Morgunblaðið - 10.09.2015, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. SEPTEMBER 2015
✝ Bjarni Kjart-ansson fæddist
á Siglufirði 31. júlí
1933. Hann lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Mörk 27.
ágúst 2015.
Foreldrar hans
voru Kjartan
Bjarnason, f. 13.
október 1911, og
Helga Gísladóttir,
f. 31. maí 1910,
bæði látin. Börn þeirra auk
Bjarna eru: Svanhildur (Stella),
f. 3. ágúst 1934, d. 31. mars
2013. Ásta, f. 1937, d. 1939, Ást-
hildur, f. 14. mars 1940, Gísli, f.
2. júní 1944, og Sigurjón, f. 5.
desember 1949.
Bjarni giftist Brynju Guð-
mundar er Friðrikka, móðir
hennar er Geirný Geirsdóttir.
Brynja og Bjarni bjuggu alla tíð
í Reykjavík, nú síðast í Sól-
heimum 23.
Bjarni ólst upp á Siglufirði,
gekk í Barnaskóla Siglufjarðar
og Gagnfræðaskóla Siglu-
fjarðar. Síðan lá leið hans suður
í Verslunarskólann þar sem
hann tók verslunarpróf.
Bjarni hóf störf í víxladeild
Landsbanka Íslands og starfaði í
ýmsum öðrum deildum bankans.
Hann réðst til Seðlabanka Ís-
lands við stofnun hans og var
ráðinn deildarstjóri ávís-
anaskiptadeildar 1971 og varð
síðan deildarstjóri í endurskoð-
unardeild 1977. Hann lét af
störfum 30. apríl 1999 eftir 45
ára starf.
Útför Bjarna fór fram frá
Fossvogskirkju 31. ágúst 2015.
mundsdóttur, f. 27.
ágúst 1937, þann 1.
apríl 1956. Börn
þeirra: 1. Þórhallur
Stefán Skjaldarson,
f. 15. ágúst 1953, d.
13. nóvember 2010.
2. Helga, f. 1955, dó
2ja mánaða. 3.
Helga Björk, f. 8.
október 1956, dótt-
ir hennar Tinna.
Faðir Tinnu er
Gunnar Erlingsson. 4. Sigrún
(Didda), f. 22. nóvember 1957. 5.
Kjartan, f. 15. júlí 1959, giftur
Margréti S. Sigurðardóttur,
börn þeirra eru María Vigdís og
Bjarni. 6. Guðmundur Grétar, f.
21. mars 1968, í sambúð með
Alice Haywood, dóttir Guð-
Mig langar að minnast tengda-
föður míns, en það eru liðin 38 ár
frá því að ég kynntist Bjarna.
Hann sá ávallt spaugilegu hlið-
arnar á hlutunum og stutt var í
grínið. Þegar við Kjartan giftum
okkur þá sagði hann brosandi:
„Það er ekki hægt að skila“.
Tengdapabbi var rólegur, góð-
hjartaður og hlýr maður sem
hafði góða nærveru. Ég kveð
hann með miklum söknuði. Hann
fékk kærkomna hvíld eftir veik-
indin. Eftir lifa dýrmætar minn-
ingar.
Bjarni var Siglfirðingur, elstur
fimm systkina. Faðir hans var
Kjartan Bjarnason, sparisjóðs-
stjóri Sparisjóðs Siglufjarðar, og
móðir Helga Gísladóttir kennari.
Bjarni söng með karlakórnum
Vísi á yngri árum og var alla tíð
mikill tónlistarunnandi. Brynja,
eftirlifandi eiginkona Bjarna, er
einnig Siglfirðingur. Brynja átti
fyrir soninn Þórhall Stefán
(Halla), sem Bjarni leit ávallt á
sem sinn. Börnin komu eitt af
öðru, fyrst Helga, f. 1955, dó 2ja
mánaða. Ári síðar kom Helga
Björk, þá Sigrún (Didda), Kjartan
og svo Guðmundur Grétar
(Gummi).
Bjarni og Brynja bjuggu á
Langholtsvegi þegar ég kynnist
þeim. Tengdapabbi æfði badmin-
ton tvisvar í viku, með félögum úr
bankanum allt frá því að TBR-
húsið var byggt og hætti ekki fyrr
en 80 ára. Bjarni ferðaðist þó-
nokkuð um ævina m.a. til Sri
Lanka, Kína og fór tvisvar í sigl-
ingu um Karíbahaf. Í síðara skipt-
ið fóru þau með okkur fjölskyld-
unni. Bjarni var mikill matmaður
og naut þess að borða og laga góð-
an mat. Margar minningar koma
fram. Þegar Bjarni (junior) sonur
minn var 3ja ára og við á þorra-
blóti stingur tengdapabbi há-
karlsbita upp í þann litla. Ég vara
hann við að sá stutti muni spýta
bitanum út úr sér. Hann horfði
sigri hrósandi á mig þegar junior
bað um meira. María dóttir mín
fór að fá lánaða klassíska diska
hjá afa sínum þegar hún var ung-
lingur. Hann hafði gaman af því.
Bjarni var veðuráhugamaður
mikill og þurfti að fá að vita
hvernig veðrið var þar sem ástvin-
ir dvöldu. Ef við heyrðum í Maríu
í Salzburg eða í junior í Japan þá
varð að muna að spyrja um veðrið.
Hann rengdi eitt sinn Kjartan,
sem var staddur á Ítalíu, um að
það væri sól hjá honum því veð-
urfréttirnar höfðu spáð rigningu.
Bjarni heimsótti oft Halla,
Diddu og Gumma sem öll bjuggu í
Noregi. Hin síðari ár fór Bjarni
með Gísla bróður sínum í heim-
sóknir til yngsta bróðurins, Sigga,
í Þýskalandi. Samvera bræðranna
var Bjarna mjög kær, nú búa Gísli
og Siggi að þessum minningum.
Stórt áfall varð í fjölskyldunni
þegar Halli dó og svo rúmu ári
seinna þegar Helga fékk heila-
blæðingu. Mikið var lagt á
tengdaforeldra mína á stuttum
tíma og nú tengdamömmu við frá-
fall Bjarna. Megi hún finna styrk í
sorg sinni.
Tengdafaðir minn kvaddi
þennan heim umvafinn ástvinum,
á afmælisdegi tengdamóður
minnar, 27. ágúst sl,. á hjúkrunar-
heimilinu Mörk. Þar hafði hann
dvalið í rúmlega hálft ár á 3. hæð
suður, Sólheimum. Þar hlaut hann
mjög góða umönnun. Starfsfólkið
þar er alveg einstakt og reyndist
honum og fjölskyldunni frábær-
lega á erfiðum tímum. Kunnum
við þeim bestu þakkir fyrir.
Blessuð sé minning þín elsku
tengdapabbi.
Margrét S. Sigurðardóttir.
Bjarni Kjartansson
Fallin er nú frá
heiðurskonan Em-
ilía Jóhanna Bald-
vinsdóttir, eða frú Emilía, eins og
hún var gjarnan kölluð, hvort
heldur sem var af starfsfólki bæj-
arskrifstofu Kópavogs eða vinum
og kunningjum. Emilía byrjaði að
vinna hjá Kópavogsbæ 1. janúar
1969 og vann þar í rúm þrjátíu ár.
Ég var svo heppinn að fá að kynn-
ast Emilíu frá tveimur hliðum.
Annars vegar í gegnum ástkæran
son hennar, Hlyn Guðjónsson, og
svo í gegnum Kópavogsbæ þegar
ég var fyrst kjörinn bæjarfulltrúi í
Kópavogi.
Emilía var starfsmaður bæjar-
lögmanns og manntalsfulltrúi
lengst af en sinnti einnig ýmsum
öðrum störfum á bæjarskrifstof-
unum. Það orð fór af henni að hún
hafi verið samviskusöm og dugleg
og ég varð fjótt var við það hversu
vakin og sofin hún var yfir þeim
störfum sem henni voru falin.
Emilía var skemmtilegur „kar-
akter“ og var mikill fagurkeri og
Emilía Jóhanna
Baldvinsdóttir
✝ Emilía Jó-hanna Bald-
vinsdóttir fæddist
23. september
1926. Hún lést 10.
ágúst 2015.
Útför Emilíu fór
fram í kyrrþey að
eigin ósk.
smekkvís og segir
starfsfólkið mér að
þess hafi víða gætt á
bæjarskrifstofunum.
Vegna þessara eigin-
leika hennar kom
ekki annað til greina
en að fela henni að
stjórna vali á vinnu-
fatnaði sem sveitar-
félagið afhenti
starfsfólki sínu eins
og hefð var fyrir á
sínum tíma.
Dugnaðarforkurinn Emilía var
oft í margfaldri vinnu og lagði
mikið á sig til að framfleyta heimili
sínu og búa sonum sínum öruggt
skjól. Hún var ákveðin og lá ekki á
skoðunum sínum gagnvart póli-
tískum fulltrúum og samstarfs-
fólki. Þá var hún órög við að koma
skoðunum sínum til skila við yf-
irmenn sína ef henni fannst þeir
taka rangar ákvarðanir eða hafa
rangt við.
Emelía var ekki kölluð „frú“
Emilía að ástæðulausu. Þarna fór
kona sem naut virðingar fyrir
dugnað sinn og eljusemi um leið
og hún bar höfuðið hátt og var
virðuleg í fasi. Frú Emilía var
virkileg sómakona og hvunndags-
hetja. Ég færi ættingjum og ást-
vinum frú Emilíu innilegar sam-
úðarkveðjur. Blessuð sé minning
hennar.
Ármann Kr. Ólafsson.
Það tók í hjartað
þegar þær fregnir
bárust að Guðni
frændi væri horfinn
úr þessum heimi,
einhvern veginn frýs allt í
augnablik á meðan maður rifjar
upp allar þær minningarnar sem
maður á og allt verður eitthvað
svo óraunverulegt.
Margar góðar minningar
koma upp í hugann þegar hugs-
að er til baka. Það var alltaf svo
gott að heimsækja ykkur Öldu,
hvort sem var í Dísarásinn eða
upp í bústað. Við Skorradalinn
tengjum við skemmtilegar báts-
ferðir út á vatnið og einnig var
óendanlega gaman að reyna að
leysa gestaþrautirnar sem virt-
ust í fyrstu óleysanlegar. Þið
Alda voru alltaf svo samtaka í
lífinu og ykkar stuðningur þegar
pabbi kvaddi var okkur ómet-
anlegur.
Það var alltaf eitthvað svo
gott að hitta Guðna frænda, ekki
bara af því að hann hafði svo af-
ar góða nærveru að einhvern
veginn leið manni alltaf vel í ná-
vist hans heldur einnig vegna
þess að það var eitthvað í hon-
um sem minnti svo mikið á
pabba þó þeir bræður hafi nú
ekki verið líkir.
Það er því óendanlega sárt að
sjá á eftir Guðna þegar maður
síst átti von á og að sætta sig
við að fá ekki að njóta aftur
hans notalegu nærveru en við
treystum því að pabbi og afi
hafa tekið vel á móti þér, en við
sem eftir erum hér munum
sakna þín.
Elsku amma, Alda, Friðrik,
Anna, Guðni Viðar og Gunnlaug-
ur Dan, við færum ykkur okkar
dýpstu samúðarkveðjur og meg-
ið þið öðlast styrk til að takast á
við þessa raun.
Líttu sérhvert sólarlag,
sem þitt hinsta væri það.
Því morgni eftir orðinn dag
enginn gengur vísum að.
(B.V.S.)
Guðni Frímann
Guðjónsson
✝ Guðni FrímannGuðjónsson
fæddist 13. júlí
1944. Hann lést 26.
ágúst 2015. Útför
Guðna fór fram 9.
september 2015.
Guð geymi þig,
Guðni minn, takk
fyrir allt og
sjáumst síðar.
Aldís Guðný
og Málfríður
Dögg.
Elsku frændi.
Sárar voru þær
fréttir að þú værir
látinn, eins og
þruma úr heiðskíru lofti. Til þín
gat ég alltaf leitað og það stóð
aldrei á hjálpinni; já, það er al-
veg sjálfsagt, svaraðir þú ávallt.
Ég á margar hlýjar og góðar
minningar um þig en vænst þyk-
ir mér um þegar þú leiddir mig
upp að altarinu er við Elli gift-
um okkur. Það var einmitt sama
svarið er ég bað þig um að fylla
í skarðið hans pabba; já, það er
alveg sjálfsagt. Mér er einnig
minnisstætt er við Elli héldum
okkar fyrstu skírnarveislu
heima, þá vorum við nýflutt á
Hjallabrautina og dagurinn var
yndislegur í alla staði. Um
kvöldið kom í ljós að nýlagða
parketið var allt gatað eftir hæ-
laskó og ekki laust við að svolít-
ið skyggði á dásemdardaginn.
Þú sagðir mér þá sögu sem inni-
hélt góðan boðskap sem hefur
fylgt mér síðan.
Þú sagðir að þegar þið pabbi
voruð litlir áttuð þið leikfanga-
bíla. Pabbi átti heldur ómerki-
legri bíl sem hann lék sér mikið
með, bæði inni og úti en sá bíll
var allur rispaður og illa útleik-
inn, þinn bíll var hins vegar svo
fínn að þú tímdir ekki að nota
hann og naust hans því aldrei.
Ég var fljót að hrista af mér
leiðann vegna gólfefnisins og
spáði ekkert meira í þetta.
Börnunum fjölgaði og rispurnar
urðu fleiri, við nutum samver-
unnar og gólfefnið fékk ekki
meiri athygli.
Þegar Ívar Elí okkar, sjö ára,
frétti af andláti þínu horfði hann
á mig með sínum stóru augum
og sagði svo; en hann var svo
góður smiður. Það var svo auð-
séð að hann sá ekkert réttlæti í
því að þú værir látinn og ég
skildi hann svo vel. Allt sem þú
tókst þér fyrir hendur gerðir þú
svo vel, enda einstaklega laginn.
Elsku Guðni frændi, það var svo
gott að eiga þig að, svo gott að
leita til þín og svo gott að fá þitt
faðmlag. Kærar þakkir fyrir alla
þína aðstoð. Hvíl í friði og við
Elli og fjölskylda minnumst þín
með hlýju í hjarta.
Elsku Alda, Friðrik, Anna,
Guðni Viðar, Gunnlaugur Dan
og amma, ég bið allar góðar
vættir að vera ykkur hjá.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Saknaðarkveðja,
Hildur Brynja,
Erlendur (Elli) og börn.
Þegar sumri hallar gengur
haustið í garð. Eitt af haust-
verkunum hjá þeim mörgu sem
starfa í kórum er að koma sam-
an til æfinga eftir sumarið.
Þannig er það hjá eldri félögum
í Karlakór Reykjavíkur. Fram-
undan afmælistónleikar í októ-
ber. Tilhlökkun í lofti.
En þá kom harmafregnin.
Góður félagi okkar til margra
ára skyndilega horfinn. Í söng-
ferð til Vestfjarða og Stranda sl.
vor, voru þau hjón, Alda og
Guðni eins og lífið í blóma í
söngglöðum hópi eldri félaga og
maka þeirra. Við Guðni ræddum
þá um að hittast að hausti í
gönguferð með öðrum gömlum
félögum úr Reykholtsskóla, þar
sem allir verða ungir í annað
sinn, en við ráðum ekki göngum
lífs og dauða.
Sumir eru þeirrar gerðar að
gera alla nærveru notalegri. Oft
nægir hlýlegt bros. Og þannig
lifir minningin um Guðna Frí-
mann. Í félagsskap okkar eldri
félaga í Karlakór Reykjavíkur
voru þau Guðni og Alda sem eitt
og þegar við prufusungum í
kirkjunni á Hólmavík, var Alda
mætt að hlusta. Í hæglæti sínu
var Guðni afar traustur kór-
félagi og alltaf tilbúinn til verka.
Við eldri félagar í Karlakór
Reykjavíkur, minnumst ljúflings
og samúð okkar er hjá þér, Alda
Guðrún, og fjölskyldu þinni.
Reynir Ingibjartsson.
Ástkær eiginkona mín, móðir og systir,
BJARNFRÍÐUR BJARNADÓTTIR,
meinatæknir,
Glæsihvarfi 1,
203 Kópavogi,
lést á heimili sínu þann 25. ágúst
síðastliðinn. Útför Bjarnfríðar hefur farið fram.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug og vináttu.
.
Stefán Loftur Stefánsson,
Úlfhildur Stefánsdóttir,
Eyrún Magnúsdóttir, Gunnar þór Finnbjörnsson.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, amma
og tengdamamma,
RENATA ERLENDSDÓTTIR,
dómtúlkur og skjalaþýðandi,
lést á heimili sínu þann 2. september.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 11. september kl. 15.
.
Örn Erlendsson,
Ormur Jarl Arnarson, Amanda Garner,
Rolf Hákon Arnarson, Eva Sif Jóhannsdóttir,
Íris Ormsdóttir, Nora, Leon og Ýmir Örn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
PÁLL SIGURÐSSON,
fyrrum bóndi í Sauðhaga á Völlum,
lést á hjúkrunarheimilinu á Egilsstöðum
2. september. Útförin fer fram frá
Egilsstaðakirkju laugardaginn 12. september kl. 11.
.
Guðrún Magnea Pálsdóttir, Guðmundur Hjálmars,
Pálína Aðalbjörg Pálsdóttir, Örn Friðriksson,
Sigríður Pálsdóttir, Einar Birkir Árnason,
Þórhildur Pálsdóttir, Skúli Hannesson,
og fjölskyldur.
Elsku Ingý, mig
langaði að skrifa
niður nokkur orð til
að minnast þín,
minningarnar eru margar. Ég
var að baka í vikunni fyrir hann
Hlyn minn sem á afmæli 2. sept-
ember, þá fór margt í gegnum
huga minn. Þá rifjaðist upp fyrir
mér að þú hefðir sagt mér þegar
ég eignaðist hann að þetta væri
brúðkaupsdagur ykkar Einars.
Það fannst mér ánægjulegt að
ég skyldi eignast hann á deg-
inum ykkar, því mér fannst ég
alltaf eiga svolítið mikið í ykkur.
Þær voru margar og góðar
stundirnar sem ég var hjá ykkur
á Miðstrætinu, ég gat alltaf
komið þegar ég vildi, alltaf var
tekið vel á móti mér. Þegar ég
fermdist fékk ég ferð til Noregs
að gjöf frá mömmu og pabba,
Ingibjörg
Guðfinnsdóttir
✝ Ingibjörg Guð-finnsdóttir
fæddist 1. janúar
1941. Hún lést 26.
ágúst 2015.
Ingibjörg var
jarðsungin 5.
september 2015.
þangað fór ég svo
með þér og Einari,
því gleymi ég aldr-
ei, það var svo gam-
an. Eftir að ég flutti
norður og mig lang-
aði að koma vestur
í heimsókn þá var
alltaf pláss hjá ykk-
ur, eins eftir að ég
var komin með fjöl-
skyldu, alltaf var
nóg pláss og það
var stjanað við okkur eins og við
værum kóngafólk. Við hittumst
síðast í mars, þá komum við
Haukur til þín á Hrafnistu, það
sem mér fannst gott að fá að
faðma þig en það varð okkar síð-
asta faðmlag. Ég veit að það
verður tekið vel á móti þér,
elsku Ingý, Einhvern tímann
hittumst við aftur. Takk fyrir
allt .
Þegar sorgar titra tárin,
tregamistur byrgir sýn.
Huggar, græðir hjartasárin,
hlý og fögur minning þín.
(FS)
Hvíldu í friði.
Elísabet Árný (Beta).