Skólavarðan - 01.12.2007, Blaðsíða 7

7
SKÓLAVARÐAN 8.TBL. 7. ÁRG. 2007
fari stöðugt fram og öðlist uppeldi og
menntun fyrir líf og starf. Ef skólinn okkar
er staddur á þeim stað að nemendum líði
ekki öllum vel, vegna hugmyndafræði sem
gengur þó út á að þeim líði vel, þá verðum
við að mæta þörfum þeirra betur.
Ekkert barn á vera ,,heppið“ með
skóla. Öll börnin okkar eru heppin að fá
að ganga í skóla þar sem leitast er við að
bjóða þeim upp á nám við hæfi hvers og
eins, eins og einnig segir í framtíðarsýn
menntastefnu Reykjavíkurborgar. Ekki
eru öll börn svo heppin og þar komum
við aftur að Finnlandi. Þar eru 7% barna
í sérskóla, á Íslandi eru þau um 1%. Því er
samanburður við Finnland erfiður og eins
og margir hafa bent á þá er ekki tekið
mark á fjölbreytileika innan hvers lands í
svo stórum könnunum eins og PISA.
En ef hugmyndafræðin um skóla án
aðgreiningar stuðlar ekki að vellíðan
allra barna þá megum við ekki vera
spéhrædd að viðurkenna það. Þess vegna
var samþykkt á síðasta fundi menntaráðs
að skipa hóp sem mun einhenda sér í
að skoða kennslutilhögun barna með
tilfinningalegar, hegðunarlegar og geð-
rænar raskanir og koma með tillögur til
úrbóta þar um. Þessi börn þurfa meiri
stuðning, smærri hópa og faglegri
umhyggju en við getum boðið þeim upp á
nú um mundir. Til þess skortir mannskap,
fleiri hendur, öfluga kennsluráðgjöf og
stuðning við kennarann í skólastofunni.
Spegill samfélagsins
Fagleg umhyggja. Þessi tvö orð hafa klingt
í kolli mínum upp á síðkastið. Kennarar
hafa sannarlega metnað og vilja til veita
nemendum sínum faglega umhyggju en
nemendahópurinn er fjölbreyttur og oft
krefjandi. Þessa faglegu umhyggju þarf
að rækta. Við þurfum að styrkja innviðina
okkar, huga betur að mannauðnum.
Huga betur að ólæknandi kennurum sem
ætluðu alltaf að verða kennarar.
Í fjárhagsáætlun Reykjavíkurborgar er
gert ráð fyrir aukafjárveitingu upp á 100
milljónir til barna sem þurfa sérstakan
stuðning, og eins til barna af erlendum
uppruna. Þessi upphæð kemur til viðbótar
því sem þegar hafði verið reiknað með
vegna fjölgunar barna af erlendum uppruna
og fjölgunar barna með þyngri fötlun.
Leikskólasvið er með aðrar 100 milljónir
til sérkennslu og þetta aukna fjármagn
er til marks um skilning borgaryfirvalda á
samsetningu þess hóps sem gengur í skóla
í Reykjavík. Ríkisstjórnin hefur sett mikið
fjármagn í að eyða biðlistum á BUGL og
Greiningarmiðstöð ríkisins og við viljum
vera reiðubúin til að veita þessum börnum
þá þjónustu sem þau þarfnast.
Í skólanum speglast samfélagið. Fagurt,
skapandi, oft erfitt en alltaf fjölbreytilegt.
Laun kennara endurspegla ekki alltaf
þann veruleika. Það kemur kannski
engum á óvart að kennarabarninu finnist
laun kennara of lág. Það hefur mér fundist
allt síðan ég myndaði fyrst mínar eigin
skoðanir, og ekki var ég há í loftinu þá.
Á nýafstöðnu skólamálaþingi Sam-
bands íslenskra sveitarfélaga sá ég kynn-
ingu á afrakstri starfs sem Kennara-
sambandið og Samband íslenskra sveitar-
félaga unnu í sameiningu. Þar var framtíðar-
skólinn teiknaður upp. Hvað einkennir
hann? Hvað einkennir framúrskarandi skóla
þar sem nemendum og starfsfólki líður
vel og tekur framförum á degi hverjum?
Hálfur þriðji tugur manna og kvenna tók
þátt í þessari vinnu og samhugur var algjör.
Þessi vinna hefði þurft að eiga sér stað fyrir
síðustu kjaraviðræður því samræðupólitík
er vegur framfara.
Það gera sér allir grein fyrir því hvað
komandi kjarasamningar skipta miklu
máli fyrir skólastarf, fyrir kennarastéttina
og síðast en ekki síst, fyrir íslensk börn
og ungmenni. Þar verða allir að eiga hlut
að máli, bæði ríki og borg. Ný lög um öll
skólastig liggja fyrir Alþingi, stórsókn í
menntamálum er framundan með leng-
ingu kennaranáms.
Fráfarandi borgarstjóri sagði þann
snjóhvíta dag 4. desember að vegna
ýmissa orða borgarfulltrúa hins nýja
meirihluta, væru væntingar kennara
orðnar miklar. Það var næstum eins og
honum væri skemmt. En hann þekkir
ekki félagshyggjufólk – við erum stolt af
því að væntingar hafi aukist. Við berum
faglega umhyggju fyrir skólastarfinu og ef
við náum að marka þau spor í snjóinn að
standa undir væntingum getum við verið
stolt af okkar verkum.
Oddný Sturludóttir
oddny.sturludottir@reykjavik.is
Höfundur er formaður menntaráðs,
píanókennari og dóttir Maríu Norðdahl, kennara.
Oddný Sturludóttir formaður Menntasviðs og Sigrún Elsa Smáradóttir
formaður Leikskólasviðs við stofnun Brúar, umræðuvettvangs leik- og
grunnskóla.
En ef hugmyndafræðin um skóla án
aðgreiningar stuðlar ekki að vellíðan allra
barna þá megum við ekki vera spéhrædd
að viðurkenna það... Þessi börn þurfa
meiri stuðning, smærri hópa og faglegri
umhyggju en við getum boðið þeim upp á
nú um stundir. Til þess skortir mannskap,
fleiri hendur, öfluga kennsluráðgjöf og
stuðning við kennarann í skólastofunni.
GESTASKRIF: ODDNÝ STURLUDÓTTIR