Skólavarðan - 01.03.2009, Blaðsíða 23

Skólavarðan - 01.03.2009, Blaðsíða 23
SKÓLAVARÐAN 2.TBL. 9. ÁRG. 2009 23 „Það er áhugavert að lesa lokaskýrslu samstarfshóps undir forystu Sir Peter Williams um stærðfræðikennslu leik- og grunnskólabarna á Bretlandi,“ segir Óskar Sigurðsson en grein hans um niðurstöður og ráðleggingar skýrsluhöfunda fer hér á eftir. Í viðauka með skýrslunni er fjallað um ólík kennslugögn og notkun þeirra, þ.á m. Numicon stærðfræðikerfið. Við gefum Óskari orðið. Skýrslan var gerð að beiðni breskra mennta- málayfirvalda árið 2007 og lögð fram ári síðar. Ég fer örfáum orðum um skýrsluna og dreg síðan saman í lokin nokkrar niðurstöður m.t.t. Numicon kerfisins. Skýrslan skiptist í sex aðalkafla: 1) Skilgreining verkefnisins, 2) kennarinn – stærðfræðikennaranám og sí- og endurmenntun, 3) fyrstu skólaárin, 4) árangursleysi og íhlutun – öll börn skipta máli, 5) námskrá og kennslufræði og 6) foreldrar og fjölskyldur. Víða var leitað fanga og alls má finna tíu ráðleggingar til stjórnvalda í skýrslunni. Lögð er rík áhersla á mikilvægi fag- menntaðra stærðfræðikennara fyrir leik- skóla og yngsta stig grunnskólans og kennslufræðilega hæfni þeirra til að koma námsefni til skila. Um þetta er fjallað í öðrum kafla. Stærðfræðigrunnur breskra kennaranema er á heildina litið veikur og horfurnar á að úr rætist eru rýrar nema gripið verði til viðeigandi ráðstafana. Auka þarf kröfur um fagþekkingu án þess að fæla kennaranema frá námi. Slíka þekkingu má öðlast með stöðugri sí- og endurmenntun starfandi kennara. Of lítið er þó almennt vitað um starfsframvindu kennara eftir að þeir luku formlegu námi í samanburði við aðrar breskar starfsstéttir. Þá hefur endurmenntun kennara færst frá skipulögðum námskeiðum yfirvalda yfir í óformlegri námskeið innan skólanna (oft kostuð af sveitarfélögum) og yfir til æðri menntastofnana (oft dýrari kostur). Ein meginniðurstaða og ráðlegging hópsins er að ráða verði sérhæfða stærð- fræðikennara í alla leik- og grunnskóla. Lágmarkskrafan ætti að vera sú að a.m.k. einn slíkur starfi í hverjum skóla og styðji samkennara í eflingu stærðfræðikennslu. Áætlað er að í Bretlandi þurfi um þrettán þúsund fagmenntaða stærðfræðikennara á næstu tíu árum til að uppfylla þetta markmið og kostnaður er mikill en skýrsluhöfundar álíta að um fjárfestingu til framtíðar sé að ræða. Talið er að fyrir hvert pund sem varið er til stærðfræðiíhlutunar hjá börnum sparist tólf pund fyrir samfélagið. Í skýrslunni er einnig lögð áhersla á mikilvægan þátt foreldra og annarra upp- alenda í að bæta námsárangur nemenda í stærðfræði. Þó er vitað að á milli 15-20% breskra foreldra hafa ekki nægan stærð- fræðigrunn til að aðstoða börn sín og margir þeirra telja sig allsendis ófæra um það. Breska leikskólastigið er skilgreint frá fæðingu barns að fimm ára aldri. Um þetta skólastig er fjallað í þriðja kafla. Miklu máli skiptir að börn á þessum aldri fái jákvæða upplifun af stærðfræði og finni fyrir öryggi í leik með stærðfræðileg viðfangsefni. Þá skipta tengsl heimila og skóla miklu máli í þessu samhengi. Áherslan er á ýmsa leiki en hlutverk sérhæfðs stærðfræðikennara er engu minna hér en á grunnskólastigi. Lagður er grunnur að frekara stærðfræði- námi leikskólabarna í talnalæsi, ýmsum úrlausnarefnum, rökhugsun, formum, lögun og mælingum. Nauðsynlegt er að fylgst sé vel með árangri og framvindu leikskólabarna og að þeim upplýsingum sé skilað yfir til grunnskólans sem vinnur áfram með þær. Leikskólaumsögnin skiptir miklu máli í greiningu á stærðfræðikunnáttu barna og vali á úrræðum í grunnskóla ef með þarf. Hvernig á að aðstoða 5-7 ára gömul börn sem ná ekki viðunandi árangri í stærðfræði? Hvað veldur og hvaða leiðir eru til úrbóta? Hvað kostar íhlutun? Hvaða námsgögn og íhlutunarkerfi nýtast best? Um þetta snýst fjórði kafli. Styrkja þarf kennsluna, huga að félags- og efnahags- legum aðstæðum og lífeðlisfræðilegum þáttum svo sem reikniblindu (dyscalculia). Engin ein ástæða er fyrir slökum stærð- fræðiárangri barna og engin ein leið til úrbóta. Íhlutun er ætlað að hjálpa nem- endum inn á rétta braut og skýrsluhöfundar styðjast við líkan sem kallast Bylgjurnar þrjár (three waves). Bylgja 1: íhlutun í formi fyrsta flokks kennslu innan bekkjarins. Bylgja 2: íhlutun í formi hópkennslu (3-4 manna hópur innan bekkjarins). Bylgja 3: íhlutun í formi stuðnings- eða sérkennslu, sniðin að þörfum einstaklingsins (oftast valin, áhrifamest og hlutfallslega dýrust). Þetta líkan byggist því á þeirri aðferðafræði að farið sé frá hinu almenna til hins einstaka. Stuðst er við allar þessar gerðir íhlutunar í breskum skólum og ýmsum nálgunum beitt, til dæmis skimun, greiningu og mati, einstaklingsmiðu námi, ólíkum námsgögnum og kennslutækjum (þ.m.t. kennsluforrit og gagnvirkar skóla- töflur), verkefnum er byggjast á fjölskynjun (multi-sensory approaches) og þátttöku foreldra. Orðrétt segja skýrsluhöfundar eftir numicon fær jákvæða umsögn áhugaverð skýrsla um stærðfræðikennslu ungra barna Óskar Sigurðsson Lj ós m yn d f rá h öf un d i STæRÐFRæÐI • STæRÐFRæÐI • STæRÐFRæÐI • STæRÐFRæÐI • STæRÐFRæÐI • STæRÐFRæÐI • STæRÐFRæÐI „ertu með hafragraut í stað heila!“

x

Skólavarðan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skólavarðan
https://timarit.is/publication/1179

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.