Gerðir kirkjuþings - 2010, Blaðsíða 106

106
5.3 Helgidómurinn
11. Sóknarprestur og sóknarnefnd bera sameiginlega ábyrgð á helgidóminum.
12. Kirkja er vígð, frátekin fyrir helga iðkun, bæn, prédikun orðsins og þjónustu
sakramentanna.
13. Kirkju má ekki nota til annarra athafna en þeirra sem teljast samrýmast tilgangi
hennar og stöðu sem vígðs helgidóms þjóðkirkjunnar.
14. Þess skal jafnan gætt að annast sé um muni kirkju og búnað með virðingu fyrir
helgidóminum og að búnaður, skrúði og helgimunir séu ætíð hreinir og þeim vel
við haldið.
15. Að jafnaði skal ekki vera annað á altari en það sem viðkemur helgiþjónustunni:
hvítur dúkur, líndúkur, stjakar fyrir lifandi ljós, Biblía, Handbók og Sálmabók.
16. Tendra skal ljós á altari þegar guðsþjónusta fer fram eða aðrar helgiathafnir. Á
föstudaginn langa eru ekki kveikt ljós á altari.
17. Eigi skal tendra altarisljós á tónleikum, samkomum eða fundum sem ekki teljast
til helgiathafna.
5.4 Prédikunin
18. Guðsþjónusta helgidagsins er tími sem helgaður skal boðun fagnaðarerindisins.
19. Meginskylda prests er samkvæmt vígsluheiti „að prédika Guðs orð hreint og
ómengað eins og það er að finna í hinum spámannlegu og postullegu ritum og í
anda vorrar evangelísk lútersku kirkju.“
20. Prédikun er útlegging orða Ritningarinnar, heimfærsla merkingar þeirra og gildis
fyrir samtímann.
21. Prédikun helgidagsins skal að jafnaði styðjast við þá ritningartexta sem deginum
eða tilefninu tilheyra samkvæmt Handbók kirkjunnar.
22. Af vígsluheiti leiðir að presti er óheimilt að prédika nokkuð það sem stríðir gegn
játningagrundvelli kirkjunnar. Eins verður prestur að gæta almenns velsæmis í
orðum. Þetta á eins við þann sem prestur fær til að boða orðið í almennri
guðsþjónustu safnaðarins.
23. Láti prestur öðrum eftir að prédika, þá ber hann ábyrgð á því að það sé í samræmi
við boðskap og trú kirkjunnar.
5.5 Afnot kirkju
24. Sóknarprestur ákvarðar um notkun helgidómsins til kirkjulegrar þjónustu,
guðsþjónustu og annarra kirkjulegra athafna þjóðkirkjunnar og ber ábyrgð á að
ekkert fari þar fram sem ekki samrýmist vígðum helgidómi þjóðkirkjunnar.
25. Sóknarnefnd með samþykki sóknarprests ákveður um notkun kirkju til annarra
hluta en áskilið er í 12. gr.
26. Sóknarprestur veitir í samráði við sóknarnefnd leyfi til að lána eða leigja kirkju til
guðsþjónustu og helgiathafna annarra kristinna trúfélaga.
27. Verði ágreiningur um afnot kirkju skal biskup Íslands skera úr. Þeim úrskurði
verður ekki áfrýjað.
28. Biskup Íslands og vígslubiskupar hafa rétt til að nota sóknarkirkjur og aðra
helgidóma þjóðkirkjunnar til helgihalds og biskupsverka.