Félagsbréf - 01.03.1963, Blaðsíða 76

Félagsbréf - 01.03.1963, Blaðsíða 76
gáfuhættir og þau sjónarmið sem mest- an svip setja á bókakauptíðina virð- ast vægast sagt í brenglaðasta lagi; J)au rit sem mestan framgang fá eru fæst sérlega loflegur vitnisburður höf- undum sínum eða lesendum. Undan- tekningar má finna; nokkrar hafa verið nefndar í þessari grein. Starf- semi bókmenntafélaganna Jjriggja sem nú eru leiðandi forlög hérlendis horfir líka í meginatriðum til hetri vegar (og vert að taka eftir því að þau gefa nú út flestallar beztu bækurnar ár hvert); en svipur þeirra er ekki ráðandi í ringulreið jólaútgáfunnar. Og hins her líka að minnast, sem kannski er leið- ust niðurstaða þessara hugleiðinga, að það er áhugi og undirtektir almenn- ings sem öllu ræður um stefnu og starf einmitt þeirra útgefenda sem mest hafa sig í frammi þessar haustvikur, að metsölubækurnar eru skapaðar í mynd bókmenntamats mikils þorra lesandi almennings. Ó. J. Haustverk Þjóðleikhiissins Þrjú fyrstu verkefni Þjóðleikhússins á þessum vetri voru ærið misjöfn, bæði að því er snerti val og úrvinnslu. Kassasjónarmiðið margrædda hefur sennilega ráðið því að hið hefðbundna upphafsgrín haustsins var bandarískur gamanleikur saminn uppúr skáldsög- unni „Auntie Mame“ eftir Patrick Dennis af þeim félögum Jerome Lawr- ence og Robert E. Lee. Leikurinn hlaut nafnið „Hún frænka mín“ í íslenzkri þýðingu Bjarna Guðmundssonar, sem var lipur og glettin. Hér er ekki um að ræða leikrit í eiginlegum skilningi, heldur nokkurs- konar „ævisögu í svipmyndum“ eða öllu heldur meira og minna ósamstæð- ar rissmyndir úr lífi smáskrýtinnar konu. Er skemmst frá því að segja, að gamanið reyndist „kassanum“ grátt, aðsókn var dræm, enda skopið og ádeilan svo staðbundin, að þetta verk átti alls ekki erindi uppá íslenzkt leik- svið. Þar við bættist, að sjálf sýningin var slöpp og þreytandi, þó einstakir leikendur gerðu það sem þeir gátu til að blása lífsanda í óskapnaðinn. Leik ritið er heldur grunnfær ádeila á ýmislegan bandarískan hégóma, snobb, þröngsýni og kynþáttamisrétti, en satíran náði ekki nema að takmörkuði'. leyti til íslenzkra áhorfenda af þeirri einföldu ástæðu, að veruleikinn sem um er fjallað er þeim að miklu leyli ókunnugur af eigin raun. Satíra nær sjaldan tilgangi nema efnið, Sem skop- azt er að, sé hlustendum eða áhorf- endum kunnugt og nákomið. í annan stað voru verkinu gerð hin hraklegustu skil á leiksviðinu. Sýning- in var eiginlega hvorki fugl né fiskur — hvorki raunsæ þjóðlífsmynd né stíl- færð skopstæling á þeim fyrirbærum sem um var að ræða. Hún maraði í hálfu kafi einhverstaðar milli raunsæis 40 FÉLAGSBRÉF
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Félagsbréf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Félagsbréf
https://timarit.is/publication/1060

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.