Morgunblaðið - 10.09.2015, Page 32
32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. SEPTEMBER 2015
Til sölu
Patrol ‘85, langur, til sölu
Skoðaður. Þarfnast viðgerðar.
Upplýsingar í síma 894 0431.
Húsviðhald
Tökum að okkur viðhald, við-
gerðir og nýsmíði fasteigna
fyrir fyritæki húsfélög og einstak-
linga. Fagmenn á öllum sviðum.
Tilboð/ tímavinna. S. 858 - 3373.
brbygg@simnet.is
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Iðnaðarmenn
FASTEIGNA-
VIÐHALD
Við þjónustum þig með
lítil sem stór verk.
Tímavinna eða tilboð.
johann@jaidnadarmenn.is
S. 544-4444/777-3600
www.jáiðnaðarmenn.is
Bókhald
NP Þjónusta
Óska eftir bókhaldi, endurútreikning
og vsk.
Hafið samband í síma: 861-6164.
Þjónusta
! " #$ %&& ' ''
((()*)
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Nýkomnar Eurotec A2 harð-
viðarskrúfur. Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
6600230 og 5611122.
Ýmislegt
Ökukennsla
Vönduð, vel búin kennslubifreið
Subaru XV 4WD .
Akstursmat og endurtökupróf.
Gylfi Guðjónsson,
sími 6960042,
bilaskoli.is
Smáauglýsingar
Þjónustuauglýsingar
Fáðu Tilboð hjá söluráðgjafa í
síma 569 1100 eða á
augl@mbl.is
✝ Sigríður Páls-dóttir fæddist í
Reykjavík 28. maí
1921. Hún andaðist
í hjúkrunarheim-
ilinu Skógarbæ í
Reykjavík, 27.
ágúst 2015.
Foreldrar Sigríð-
ar voru hjónin Páll
Jónsson, f. 1. júní
1880, d. 1962, og
Steinunn Júlía
Gísladóttir, f. 17. júlí 1887, d.
1963. Sigríður var næstyngst
átta systkina. Samfeðra var Sig-
urður, alsystkini hennar voru
Guðrún, Hróðný, Gísli, Anna,
Jón og Unnur, öll látin.
Sigríður giftist Eyvindi Valdi-
marssyni, verkfræðingi, þann 8.
september 1945. Eyvindur var
fæddur 14. júlí 1921, d. 5. sept-
ember 2002. Börn Sigríðar og
Eyvindar eru: 1. Sveinbjörg,
geðhjúkrunarfræðingur, f. 22.
október 1949. Sonur hennar og
fv. maka, Sturlu Rögnvalds-
sonar, f. 27. október 1953, d. 31.
maí 2012, er Hjörtur, f. 24. des-
ember 1972. Kærasta hans er
dóttur, leikskólakennara, f. 11.
júní 1954. Synir þeirra eru: Jón,
nemi, f. 11. desember 1995, kær-
asta hans er Brynhildur Ás-
geirsdóttir, f. 6. apríl 1995, og
Sindri, nemi, f. 28. apríl 1999.
Stjúpsonur Páls og sonur Huldu
af fyrra hjónabandi er Freyr
Bergsteinsson, f. 1. september
1975, giftur Írisi Björnsdóttur,
f. 27. október 1974, þau eiga
þrjú börn.
Eftir að hafa numið við
Verzlunarskóla Íslands í tvö ár
vann Sigríður verslunarstörf
hjá KRON. Um sumarið 1946
flutti hún til Stokkhólms þar
sem Eyvindur maður hennar
var við nám til ársins 1949. Auk
eigin barna ólu þau hjónin son-
arson sinn, Eyvind, upp frá
tveggja ára aldri. Helsta áhuga-
mál Sigríðar var keppnisbridge.
Hún var virkur félagi í Bridge-
félagi kvenna og Bridgefélagi
Breiðfirðinga og varð m.a. Ís-
landsmeistari í tvímenningi með
Ingibjörgu Halldórsdóttur aðal-
meðspilara sínum. Einnig
spiluðu hún og Eyvindur saman
í parakeppnum.
Útför Sigríðar verður gerð
frá Bústaðakirkju í dag, 10.
september 2015, og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Soffía K. Þórð-
ardóttir, f. 17. apríl
1975. Sambýlis-
maður Svein-
bjargar var Ketill
Sigurjónsson, smið-
ur, f. 20. júní 1954,
d. 9. nóvember
2009. 2. Valdimar,
býr í Noregi, f. 4.
desember 1952.
Sonur hans og fv.
maka, Ellenar Rose
Jones, f. 8. janúar 1953, er Ey-
vindur, f. 8 mars 1975. Hann á
þrjú börn og tvö stjúpbörn.
Sambýliskona hans er Ellen
Fríða Falkvard, f. 17. apríl 1979.
Dóttir Valdimars og barns-
móður hans, Sigrúnar Valdi-
marsdóttur, f. 16. október 1955,
er Hrafnhildur Ýr, f. 16. ágúst
1978. Hún á eina dóttur. Sam-
býlismaður hennar er Davíð
Stefán Hanssen, f. 10. ágúst
1970. Maki 2, var Sigrún Viðars-
dóttir, þau skildu. Sambýliskona
hans er Anne-Sofie Byholt Ped-
ersen, f. 28. nóvember 1959. 3.
Páll, iðnfræðingur, f. 17. júlí
1954, kvæntur Huldu Markús-
Í dag kveðjum við kæra
tengdamóður mína, Sigríði Páls-
dóttur. Við kveðjum með sorg í
hjarta, en líka gleði yfir að hafa
fengið að kynnast henni. Að ná
94 ára aldri er svolítið sérstakt
og þannig var hún Sigga tengda-
mamma, sérstök á svo margan
hátt.
Hún sagði sjálf að fólk ætti
ekki að verða svona gamalt. Hún
sagði við mig fyrir fjórum mán-
uðum: „Jæja, Hulda mín, nú held
ég sé kominn tími til að skipta
um hótelherbergi,“ og svo glotti
hún. Hún hafði svo skemmtileg-
an húmor og svo var hún líka
mikill prakkari inn við beinið.
Sigga var alltaf svo falleg og
flott. Hugsaði vel um sig. Fór
reglulega í lagningu, hand- og
fótsnyrtingu og var alltaf svo fín.
Hún átti gott líf með Eyva sín-
um. Það var svo mikill kærleikur
og virðing á milli þeirra. Henni
var mjög umhugað um fjölskyld-
una og vildi alltaf vita hvar allir
væru og hvað þeir væru að gera.
Hvort allir væru með vinnu,
hvort allir væru ekki að standa
sig vel í skóla og þar frameftir
götunum. Hún var afar stolt af
sínu fólki. Hún þuldi upp afmæl-
isdaga allra og sýndi mikla rækt-
arsemi við sitt fólk. Hún var allt-
af svo þakklát ef einhver kom í
heimsókn og var ófeimin að
hrósa fyrir það sem vel var gert.
Það fór alltaf vel á með okkur
tengdamæðgunum. Hún varð
svo glöð þegar við Palli tilkynnt-
um henni og Eyva að við ætl-
uðum að gifta okkur, hérna um
árið, að hún tók ekki annað í mál
en að dekka upp á með spari-
stellinu af þessu tilefni og það
var engin önnur en hún sem
keyrði mig í kirkjuna á brúð-
kaupsdaginn.
Hún var alltaf boðin og búin
að líta eftir strákunum okkar þó
svo hún væri ekki alveg með lík-
amlega getu til að sinna því hlut-
verki, en hún gerði það samt
með dyggri aðstoð Eyva. Hún
hafði gaman af því að tala um
gamla daga, þannig að mér
finnst eins og ég hafi þekkt allt
hennar fólk, svo vel lýsti hún því.
Ég hitti bara Ninnu systur henn-
ar, en öll hin systkinin voru látin
þegar ég kynntist henni. Það
verður skrýtið um næstu jól, því
það verður engin Sigga! Við er-
um búnar að vera saman síðustu
27 jólin.
Mín kæra tengdamóðir hefur
nú fengið hvíldina og hefur feng-
ið nýtt hótelherbergi. Ég óska
henni velfarnaðar á nýjum slóð-
um og þakka fyrir samfylgdina.
Hulda Markúsdóttir.
Sigríður Pálsdóttir
Þá ertu horfin á
braut, elsku amma
mín. Ég er svo
þakklát fyrir að
hafa átt þig að sem ömmu. Dýr-
mætar eru minningarnar, svo
ótal margar sem ég á um þig,
afa Jóa og allar stundirnar í
Valsmýrinni.
Einna skemmtilegast var að
sitja með þér í borðstofunni og
spila kasínu, þú kenndir mér
hana og ég heyri ennþá hlát-
urinn frá þér og flissa við til-
hugsunina um glettnislega
keppniseðlið og glensið sem
fylgdu þessum spilastundum.
Kristín Steinunn
Marteinsdóttir
✝ Kristín Stein-unn Marteins-
dóttir fæddist 11.
mars 1926. Hún lést
31. ágúst 2015.
Kristín var jarð-
sungin 7. sept-
ember 2015.
Ég hlakka til að
ylja mér um
ókomna tíð við allar
þessar yndislegu
og ómetanlegu
minningar úr m.a.
berjamó, kartöflu-
görðunum, epla-
skífur, síldar- og
laxabrauði á eld-
húsborðinu, fallegu
og fínu handsáp-
urnar inni á baði,
litríkar krullur í fallegu brúnu
hári, sanseruðu naglalökkin,
haldast í hendur og dansa í stof-
unni, öll blómin í garðinum, að
vera klipin í kinnar og ótal
margt fleira.
Ég bið að heilsa þér amma –
takk fyrir allt. Við sjáumst
seinna og tökum þá kasínu upp í
21… eða 50, fer eftir hver okkar
verður að vinna.
Mig langar að ljúka kveðju
minni til þín á þessu fallega ljóði
sem mér finnst eiga svo vel við
og lýsir því hvernig þú ert og
verður alltaf allt um kring þó
horfin þú sért af jörðu. Að smita
okkur sem eftir erum af þinni
einstöku kímni og gleði.
Vertu ekki grátinn við gröfina mína
góði, ég sef ekki þar.
Ég er í leikandi ljúfum vindum,
ég leiftra sem snjórinn á tindum.
Ég er haustsins regn sem fellur
á fold
og fræið í hlýrri mold.
Í morgunsins kyrrð er vakna þú vilt,
ég er vængjatak fuglanna hljótt
og stillt.
Ég er árblik dags um óttubil
og alstirndur himinn að nóttu til.
Gráttu ekki við gröfina hér –
gáðu – ég dó ei – ég lifi í þér.
(Þýð. Ásgerður Ingimarsdóttir)
Þín,
Sandra.
Himinninn er stórri stjörnu
ríkari. Hún Stína frænka er dá-
in og ég veit að stjarnan hennar
kemur til með að skína skært á
vetrarhimninum.
Ég var svo lánsöm að fara
austur á Norðfjörð í fiskvinnu
eitt sumar fyrir mörgum árum.
Að sjálfsögðu hjálpuðu Stína og
Jói til við að gera það mögulegt
og ekki síst Súa frænka og
Biggi sem ég fékk að búa hjá.
Ég átti margar góðar stundir
hjá Stínu frænku það sumar og
var spjallað um ýmislegt sem
enginn fékk að vita eftir á. Hun
var glettin kona og oft sposk a
svipinn þegar eitthvað lá undir.
Ég man að mér fannst óskap-
lega fyndið þegar hún læddist
með vindilinn sinn út í glugga til
að reykja eftir hádegismatinn .
Á þessum árum reyktu konur
alls ekki vindla … en henni
fannst lyktin svo góð.
Þetta ár átti stóran þátt í að
móta mig og vil ég þakka bæði
Stínu frænku og ekki síst börn-
unum þeirra Jóa fyrir þetta
sumar.
Elsku Marteinn, Súa, Sigurð-
ur Karl, Magnús, makar, barna-
börn og barnabörn, fyrir hönd
okkar Laugu og Ólabarna,
Gauja, Mæju og Sillu sendi ég
okkar dýpstu samúðarkveðjur
til ykkar allra í sorg ykkar.
Megi algóður Guð styrkja
ykkur.
Sigurlaug Maren Óladóttir.
Mig langar í
nokkrum orðum að
minnast yndislegrar
vinkonu minnar sem ég frétti að
jarðsungin hefði verið síðasta dag
ágústmánaðar og þykir mér leitt
að hafa ekki getað fylgt henni síð-
asta spölinn.
Margar af mínum fyrstu
bernskuminningum tengjast
þessari konu og fjölskyldu henn-
ar þar sem þau bjuggu á neðri
hæðinni á bernskuheimili mínu á
Hrefna
Sigurðardóttir
✝ KristjanaHrefna Ingi-
björg Sigurð-
ardóttir fæddist 21.
maí 1920. Hún lést
21. ágúst 2015. Út-
för Hrefnu var
gerð 31. ágúst
2015.
Patreksfirði á
fyrstu sex árum ævi
minnar og sam-
gangur milli hæða
var mikill og sam-
skiptin í alla staði
góð og gefandi. Þau
kynni eru í minning-
unni sveipuð hlýjum
bjarma sem ein-
kenndist af gáska og
vináttu. Þessi vin-
átta var mjög sterk
og traust á milli fjölskyldnanna
tveggja sem í húsinu bjuggu. Það
voru í raun forréttindi að fá að
kynnast Hrefnu og njóta þess
fjölbreytta persónuleika sem hún
hafði til að bera og fyrir litla
stelpu eins og mig var það alger
fjársjóður að fá að taka þátt í
þeim ævintýraheimi sem var í
kringum þessa konu. Ég var allt-
af velkomin í heimsókn „í kjall-
arann“ þegar ég vildi og það not-
aði ég mér óspart og það held ég
hafi verið gagnkvæmt hjá börn-
unum hennar líka. Stiginn sem lá
á milli hæða í húsinu var notaður
sem samgönguleið.
Minningabrotin eru eins og áð-
ur er sagt mörg og öll sveipuð
hlýju og birtu: Ég, þriggja ára, að
hjálpa Hrefnu við að baða Tótu
litlu og Hrefna útskýrir vandlega
fyrir mér hvað það sé nauðsyn-
legt að fara varlega með svona lít-
ið barn. Hrefna að drífa sig með
okkur Tótu í búningi snædrottn-
ingar og leiðandi tvær „snjóstelp-
ur“, sína við hvora hlið, á leið á
grímuball í Skjaldborg í búning-
um sem hún galdraði fram.
Kjartan að koma heim úr siglingu
og færandi okkur Tótu hvorri
sína brúðuna. Poppkornspoki
sem skilinn var eftir í forstofunni
af því við vorum ekki heima en ég
átti að njóta líka af því þau voru
að poppa. Og þegar skíðasleðinn
minn hvarf þá fór Hreinn af stað
með mér um allt nágrennið að
leita. Svona gæti ég talið upp
nokkrar blaðsíður af minningum
frá þessum árum en læt þessi fá-
tæklegu sýnishorn nægja.
Seinna, eftir að Hrefna og
Kjartan fluttu til Reykjavíkur,
varð sambandið á milli fjöl-
skyldnanna strjálla en því var þó
lengi haldið við með bréfaskrift-
um, jólakortum og heimsóknum.
Og alltaf var gaman að hitta
Hrefnu.
Síðast þegar ég hitti hana var
við jarðarför Helgu Þóru á síð-
asta ári. Sá ég þá og skynjaði að
minnið var þrotið og í fyrsta
skipti á ævinni þekkti hún mig
ekki, þessi kæra gamla vinkona
mín.
Ég vil að lokum þakka henni
og fjölskyldu hennar fyrir mig.
Fyrir að hafa átt þátt í að skapa
skemmtilegar og hlýjar minning-
ar forðum daga sem ylja út lífið.
Guð blessi góða, trúaða og fjöl-
hæfa konu sem ég trúi að hafi
fengið góðar móttökur þarna á
grænu grundunum hinum megin
við móðuna.
Ingibjörg Ólöf Sigurð-
ardóttir (Inga Lóa).