Morgunblaðið - 23.10.2015, Síða 10

10 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. OKTÓBER 2015
Ólöf eskimói Klædd ísbjarnarfeldi.
Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
Við erum að velta fyrir okkurþessari röngu heimsmyndí nútímasamfélagi þar semáherslan er öll á hið stóra.
Að allir eigi að keppast við að verða
stórir, í víðri merkingu þess orðs.
Skilaboðin sem samfélagið sendir
okkur eru þau að það sé eftirsókn-
arvert að komast upp á topp, hvort
sem það er í velgengni eða einhverju
öðru. Að klifra efst upp á fjall til að
stækka sig. En það hlýtur að vera
frekar einmanalegt að vera einn á
fjallstoppi,“ segir Ragnheiður
Harpa Leifsdóttir en hún ásamt Sig-
rúnu Hlín Sigurðardóttur opnar á
morgun, laugardag, í Þjóðminjasafn-
inu sýninguna Lítil. Sýningin er ást-
arjátning til smæðarinnar og feg-
urðarinnar sem býr í hinu litla.
Er ég þá ekki til?
„Við Sigrún erum báðar lág-
vaxnar og eigum mjög hávaxna kær-
asta, svo við þekkjum heiminn frá
sjónarhorni þeirra litlu,“ segir
Ragnheiður Harpa og hlær. „Á
seinni hluta sýningarinnar sem verð-
ur í formi gjörnings sem fram fer
eftir viku, ætlar Sigrún að segja frá
því hvernig upplifun það er þegar
einhver tekur ekki eftir henni vegna
smæðar hennar. Hún hefur til dæm-
is upplifað það andspænis sjálfvirkri
hurð með skynjara sem opnaðist
ekki, af því geislinn var ekki hann-
aður fyrir lágvaxna. Þá vaknar þessi
tilfinning: Er ég ekki til?“
Ragnheiður Harpa segir sýn-
inguna líka vera óð til þess að vera
lítill í sér.
„Það er tilfinning sem allir hafa
upplifað. Við viljum að fólk leyfi sér
að vera lítið í sér af því það er allt í
lagi. Við viljum upphefja það og
leika okkur með það.“
Ólöf kunni að nýta tækifæri
Kveikjan að sýningunni var
saga Ólafar eskimóa, íslenskrar
konu sem fæddist 1858 í Húnaþingi
á Íslandi og var dvergur. Hún flutt-
ist til Vesturheims með föður sínum
og systkinum þegar hún var ung-
lingur.
„Ólöf áttar sig á því að eina
framtíð hennar í Kanada sem dvergs
er að vera vinnukona heldra fólksins
þar. En hana langar ekki til þess og
eitt leiðir af öðru, hún starfar í fjöl-
leikahúsi þar sem hún hittir annan
dverg í fyrsta sinn, karlmann. Þar
fær hún tækifæri, hún tekur þátt í
leikriti þar sem hún og þessi dverg-
ur leika hjón. Ólöf hittir síðan prest
sem veit að hún er frá Íslandi og
hann biður hana um að flytja sögur
frá norðurslóðum fyrir sóknarbörnin
um það hvernig það sé að vera
eskimói, en á þessum tíma var mikill
áhugi á heimskautunum, þangað
fóru leiðangrar til að kanna svæðin.
Það eina sem fólk hafði voru sögur.
Þarna fær Ólöf tæki í hendurnar
sem getur nýst henni, hún flytur
ræðu sem hún fær frábær viðbrögð
við og í framhaldinu fer boltinn að
rúlla.“
Hjartnæm skálduð saga
Ólöf kemst í samband við um-
boðsmann sem er með fyrirlesara á
sínum snærum, hann tekur hana að
sér og hún býr heima hjá honum og
konu hans.
„Samtíminn er henni hliðhollur
því á þessum tíma voru fyrstu lest-
arteinarnir lagðir í Vesturheimi og
fyrir vikið ferðast Ólöf um öll
Bandaríkin og flytur þennan fyr-
irlestur sem er algjört leikhús. Hún
er með máluð leiktjöld sem á er mál-
aður ís og hún klæðist ísbjarnarbún-
ingi þegar hún flytur hjartnæma
skáldaða sögu um það hvernig hún
ólst upp á Grænlandi. Hún segir að
Viljum að fólk leyfi
sér að vera lítið í sér
Kveikjan að sýningunni Lítil er mögnuð ævisaga Ólafar eskimóa, íslenskrar konu
sem var dvergur og flutti til Vesturheims, en hennar leið til að komast af var að
lifa í magnaðri lygi. Ragnheiður Harpa og Sigrún Hlín vilja hampa hinu litla.
Smávaxin kona Ólöf spariklædd.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Listakonurnar litlu Ragnheiður Harpa og Sigrún Hlín inn um verkin sín.
Menningarlífið blómstrar á Ísafirði og
þar verður mikið um að vera um
helgina á hátíðinni Veturnætur í Ed-
inborgarhúsinu. Í kvöld kl. 22 stígur
Blúshljómsveit Ísafjarðar á pall og
verður með tónleika í Edinborgar-
salnum. Hljómsveitin var stofnuð ár-
ið 2009 og hún kom aftur saman eft-
ir nokkurt hlé í haust og spilaði við
góðar undirtekir á hátíðinni Blús og
beikon á Patró. Á efnisskránni í kvöld
eru nokkur vel þekkt soul- og blúslög
og hljómsveitarmeðlimir ætla að
blúsa með spilagleðinni inn í kom-
andi vetur.
Á morgun laugardag kl. 15-18
stendur Listaskóli Rögnvaldar Ólafs-
sonar fyrir léttri kaffihúsastemningu
í Edinborgarhúsinu. Kaffiveitingar
verða seldar til styrktar ferðasjóði
dansnemenda og eldri nemendur
skólans dansa og leika á hljóðfæri
auk þess sem sönghópur nemenda
flytur nokkur lög. Dansandi ferðalag
hefst klukkan 16 þar sem dansnem-
endur dansa við undirleik píanónem-
enda og berst dagskráin víða um hús-
ið. Sönghópur LRÓ tekur síðan
nokkur lög klukkan 17. Markaðs-
stemning verður á ganginum allan
tímann þar sem félagar í Myndlista-
félagi Ísafjarðar selja listaverk sín en
Kvennakórinn selur kjóla og bindi.
Á sunnudag kl 15 verða flutt ís-
lensk þjóðlög í Edinborgarsalnum
með söngtríóinu Gunnari á Hlíðar-
enda. Tríóið skipa þrjár ungar stúlkur,
Kristín Harpa, Isabel og Hólmfríður,
sem allar njóta þess að syngja. Þær
hafa sungið og spilað fyrir ferðamenn
á sumrin og sameina nú krafta sína
og flytja íslensk þjóðlög. Þær ætla
m.a. að syngja Sofðu unga ástin mín,
Maístjörnuna og Þrek og tár. Nú er
heldur betur lag að fagna vetri!
Vefsíðan www.edinborg.is
Söngtríóið Gunnar á Hlíðarenda Kristín Harpa, Isabel og Hólmfríður.
Vetri fagnað með menningar-
dagskrá í Edinborgarhúsinu
Skannaðu kóðann
til að fara inn á
vefsíðuna.
Skútuvogi 6 - Sími 568 6755
plankaparket
Verðdæmi:
190 mm Eik Rustik burstuð
mattlökkuð 6.990.- m2
Alveg er það sama af hvaða
tegund skepnurnar eru, all-
ar hafa þær innbyggða ást
á afkvæmum sínum, enda
lifðu ekki margir af ef eng-
in mamma eða pabbi pass-
aði upp á ungana sína þeg-
ar þeir kynnast hættum
veraldar. Í dýragörðum er
minna um hættur en úti í
villtri náttúrunni og þessi
gíraffamæðgin lifa við mik-
ið öryggi þar sem þau búa í
konunglegum garði í Hol-
landi. Gíraffakálfurinn var
að fara út í fyrsta sinn á ný-
hafinni ævi sinni og
mamma hans gerði sér lítið
fyrir og gaf honum koss.
Lífið í dýragörðum veraldarinnar
Móðurástin alltaf söm við sig
AFP