr eftir degi.
Nokkru síðar hljóp skriða á húsið „Hörm-
ung“, sem var ganralt timburhús. Þar bjó aðeins
ein öldruð kona og var hún fjarverandi. Aur-
flóð fór inn á neðri hæð hússins og stór-
skenrmdi það. Mesta skriðan hljóp á húsið
„Skuld“ þar skamnrt frá. Það var steinhús nreð
tinrburgólfunr. Þar bjó stór fjölskylda, en slapp
naumlega út, en aur og grjót hlóðust í allt að
þriggja metra háan garð umhverfis hixsið, eyði-
lögðu fallegan trjágarð og brutu eldhúsglugg-
anir. Flæddi aurinn þar iirn og braut niður
gólfið, og er húsið talið óirýtt.
Þá fyllti skriðan þrær síldarverksnriðjuirnar
af aur og vatni, eir olli þar ekki frekara tjórri
og eigi heldur á oliugeymum, sem hún féll á.
Skriða féll eiirnig á hús Haralds Jóhannsson-
ar (Johairsens?), kaupmanns, eir skemnrdi það
lítið. Bar aðeins urð umhverfis það.
Fli'xið var úr nokkrum húsum, meðair á þessu
stóð.
Skriður hlupu líka margar úti á Ströndinni
og tepptu veginn út. á Hánefsstaðaeyrar. Talið
er, að 5 skriður hafi fallið iirxran kaupstaðarins
og 16 í írágrenni hans. (Veðráttair).
Skriðuhlaup og tjón hafa orðið á þessu sama
svæði 1892, 1897, 1903, 1935 og 1950, eða að
nreðaltali 13. hvert ár.
(Skriðuföll vestra. Heimild: Morgunbl. 28. okt.
og Tíminn 28.-29. okt.)
Seint í október, líklega unr 26. mánaðarins,
gerði nrikla úrkonru víða vestan lands, t. d.
rigndi í Kvígindisdal aðfarairótt þess 26. um 57
nrm. Víða urðu spjöll á vegum vegna skriðu-
falla og vatiravaxta. Um skriðuföll er getið á
eftirtöldum stöðum: Við Grundarfjörð á Snæ-
fellsnesi, á Barðastrandarvegi, Boluxrgarvíkur-
vegi 15 skriður og tók tvo daga nreð jarðýtu
að gera veginn færan. Einxrig tepptust Sxiða-
víkurvegur og Suðureyrarvegur. Á Isafirði er
talað um nrikil skriðuföll úr fjöllum.
(Skriðuföll á Vesturlandi. Heimild: Morgunbl.
20.—21. nóv„ Tíminn 20. nóv.)
Mánudaginn 18. nóv. cg aðfaranótt þess 19.
íróv. virðist hafa verið mjög mikið úrfelli á
Vesturlandi og slagviðri. Þá hlupu skriður í
Narfeyrarhlíð og miklar vegarskemmdir urðu á
Skógarstrandarvegi og i Dxilum. Eiinrig í Grund-
arfirði nærri Setbergi, svo og við Isafjarðardjúp.
Þar ranir burtu stórt svæði af veginum austan
brúar á Botirsá í Mjóafirði, en brúna tók af
Gljúfurá í sama firði. í Eyrarhlíð við Skutuls-
fjörð hlupu 30 skriður og í Botnshlíð skemmd-
ist veguriirn af skriðuföllum og bæði skriður og
vatnsflóð urðu við Galtarhrygg, exr örnefni
þessi eru bæði í Mjóafirði. Þá er líka talað um
skriðuhlaup í Tálknafirði, Önundarfirði og
Dýrafirði.
Þetta hófst með kalda, svo snjóaði í fjöll,
gekk síðaxr til vestanáttar með 7—10° C hlýind-
um og úrhellisrigningu. Mældist úrfellið í
Kvígindisdal jr. 18. 56 mnr, en í Stykkishólmi
53 nrm.
Frásagnir af svona áhlaupum eru oftast svo
ógreinilegar, að örðugt er að átta sig á jrví,
hvort heldur skriðuhlaup eða bara vatiravextir
valda tjóxri.
1959
(Skriðuföll í Hvalfirði. Heimild: Tíminn 18.
febr.)
Þriðjudaginn þ. 17. febr. féll skriða sunnan
Hvalfjarðar, rétt imran við „Staupastein“. Lok-
aðist veguriirn algerlega og varð að ryðja lrairxr
með vélskóflu eða veghefli.
(Vatns- og aurhlaup í Bildudal. Heimild: Tím-
inn 18., 19. og 22. febr. Morgunbl. 19. febr.)
Um miðjan febrúar var umhleypingasöm tíð
í Bíldudalj stórviðri með snjó og regni til
skiptis. Þainr 16. febr. sirjóaði talsvert, en þann
64 JÖKULL 24. ÁR