Víkurfréttir - 14.01.1988, Blaðsíða 12

Glaumberg:
Var með miða en
fékk ekki inngöngu
Kona ein liaí'ði samband
við blaðið og óskaði eftir
birtingu á frásögn sinni af
viðskiptum við Glaumbergá
annan dag jóla. Sagði hún að
þrátt fyrir að hafa áður keypt
miða hcfði henni ekki verið
hleypt inn er hún kom, held-
ur hcfði þá verið búiðaðloka
húsinu og engum hieypt inn.
Sagði hún þetta vera fá-
dæma ókurteisi, sem ekki
væri hægt að þola. Hcfði hún
því haft samband við ein-
hvern Ragnar Örn scm hefði
neitað að endurgreiða henni
miðann eða afsaka atburð
þennan á einn eða annan
hátt.
Af þessu tilefni hafði blað-
ið samband við Glaumberg
en Ragnar Örn Pétursson,
eigandi staðarins, var ekki
viðlátinn, en í hans stað varð
Valur Gunnarsson fyrir
svörum.
Sagði hann að hér hefði
ekki verið um forsölu að-
göngumiða að ræða, heldur
einungis selt við innganginn.
Þegar búið var að selja jafn-
marga miða og fjöldinn, sem
mátti vera í húsinu, var
miðasölu hætt og húsinu lok-
að. Þegar slíkt á sér stað er
reiknað meðaðfólk komi um
leið og það fer inn, utan dyra
biðu á annað hundrað manns
eftir að komast inn en húsinu
var lokað fyrir miðnætti.
Viðkomandi mun því hafa
komið, keypt miða og farið
svo aftur og komið síðan
löngu eftir miðnætti.
Þegar slíkt á sérstaðererf-
itt að fylgjast með því hvort
einhver sé með miða
utandyra en þó var litið út af
og til svo hægt væri að kanna
það.
Þegar fólk kemur og kaup-
ir miða við innganginn og fer
síðan er það á þess ábyrgð
hvort það kemst inn eða
ekki. Sé hinsvegar forsala er
um allt annað að ræða. En í
þessum tilfellum er ætlast til
að fólk komi í húsið um leið
og miðasala fer fram við inn-
ganginn.
Fengu krakkar
afgreidda
flugelda?
„Verslunar-
ferðir til
Reykjavíkur"
Ekki er öll vitleysan
eins. Nú lesum við það í
Víkur-fréttum að einn
bæjarfulltrúi í bæjarstjórn
Keflavíkur hafi komið
með þá „gáfulegu“ til-
lögu, til að bjarga SBK, að
taka upp sérstakar versl-
unarferðir til Reykjavíkur
með S.B.K.
Ekki er að efa að versl-
unarmenn hér í Keflavík
fagna þessari frumlegu
tillögu íhaldsfulltrúans.
Þeir geta þá átt von á
rólegum dögum í framtíð-
inni ogjafnvel væri mögu-
leiki á því hjá þeim að
lengja helgarfríið með því
að loka verslunum á
föstudögum.
Þetta er stórkostleg
hugmynd hjá íhaldsfull-
trúanum og síðan mætti
maður vafalaust eiga von
á því að sjá eftirfarandi
auglýsingu í Víkur-frétt-
um:
Keflvíkingar.
Verslunarferð til Reykja-
víkur á morgun með SBK.
Keflvíkingar.
Verslið í Reykjavík.
Sjálfstæðisflokkurinn.
Já, það er ýmislegt sem
mönnum getur dottið í
hug.
Tveir Keflvíkingar
Lánið hækkar
við greiðslu
Nú eftir áramótin hefur
nokkuð borið áóánægju með
framkvæmd á sölu skotelda
og þá aðallega í Keílavík. Að
sögn þeirra sem höfðu sam-
band við blaðið, virðist ald-
urstakmark ekki hafa verið
virt í öllum tilfellum og því
hafi litlum krökkum gengið
auðveldlega að fá keypt slíkt.
Eins hefði nokkuð borið á
því að afgreiðslufólkið hefði
verið það ungt að árum að
það nánast vissi ekki hvað
það var að selja. Vegna þessa
hafði blaðið samband við
lögregluna og spurði Karl
Hermannsson, aðstoðaryfir-
lögregluþjón, hvaða reglur
giltu í þessu sambandi.
Sagði hann að ekki mætti
selja skotelda til krakka
yngri en 6 ára og stærri
rakettur aðeins til þeirra sem
væru orðnir 16 ára gamlir.
Um aldur afgreiðslufólks
væru hins vegar engin
ákvæði.
Peruþjófnaður
í kirkjugarði
Þó undravert sé þá virðast
menn hafa ánægju af því að
stela perum úr ljósakrossum
í gamla kirkjugarðinum í
Keflavík, og það jafnvel þó
perur þessar séu þess eðlis að
eigi er hægt að nota þær til
annarra nota.
Taldist einum viðmælanda
blaðsins svo til að nú um
áramótin hefði verið stolið af
31 leiði, sem jafngildir því að
eigi færri en 120 perum hafí
verið stolið úr garðinum í það
skiptið. Að jafnaði eru fjórar
perur í hverjum krossi og
höfðu allar perurnar verið
teknar úr krossunum af
umræddum leiðum.
Er leitt til þess að vita að
menn skuli leggja sig svo
lágt, því garður þessi hefur
undanfarin ár verið með fal-
legustu svæðunum umjólin í
Keflavík. Vonandi tekst að
koma í veg fyrir slík lágkúru-
leg spjöll áður en kemur að
næstu jólum.
,,Mér finnst svakalegt
að vera að greiða niður lán
sem hækkar við hverja
greiðslu. Ekki síst þegar
maður hugsar til þess að
þetta er lán úr lífeyrissjóði
sem greitt hefur verið í alla
tíð. Maður er að fá peninga
að láni sem maður hefur
greitt í sjóðinn - eigin
peninga, og borgar það
dýrum dómi“, sagði maður
nokkur sem kom inn á rit-
stjórn Víkur-frétta með með-
fylgjandi greiðsluseðil. Eins
og á honum má sjá er
upphæð lánsins fyrir greiðslu
705.014,90 krónur, en að
lokinni uppfærslu verðbóta
að frádreginni greiðslu, sem
er kr. 3.500, en með verðbót-
um og vöxtum kr. 33.497,60
hækka eftirstöðvar í krónur
768.471,60.
Hvað varð um stefnu
Sjálfstæðisflokksins?
Eitt er það mál sem ég
hef undrast þögn um. Um
þetta mál ætla ég nú að
skrifa, þó ég eigi frekar
von um að lítið verði um
svörin.
Mál þetta snýst um hitt
viku'olaðið sem gefið er út
hér syðra og er í eigu Sjálf-
stæðismanna, enda talið
vera málgagn þeirra. Nú
fyrir skemmstu hljóp blað
þetta frá miklum skuld-
um við prentsmiðju í
Njarðvík og er nú prentað
í Reykjavík. Finnst mér
þetta lúaleg framkoma og
þá sérstaklega hjá mál-
gagni stjórnmálaflokks
sem hefur haft byggða-
sjónarmið á stefnuskrá
sinni.
Gaman væri því að fá
svör við því, hvers vegna
stefnan hafi verið látin
íjúka með þessu lönd og
leið. Finnst mér það
ekki passa að hvetja aðra
til að halda fjármagninu í
heimabyggð, en rjúka
síðan frá skuldahala með
verkefni út af svæðinu.
Sannur
Suðurnesjamaður