Skólavarðan - 01.08.2003, Síða 8

NMPU - ÞING
Dagana 25. – 30. júní 2003 stóð
yfir þing norrænna tónlistar- og
tónmenntarkennara, NMPU, í
Tónlistarhúsi Kópavogs. Þingið
sóttu á annað hundrað manns
víðsvegar að frá Norðurlöndunum
en þingið var síðast haldið hérlendis
á Laugarvatni árið 1991. Kristín
Stefánsdóttir ráðstefnustjóri
setti þingið og Sigurður Geirdal
bæjarstjóri Kópavogs flutti ávarp.
Mikill fjöldi vinnuhópa var starfandi
á þinginu auk þess sem margir
áhugaverðir fyrirlestrar voru haldnir
og var fólk á einu máli um að
dagskráin væri sérlega fjölbreytt og
skemmtileg.
Samhliða ráðstefnunni voru
300 ungmenni úr norrænum
tónlistarskólum, hljómsveitum og
kórum með tónlistarmót í bænum,
en þau sömdu síðan og fluttu tónverk
undir stjórn breskra og norrænna
tónlistarkennara. Margir tónleikar
voru haldnir meðan á þinginu stóð
og lokatónleikar þann 29. júní í
Vetrargarðinum í Smáralind en
fyrr að deginum var flutt norræn
tónlistarmessa í Digraneskirkju.
Meðal dagskráratriða var
tónlistarflutningur NOMWE marimba-
sveitarinnar sem samanstendur af
sjö 13-15 ára nemendum í Hafra-
lækjarskóla. Marimbasveitin fylgdi
kennara sínum, Robert Faulkner, til
þingsins en hann hélt fyrirlestur um
tónlistarmenntun og samfélagið í
beinu framhaldi af flutningi NOMWE
sveitarinnar. Varla mátti á milli sjá hvort
uppskar meiri ánægju, fyrirlesturinn
eða tónlistarflutningurinn, enda
hvorttveggja í háum gæðaflokki og þar
fyrir utan náttúrlega ósambærilegt. Að
vísu var ekki æpt og stappað í kjölfar
fyrirlestrarins!
Tónlist er … orð?
Nei!
Robert valdi
sjálfur að tala
helmingi skemur en
honum var boðið
og koma Nomwe
marimbasveitinni
að í staðinn sem
áður er getið. Hann
flutti fyrirlestur
sinn á ensku og bar
hann heitið Impro-
vising communities:
group creativity
and improvisation,
sem gæti útlagst
Að spinna sam-
félög: sköpun og spuni í hóp. „Það
er póstmódernísk tilhneiging,“ sagði
Robert, „að réttlæta eða staðfesta
gjörðir okkar og okkur sjálf með
löngum munnlegum út-skýringum. Að
vissu leyti er það í lagi en þegar svo
er komið að myndlistarmenn hengja
upp heilu ritgerðirnar við hliðina á
listaverkum sínum
og tónverk þarf
að nálgast með því
að lesa langa texta
um það í efnisskrá,
kemst ég ekki
hjá því að spyrja:
Höfum við meiri
tiltrú á orðum
heldur en list-
rænu tjáningunni
sjálfri?“
Robert ræddi
um þátt tónlistar
í félagsmótun
og vísaði þar
meðal annars
til rannsókna
mannfræðinga og
tónlistarþjóð-fræðinga, meðal annars
Blacking sem lýsti tónlist sem ytra
merki um mannleg samskipti.
Tónlist fyrir
ostagerðarmanninn
Þegar við smækkum tónlist
niður á svið hlutanna
er það ekki þekking á
tónlistarupplifun sem
hefur yfirhöndina heldur
þekking á hugtökum, merki-
miðum og kenningum.
Smættarhyggja, stimplun
og greining auðveldar okkur
kenningasmíð og það er svo
miklu auðveldara að nálgast
og kenna kenningar en
framkvæmdina sjálfa.
8