Jökull - 01.12.1978, Síða 86

Mynd 2. Á Hvannadalshnúk. Ljósm. Guðjón Halldórsson.
efasemdir hverfa út í veður og vind þegar
menn vita sig vera þá, „sem hæst ber“ á Is-
landi þann daginn. Þá um kvöldið var
snæddur staðgóður kvöldverður, en síðasta
verkið það kvöld var að ganga betur frá út-
göngudyrunum, því nokkuð kalt hafði verið
nóttina áður.
Að morgni föstudagsins langa var aftur
komin stórhríð. Hlóðum við þá varnargarð við
útgönguopið á húsinu, auk þess sem endur-
bætur fóru fram innan dyra. Komu nú skófl-
urnar enn í góðar þarfir.
Endanlega var gengið frá opinu á þann
hátt, að stór og mikill plastpoki var festur yfir
það. Snjóinn festi lítt á pokanum vegna þess
að hann blakti mikið. Var þetta gert til að
snjólagið yfir opinu yrði ekki of þykkt. Loftgat
bjuggum við síðan til með skíðastaf.
Nú fór að hrjá okkur kertaleysi. Illt er að
vera ljóslaus í snjóhúsi og var því hannaður
olíulampi úr tómri dós og ullarþræði. Lok var
á dósinni og á það boruð tvö göt, þræðinum
stungið niður um annað, niður í olíuna og
síðan tendrað ljós á endanum sem upp úr stóð.
Reyndist lampinn hið besta og þurftum við úr
því ekki að hafa áhyggjur af ljósleysi því að
næg var olían. Um nóttina vöktum við til
skiptis til að halda loftrásinni opinni.
Laugardagur fyrir páska rann upp, þó að
við yrðum þess ekki mikið varir í „Hnappa-
gati“.
Við grófum okkur út, og var þá enn nokkur
snjókoma, en vindur ekki mikill. Húsið var svo
djúpt inni í snjónum, að ekki logaði þar lengur
vel á prímusunum vegna súrefnisskorts. Nú
var um tvennt að velja. Annað var að hækka
húsið í snjónum um 2 metra vegna þess hve
mjög hafði snjóað. Hinn kosturinn var að
leggja af stað niður. Þegar kom fram á daginn,
var hægviðri, en þoka. Varð það úr, að lagt
skyldi af stað niður. Talsverðan tíma tók að
finna það dót, sem eftir hafði orðið úti, en
tókst þó að lokum. Var talsvert liðið á dag,
þegar við lögðum loks af stað niður. Kafalds-
færð var, menn með þungar byrðar, auk þess
sem alltaf þurfti að gæta að kompás-stefnunni.
Gekk því niðurferðin seint. Um kl. 9 um
kvöldið var kominn öskubylur enn einu sinni.
84 JÖKULL 28. ÁR