Iðjuþjálfinn - 01.06.2000, Qupperneq 8

ára.
heimsóknir verða í höndum iðjuþjálfa og
hjúkrunarfræðings, segir Kristín.
Pólitík
Kristín hefur nokkra reynslu af stjórn-
málastarfi. Hún hefur einkum einbeitt sér
að bæjarmálum og setið í nefndum fyrir
bæjarstjóm. í síðustu Alþingiskosningum
var Kristín í framboði fyrir Samfylking-
una á Norðurlandi Eystra.
-Ég verð að segja að þátttaka mín í
stjómmálum hefur minnkað töluvert eftir
að ég varð formaður. Minn pólitíski
„frami" hófst á þann veg að ég hafði
áhuga á að vera með í að breyta ein-
hverju. Mér fannst ég hafa ýmislegt að
segja og vildi
hafa áhrif á
það umhverfi
sem ég lifi og
starfa í. Ég
hef lært mik-
ið af þessum
p ó 1 i t í s k u
störfum. Fann
að ég gat nýtt
fagþekkingu mína í störfum í hinum
ýmsu nefndum og haft áhrif. Ég veit til
dæmis ekki hvort ég hefði verið eins fær
eða áhugasöm ef ég hefði setið í bygg-
inganefnd. Pólitík er ekki mitt aðal
áhugamál en ég hef alltaf verið pólitísk
og mér finnst mikilvægt að taka afstöðu,
segir Kristín.
- Þó að það sé
margt talið spillt
og jafnvel sóða-
legt við pólitík
þá finnst mér ég
ekki hafa kynnst
slíku hjá því fólki
sem ég hef starf-
að með. Stjórn-
málamenn hafa
oft á tíðum á sér
óorð. Það má lítið
út af bera, þá eru
pólitíkusar fordæmdir af almenningi og
fjölmiðlum. Mér kom á óvart hvað mikið
er af fólki sem er að vinna óeigingjamt
starf af fullkomnum heiðarleika og hug-
sjón, nánast sama í hvaða flokki það er.
Þessi störf eru illa launuð og fólkið var að
sinna þeim vegna þess að það vildi láta
gott af sér leiða. Það hafði trú á því sem
það var að gera. Að upplifa þetta var
mjög skemmtileg reynsla sem gaf mér
aðra mynd af pólitík og ég öðlaðist meiri
virðingu fyrir skoðunum annarra. Engu
að síður er sumt sem ég á alltaf jafn erfitt
með að þola, segir Kristín.
Fyrir utan það að vera í fullu starfi
sem iðjuþjálfi, for-
maður IÞI og virk
í stjórnmálum er
Kristín mikil fjöl-
skyldukona. Hún
er gift Hólmkeli
Hreinssyni bóka-
safnsfræðingi og
eiga þau tvö
börn, Svein 11
ára og Huldu 7
- Það get-
ur stundum
verið snúið
að finna tíma
fyrir allt það
sem sinna
þarf í dag-
legu lífi eins
stuttur og sólarhringurinn er. Mér þykir
oft svo gaman í vinnunni og hættir því til
að nota of mikinn tíma og orku á þeim
vettvangi. Það er ljóst að ég sem iðjuþjálfi
hef heilmikla þekkingu á mikilvægi þess
að hafa jafnvægi á milli vinnu, tóm-
stundaiðju og hvíldar en það er þetta
með að nota kenningamar á sjálfum sér.
Oft er auðveldara að tala um en í að
komast. Ég legg mikið upp úr samveru
með fjölskyldu og vinum og mínar sæl-
ustu stundir eru þegar við gerum eitt-
hvað skemmtilegt saman eins og að ferð-
ast, stunda útivist og elda góðan mat.
Maður verður að læra að forgangsraða
og og gera sér grein fyrir hvað er mikil-
vægast í lífinu. Nú orðið gef ég pólitík-
inni ekki eins mikinn tíma, gæti mín bet-
ur á því hvar mörkin eru og hvað ég vil
leggja á mig, segir Kristín.
Framtíð fags og félags
Kristín telur það langt í frá að við sem
iðjuþjálfar mettum markaðinn með því
sem við erum að gera núna, við fyllum
bara stærstu skörðin. I framtíðinni verða
iðjuþjálfar til dæmis starfandi við ráðgjöf
í skólum og heilsugæslu.
- Ég hef mikla trú á námsbrautinni og
því fólki sem frá henni kemur. Að það
kunni heldur meira en ég þegar ég kom
úr skóla. Ekki má gleyma því að fagið
hefur þróast ört hin síðustu ár, það er
komin í það önnur vídd. Ég held að fagið
sem slíkt og fagþekking iðjuþjálfa geti
nýst mjög víða, ekki bara í heilbrigðis- og
félagsgeiranum, heldur í ýmsum félögum
og stjómum, stjóm-
sýslu, starfs-
mannaþróun og
stjórnun. Fram-
lag iðjuþjálfa get-
ur orðið til þess
að kerfin í samfé-
laginu verði
mannvænni og
þjóni því fólki
sem að þau eiga
- Lítil hefð er fyrir svona iðjuþjálfa-
störfum hér á landi. Til að byrja með ef-
aðist ég stundum sjálf um að þetta væri
alvöru iðjuþjálfun. Kanadíska módelið
var afar gagnlegt fyrir mig á þessu efa-
semdartímabili og eiginlega var það hálf-
gerð opinberun þegar ég kynnti mér það.
Mér finnst að þegar skjólstæðingurinn er
ekki einstaklingur heldur stofnun, starf-
semi, deild eða önnur álíka eining þá
höfum við iðjuþjálfar mjög mikilvæga og
verðmæta nálgun eða sýn á viðfangsefn-
in og stundum jafnvel enn meiri mögu-
leika á að efla skjólstæðinginn til já-
kvæðra breytinga en í hefðbundinni
vinnu með einstaklingum. Ég held að við
iðjuþjálfar munum í
framtíðinni, meira
að segja í náinni
framtíð í mjög
auknum mæli
sinna ráðgjöf við
stofnanir og fyr-
irtæki þar sem
verkefnin verða
einhverskonar
breytingastjórn-
un. Ég man vel
hvernig fyrsta vikan
var hér í þessu starfi. Þegar ég kom heim
á daginn og var næstum með tárin í aug-
unum því mér fannst ég vera búin að fá
meira hrós og stuðning heldur en öll árin
sem ég vann á geðdeildinni. Þegar ég var
búin að vinna þar svona lengi hafði ég
þörf fyrir að fá meiri viðurkenningu fyrir
það sem ég var að gera. Mér fannst ég
endurnýjast við að skipta um starf, fór að
nýta nýjar hliðar í starfi og er ákveðin í
því núna að skipta aftur um starfsvett-
vang eftir nokkur ár, segir Kristín.
í iðjuþjálfun ertu í snertingu við
fólk en líka við svo margt annað.
Það reynir á hæfileika þína sem
manneskju. Þú þarft að þekkja
sjálfan þig vel til að vera góður
fagmaður og geta nýtt margar mis-
munandi hliðar ef þú ætlar að þróa
þig í starfi.
Ég vil að við gerum meira af því að
kynna iðjuþjálfun, ekki bara meðal al-
mennings heldur líka þar sem ákvarðanir
eru teknar um framtíðina. Efla til dæmis
samstarf við ráðuneytin og stjórnvöld al-
mennt þannig að við komum okkar sjónar-
miðum að.
Iðjuþjálfarnir sem starfa við
námsbrautina hafa unnið alveg
geysilega fínt starf. Ég hef heyrt
það víða frá þeim sem til þekkja,
bæði í skólanum og frá fólki sem
þekkir til vinnu þeirra að vandað
sé til verka, brautinni og faginu til
mikils sóma.
8 IÐJUÞJÁLFINN 1/2000