Jökull - 01.12.1978, Side 70

Mynd 2. L.H. Miiller, Axel Grímsson, Reidar Sörensen og Tryggvi Einarsson.
okkur félaga, að draga einir hina þungu sleða
allt torleiðið upp á fjallið. Hálendið við
Vatnahjalla er 2500 fet yfir byggð.
Fimmtudaginn 19. mars var bjart veður og
kyrt, hitastig -H3°C, svo að nú lék allt í lyndi.
Kl. 9 vorum við tilbúnir, létum upp farangur
okkar á hestana og lögðum af stað. Sjálfir
vorum við auðvitað fótgangandi sem fyrr.
Vegalengdin til fjallsins var 7 km, og þegar
þangað kom sendum við hestana aftur. En
þrír byggðarmenn hjálpuðu okkur félögum að
draga sleðana upp brattann. Var það hið erf-
iðasta verk. Gátum við ekki ráðið við nema
annan sleðann í einu og urðum þó að verja
okkur svo mjög til, að stundum lágum við
næstum flatir upp eftir fjallshlíðinni. Þegar
við höfðum komið fyrri sleðanum upp yfir
snarasta brattann, sóttum við hinn, og að því
búnu sneri einn byggðarmanna heim. En
hinir hjálpuðu okkur við að draga sleðana
áfram, og þurfti nú ekki nema 3 menn um
hvorn. Loks komumst við upp á fjallsbrún kl. 5
e. h., eftir 6 tima strit. Þar er beinakerlingin
Sankti Pétur, 3200 f. fyrir ofan sjávarflöt.
Brugðum við ekki af gömlum og góðum
landssið og stakk hver okkar sinni vísu í vörð-
una. Hitastig var nú -H 10°C og stinnur næð-
ingur, svo að við höfðum ekki langa viðdvöl
þar efra. Drukkum við nú skilnaðarskál við þá
vini okkar Gunnar frá Tjörnum og Björn, í
heitu kaffi, og þökkuðum þeim sem best við
kunnum góða fylgd.
Jæja, nú áttum við enga að nema sjálfa
okkur, og fyrsta verk okkar var að leggja á
sjálfa okkur aktýgin og gerast hestar. Við
Tryggvi beittum okkur fyrir sleðann, sem
skriðmælirinn (log) var festur á, en þeir Axel
og Sörensen fyrir hinn. Skíðafæri var ágætt, en
sleðarnir þungir — 200 pund á hvorum, — og
sjálfir vorum við uppgefnir eftir brekkuraun-
ina. Við komumst því ekki nema 6 km á 2
tímum, og tjölduðum kl. 7 um kvöldið. Vorum
við þá 3000 f. yfir sjávarfleti, hitastig -t- 16°C,
veður kyrrt og lítilsháttar snjókoma. Kveikt-
um við nú á báðum prímusvélunum og brátt
var fyrsta máltíðin framreidd: hafrasúpa,
harðfiskur, svinasteik, og kaffi á eftir. Þess þarf
ekki að geta að við höfðum gráðuga matarlyst.
Eftir það tókum við að huga að húðfötun-
um, og skreið síðan hver í sitt. Höfðum við
væna snjóköggla undir höfðinu. Við festum
þegar væran svefn eftir fáeinar mínútur, og
þótt við værum 3000 f. yfir sjávarfleti og
kuldinn -M6°C, sváfum við af til morguns,
svo fast og rólega sem fremst verður á kosið.
Föstudaginn 20. mars fórum við á fætur kl.
6 og var þá hitastig -r- 16°C en veður kyrrt og
bjart. Kl. 8 lögðum við af stað og stefndum
beint í suður á Laugafell en ekki í útsuður, svo
sem hin gamla ferðamannaleið liggur, til
Eystri-Polla. Skíðafæri var hið besta, enda
engar torfærur á leiðinni fyrr en um hádegis-
bilið. Þá komum við að gjám miklum, sem
urðu oss þrándur í götu. Gátum við ekki komið
sleðunum yfir þær á aðra leið en þá, að við
létum þá síga niður öðrum megin, en hófum
þá upp hinum megin, og tafði þetta ekki lítið
fyrir okkur. Væntanlega hefir það verið
68 JÖKULL 28. ÁR