Hagskýrslur um manntöl - 01.01.1913, Side 9

Hagskýrslur um manntöl - 01.01.1913, Side 9
VII bæta þjóðfjelagsmeinið, og ráða þjóðfjelagsgátuna eða bæta úr á- standinu sem þá var í landinu, ástand- inu sem Hannes Finnsson lýsir best og nákvæmast, og rekur bezt hinar sögulegu rætur til af öllum þessum mönnum. Hannes Finnsson skrifar ritgjörðina um »mannfækkun og hallæri á íslandi« árið 1792. Hann rekur sögu mannfækk- unar frá fyrstu tímum. Hann stj'ðst við annála og alþingisbækur, og frá 1700 styðst hann þess utan við skjrrslur yfir fædda og dána, sem liann hefur aðgang að í báðum biskupsdæmunum. Ritgjörð- in er skrifuð til þess að íslendingar »ekki missi móðinn« eftir Reykjarmóðuharðind- in, og vogi að halda áfram að lifa í land- inu. Saga hans um manndauða og ha 11 - æri hjer á landi er í fám orðum þessi. Fjórlánda öldin er hörð og hallærasöm, og eyðir tnjög fjárstofninum fyrir lands- búum. Fimtánda öldin »fækkar fólkinu ákafiega. 1402 kemur »svarlidauði«, og eftir sögusögnum og ýmsum munnmæl- um dóu 2/3 allra landsmanna úr honurn. En þegar lekið er tillit tíl þess, að munn- mælin og þeir sem þau hafa skrifað upp, segja einkum frá því sögulegasta, og að í Noregi og Svíþjóð er upplýst nú, að lijer um hil 1/s fólksins liafi dáið í »svarta dauða« þá verð jeg að vera sömu skoð- unar sem Jón dósent Jónsson um það, að hjer hafi að eins látist x/3 landsmanna í pestinni. Þá er eftir að komast að nið- urstöðu um mannfjöldann á landinu 1402. Espólín álítur að hjer hafi verið 120,000 manns. Hannes biskup Finnsson álítur að lijer hafi yfir höluð ekki fleira fólk verið en 50,000 rnanns, en eftir rann- sóknum Björns prófessors Ólsens á mann- fjöldanum 1311 má giska á að fólkið á Iandinu hafi 1402 verið nálægt 80,000 og að þrigjungurinn af því liafi dáið, eða 25—27000 manns. Mannfallið er jafn ógurlegt fyrir því. Um hallæri er lítið getið á 15. öld. En 1492- 95 geysar pestin hjer aftur. Jón Jónsson dósent segir að sú pesl hafi ekki verið »svartí dauði« eins og alment hefur verið sagt, heldur hafi það verið »bólan« i verstu mynd. Pá segja munnmælin að enn liafi fallið 2/a landsmanna, en það mun óhætt að færa það niður í x/s landsmanna, því »plágan« kom alls ekki á sumum stöð- um. En um fólksfjöldann 1492 vita menn eklcert nú. Hafi »svarti dauði« skilið eftir 50,000 manna á landinu og þeim fjölgað jafnt og þjett um 4—500 manns á ári hefði fólksfjöidinn 1492 get- að náð 90,000 tnanna. A öldinni voru »þartil nokkrar bólusóttir«, skepnufellir og fjárdauði af eldgosum, sem kom af stað heildag Eyfirðinga 1477. Landsmenn hafa þess vegna ekki fengið að vera í friði milli plágunnar fyrri og síðari, og hefur ekki fjölgað svo ört og slysalaust að þeir hafi verið komnir upp fyrir 80000 manns 1492, að líkindum hefur síðari plágan felt önnur 25 — 27000 manns eins og hin fyrri, og mannfjöldinn 1500 verið eitthvað nálægt 50000 manns. Ritgjörð Hannesar Finnssonar sýnir hvernig hafísar, frosthörkur og snjóþyngsli vinna á velmegun Norðurlands, og að eld- gos, jarðskjálftar og rigningar sigra til- raunirnar lil að halda við velmeguninni á Suðurlandi. Hann getur nokkrum sinnum um óhenluga eða óhæga kaup- höndlun. Skúli Magnússon berst mestan hluta æfi sinnar móti kauphöndluninni upp á líf og dauða. Hann talar um landið þegar hann skrifar á móti einok- uninni. Hannes Finnsson hugsar og skrifar um fólkið. Skúli er liermaður sem berst fyrir ættjörðina, hann sveigir hagskýrslurnar sínu máli í vil. Hannes er valmenni, sem liugsar mest um velferð fólksins. Hann dæmir áreiðanleik skýrsln- anna og vill komast að rjetluslu niður- stöðu. Fyrir Skúla er verslunarjöfnuður- inn í viðskiftum við Dani aðalalriðið, fyrir Hannesi er mikill fólksfjöldi mestu gæðin. Fyrst unnin ull færir meiri pen- inga til landsins en óunnin, þá er fyrir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180
Side 181
Side 182
Side 183
Side 184
Side 185
Side 186
Side 187
Side 188
Side 189
Side 190
Side 191
Side 192
Side 193
Side 194
Side 195
Side 196
Side 197
Side 198
Side 199
Side 200
Side 201
Side 202
Side 203
Side 204
Side 205
Side 206
Side 207
Side 208
Side 209
Side 210
Side 211
Side 212
Side 213
Side 214
Side 215
Side 216
Side 217
Side 218
Side 219
Side 220
Side 221
Side 222
Side 223
Side 224

x

Hagskýrslur um manntöl

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hagskýrslur um manntöl
https://timarit.is/publication/1171

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.