Morgunblaðið - 20.02.2016, Side 41

MINNINGAR 41
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. FEBRÚAR 2016
Palla að leggja grunninn að
Glerverksmiðjunni Samverk.
Einnig var Palla annt um
sveitarfélagið og var hann fljót-
lega á kafi í félagsmálum, m.a.
var hann drifkraftur í knatt-
spyrnudeild UMF. Heklu og
kom hann sögu félagsins í mikla
og merka bók.
Palli reyndist starfsfólki
Samverks vel og skipulagði
hann margar ógleymanlegar
starfsmannaferðir. Eftirminni-
legastar eru ferðirnar til Par-
ísar svo og hinar mörgu ferðir
innanlands, svo sem ferðin
norður í land þar sem gist var í
Stórutjarnarskóla og keyrt um
Norðurlandið. Þarna var Palli á
heimaslóðum, kunni ógrynni af
skemmtilegum sögum og vísum
úr heimabyggð, snillingur í að
krydda sögurnar aðeins, enda
frásagnargáfa hans einstök.
Palli lagði mikið upp úr því
að fylgjast með því sem var að
gerast í greininni erlendis og
fórum við á allnokkrar glersýn-
ingar m.a. í Þýskalandi. Frá
þeim ferðum á ég góðar minn-
ingar en ekki var hægt að
hugsa sér betri ferðafélaga en
Palla.
Palli var sjálfmenntaður nátt-
úrufræðingur. Hann kunni skil
á allflestum fuglategundum og
tók virkan þátt í árlegri fugla-
talningu.
Oft leitaði ég til hans með
plöntur sem voru á lóðinni okk-
ar, aldrei kom ég svo með sýn-
ishorn að Palli þekkti ekki teg-
undina.
Elsku vinur og samstarfs-
félagi til margra ára, fátækleg
eru þau orð sem ég get komið
frá mér, en allt hefur sín tak-
mörk eins og þú sagðir svo oft.
Varðan góða sem mun verða
hlaðin með hækkandi sól, mun
minna mig ætíð á þig. Ég kveð
þig með kvæðinu „Glerbrot“
eftir Freystein Gunnarsson sem
á svo vel við þar sem starfsævi
þín var helguð gleri.
Ég fann það um síðir, að gæfan
er gler,
svo grátlega brothætt hún reyndist
mér,
því æskan er léttstíg og leikur sér
að ljómandi gullinu fríða.
En glerið er brothætt, og grjótið
er víða.
Innilegar samúðarkveðjur til
fjölskyldunnar.
Ólafur Hróbjartsson.
Komið er að kveðjustund,
vinur minn til margra ára er
fallinn frá.
Kynni okkar Páls hófust í
ferð til Majorka, fyrir hart nær
30 árum. Báðir stóðum við á
tímamótum í lífi okkar. Með
okkur tókust góð kynni, sem
með árunum þróuðust í vináttu-
bönd sem héldu alla tíð.
Páll lærði trésmíði og starf-
aði við þá iðn uns hann skipti
um starf og flutti á Hellu og tók
við framkvæmdastjórn gler-
verksmiðjunnar Samverks.
Þegar árin færðust yfir og
starfsþrekið minnkaði fór hann
að fást við rennismiði. Það eru
margir fallegir hlutir sem liggja
eftir hann.
Þegar ég hugsa um Pál er
mér efst í huga vinátta okkar,
sem stóð í öll þessi ár í gegnum
sorg og gleði. Saman söfnuðum
við minningum á ferðum okkar
til útlanda og á hans heimaslóð-
ir. Minnisstæð er ferð á Flat-
eyjardal, þar þekkti hann nöfn
á öllum kennileitum, fjöllum og
eyðibýlum. Hann var alinn upp
og átti heima framan af ævi á
Garði í Fnjóskadal.
Einnig er minning um kvöld-
stund á hóteli á Majorka,
stjörnubjartur himinn, við sát-
um á svölunum og horfðum upp
í festinguna.
Páll fræddi mig um stjörnur
og stjörnumerki, þar urðu til
nokkrar vísur, sem ég er því
miður búinn að gleyma.
Páll var mikill unnandi kveð-
skapar og kunni ótal margar
vísur. Það var ekki sjaldan að
hann fór með vísur þegar við
hittumst eða töluðum saman í
síma.
Á hálflendunni hófst þú ungur bú,
varst heill í þinni gömlu barnatrú.
Að góðum verkum gekkst þú
jafnan einn
með guði þínum, sæll og
hjartahreinn.
Þú lézt þér annt um litla sauðahjörð.
Þú lagðir rækt við býli þitt og jörð
og blessaðir sem barn þinn
græna reit,
þinn blómavöll, hvert strá, sem
augað leit.
Og þótt þú hvíldist sjálfur undir súð,
var seint og snemma vel að öðrum
hlúð,
og aldrei skyggði ský né hríðarél
á skyldur þínar, tryggð og bróðurþel.
(Davíð Stefánsson)
Fyrir nokkrum árum kynnt-
ist Páll Þórnýju Þórarinsdóttur
sem stóð að baki hans og studdi
hann í hans erfiðu veikindum.
Það var honum mikill styrkur.
Við Inga sendum henni,
Ragnari, Guðrúnu og barna-
börnum Páls innilegar samúðar-
kveðjur.
Höskuldur Eyþór
Höskuldsson.
Kveðja frá Umf. Heklu
Nú þegar Páll G. Björnsson
er kvaddur hinstu kveðju lang-
ar okkur í stjórn Umf. Heklu að
þakka honum samfylgdina í
gegnum árin.
Páll hefur verið einn af okkar
tryggustu og ötulustu félögum
alla tíð, sem sést best á því að
þegar við hófum að innheimta
félagsgjöld hin síðari ár með
kröfum í netbanka var ákveðið
að sleppa elstu árgöngum fé-
lagsmanna við innheimtuna, en
okkar maður gekk eftir að sér
væri sýndur sá sómi að fá að
greiða sitt gjald að venju. Að
sjálfsögðu var snarlega brugðist
við hans ósk og aðferðinni
breytt. Þetta sýnir hinn sanna
ungmennafélagsanda sem í Páli
bjó.
Hann var formaður félagsins
á árunum 1976-1978 og sýndi
félaginu ávallt mikinn velvilja
og lagði drjúga hönd á plóg við
uppbyggingu og eflingu íþrótta-
starfs og íþróttamannvirkja hér
á Hellu til margra ára.
Ungmennafélagið hefur ætíð
getað reitt sig á styrki frá fyr-
irtæki Páls og fjölskyldu, Gler-
verksmiðjunni Samverk, fyrir
það er þakkað af heilum hug.
Stolt berum við merki fyrirtæk-
isins á búningum félagsins.
Að lokum er okkur bæði ljúft
og skylt að minnast á og þakka
fyrir bókarskrif Páls er hann
tók að sér að rita sögu Umf.
Heklu í tilefni aldarafmælis fé-
lagsins árið 2008. Sonur hans,
Ragnar, var þá formaður og fól
Páli það umfangsmikla verkefni
að lesa yfir fundargerðir 100
ára og ráðast í þessa söguritun
í framhaldinu. Þetta verkefni
tók Páll að sér og var vakinn og
sofinn að vinna þetta mikla af-
rek sem bókin er, prýdd ótal
myndum og öllum helstu tölu-
legu staðreyndum úr starfi fé-
lagsins í hundrað ár.
Bókin er jafnframt hin merk-
asta heimild um mannlífið hér í
sveit og sem fyrr segir prýdd
fjölda mynda úr starfinu fyrr og
síðar. Páll lagði sig mjög fram
um að nafngreina fólk á gömlu
myndunum sem bókina prýða
og er þetta afar fróðleg heimild
um lífshætti fólks í fyrndinni,
jafnhliða sögu félagsins.
Bókarskrifin, öflun auglýs-
inga og sala bókarinnar lögðu
grunn að drjúgum sjóði sem fé-
lagið býr að enn í dag og ber að
þakka fórnfúsu sjálfboðastarfi
Páls og fjölskyldu á þessum
tímamótum í sögu félagsins.
Blessuð sé minning Páls G.
Björnssonar.
Innilegar samúðarkveðjur til
fjölskyldunnar allrar.
Fyrir hönd stjórnar Umf.
Heklu,
Erna Sigurðardóttir.
Öfundsverðir eru þeir menn
sem geta sagt við lok ævistarfs:
Verk mitt var harla gott. Þessi
orð hefði Páll G. Björnsson get-
að sagt hverjum sem var án
þess að nokkur sem til hans
þekkti hefði efast um sannleiks-
gildi þeirra. Hitt veit ég, að
aldrei hefði hann látið þau sér
um munn fara, eða hugsað í þá
veru. Menn eru skyldugir að
ljúka sínu verkefni sem best
þeir geta. Það voru hans orð.
Skyldan kallaði nokkru eftir
stofnun Glerverksmiðjunnar
Samverks á Hellu fyrir margt
löngu. Að taka við rekstri verk-
smiðjunnar á þeim tíma var
ekki eftirsóknarvert. En það
lýsir hug Páls að hann var
óhræddur við að taka að sér
það erfiða verkefni.
Og hverjir voru svo sem erf-
iðleikarnir? Jú, húsnæði vant-
aði, lánsfé var illfáanlegt og
þeir sem vildu leggja málinu lið
í formi hlutafjár voru ekki allt
of fjáðir þó að vilji væri fyrir
hendi.
Þegar taldir eru upp erfið-
leikar við stofnun og rekstur
fyrirtækisins má ekki gleyma
því sem jákvætt var: Framlag
starfsfólksins til kaupa á hluta-
bréfum var greitt með vinnu-
framlagi, og ekki var síður skylt
að skila góðu dagsverki og ekki
alltaf að tilgreina hverja unna
vinnustund.
Ótrúleg og vond var tregða
enskra seljenda til að selja blýl-
ista fyrir tvöfalt gler. Það var
engu líkara en þeir vildu ekki,
einhverra hluta vegna, selja þá
til Samverks. Ekki var þó á
dagskrá að gefast upp. Leitað
var til norsks fyrirtækis. Þar
fengust állistar sem enn eru
notaðir með góðum árangri.
Einhverju sinni þegar Páll
leitaði til mín eftir aðstoð varð
mér að orði: „Að þú skulir vera
að standa í þessu vonlausa
verkefni.“ Ekki minnist ég þess
að hann hafi svarað þessu einu
orði.
Hann sagði líka fátt þegar
ég, einhverjum árum síðar,
sagði honum að fyrirtækið hefði
skilað ágóða síðasta ár, en sjálf-
sagt hefur hann hugsað til fyrri
orða minna og eflaust brosað að
hvoru tveggja. En það er langt
síðan ég vissi að hans lífssýn
var: Aldrei að gefast upp.
Mig grunaði ekki, þegar ég
viðhafði fyrrgreind orð, að í dag
væri Samverk orðið öflugt og
gott fyrirtæki með fjölþætta
starfsemi. En hvað er svo sem
fyrirtæki annað en fólkið sem
þar vinnur?
Ég þakka Páli fyrir góða við-
kynningu og það sem hann
kenndi mér.
Filippus Björgvinsson.
Það var vorið 1963 að Páll
bankaði upp á hjá mér með ný-
prentað sveinsbréf í húsasmíði í
höndunum og bað um vinnu.
Hann var ráðinn á staðnum,
enda bauð maðurinn af sér góð-
an þokka og var hinn stæðileg-
asti.
Við rákum þá tveir félagar
fyrirtækið Hreinn og Kristinn
sf. sem síðar varð Markholt ehf.
Páll reyndist okkur traustur
starfsmaður í rúm 6 ár og á
þeim árum var stofnað til órofa
vináttu sem aldrei varð brestur
á.
Árið 1969 var leitað til Páls
um endurreisn á illa rekinni
glerverksmiðju á Hellu sem
heimamönnum þótti blettur á
flekklausu samfélagi. Hann tók
að sér verkið og gerðist
Hellubúi til lífstíðar.
Nýtt fyrirtæki fékk nafnið
Samverk og með ótrúlegum
dugnaði og útsjónarsemi tókst
honum að byggja upp fyrirtæki
sem í dag er eitt af leiðandi fyr-
irtækjum í greininni og jafn-
framt máttarstólpi í atvinnulífi
sveitarfélagsins.
Á þeim árum sem Páll vann
með okkur voru gjarnan langir
vinnudagar og sumarfrí nærri
óþekkt. En við höfðum þá venju
að fara á hverju sumri í þriggja
daga jeppaferð með starfsmenn
og maka og var þá farið vítt um
land og inn til heiða og tjaldað
við falleg veiðivötn.
Þetta urðu mörgum eftir-
minnilegar gleðistundir og oft-
ast sungið fram í morgunsárið.
Páll naut sín vel í þessum ferð-
um enda mikið náttúrubarn,
söngvinn og kunni alla texta.
Hann nefndi það oft hversu
bjart var yfir þessum stundum í
minningunni.
Páll var ættaður frá Garði í
Fnjóskadal, þeirri fögru sveit,
og þar sló hjarta hans alla tíð.
En í lok sjötta áratugarins
ákváðu þau mæðginin að
bregða búi og fluttu suður. Afi
Páls og nafni, Páll G. Jónsson,
hafði keypt jörðina nálægt fyrri
aldamótum og bjó þar, þar til
hann lést árið 1948 þegar Páll
var 12 ára.
Milli þeirra frænda var gróin
vinátta og virðing enda líkir að
eðli og gerð. Páll afi var mikill
félagsmálamaður og meðfram
búskap sinnti hann ýmsum
samfélagsmálum, m.a. barna-
fræðslu. Landpóstur var hann í
áratugi norður Flateyjardals-
heiði að Brettingsstöðum,
meira en 30 km leið.
Á gamalsaldri færði hann í
letur minningar sínar um heið-
ina, heiðarbýlin og mannlífið
þar á fyrrihluta síðustu aldar.
Og hann heldur til haga örnefn-
um á svæðinu sem enginn
þekkti betur en hann.
Páll yngri erfði ást afa síns á
heiðinni og honum til heiðurs
gaf hann út á eigin kostnað árið
2000 bókina „Flateyjardals-
heiði“, byggða á handriti afans
og myndskreytt af Páli og fleir-
um. Falleg og læsileg bók.
Það er mér verðmæt minning
þegar Páll bauð okkur hjónum
norður á æskuslóðir sínar. M.a.
var farið í hásumarsblíðu yfir
heiðina og norður á Flateyj-
ardal.
Páll var eins og alfræði-
orðabók, þekkti landið og ör-
nefni eins og lófana á sér og
hafði á hraðbergi sögur af
mannlífi og atburðum, allt frá
Finnboga ramma til dagsins í
dag. Páll á Hellu var einkar
heiðarlegur og heilsteyptur
maður með ríka réttlætiskennd
þar sem enginn afsláttur var
gefin.
Það var því mannbætandi að
eiga hann að vini og samferða-
manni og ég mun sakna símtala
og samvista við hann og ótal
gleðistunda.
Ættingjum og vinum sendi
ég samúðarkveðjur.
Kristinn Kristinsson.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGURBJÖRG ÓSKARSDÓTTIR,
Gullsmára 9,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum við Fossvog
fimmtudaginn 11. febrúar.
Útförin fer fram frá Grindavíkurkirkju föstudaginn 26. febrúar
klukkan 14.
.
Hreinn Sveinsson, Svanhildur Sigurjónsd.,
Bylgja Björk Guðmundsdóttir, Bragi Ingvason,
Óskar Karl Guðmundsson, Helga Guðný Jónsdóttir,
Vilhelm Guðmundsson,
Gunnbjörn Guðmundsson, Kristjana Möller,
Sigurbjörn L. Guðmundsson, Halldóra S. Sigurþórsd.,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÓLÍNA ÁGÚSTSDÓTTIR,
Espigerði 4,
lést 12. febrúar á kvennadeild Landspítalans. Útförin verður
gerð frá Hafnarfjarðarkirkju þann 22. febrúar klukkan 13.
Sérstakir þakkir til Elísabetar Örnu Helgadóttur læknis og
starfsfólks á kvennadeild Landspítalans, Heimahlynningar og
Heimahjúkrunar fyrir frábæra umönnun.
.
Gunnar H. Stefánsson,
Þóra Jenný Gunnarsdóttir,
Stefán Sveinn Gunnarsson, Íris Arnbjörnsdóttir,
Hekla Ólína Stefánsdóttir,
Katla Margrét Stefánsdóttir.
Davíð
útfararstjóri
551 3485 - www.udo.is
Óli Pétur
útfararstjóri
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÁSTA ÞORVARÐARDÓTTIR,
lést laugardaginn 13. febrúar á dvalar-
heimilinu Hraunbúðum, Vestmannaeyjum.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
fimmtudaginn 25. febrúar klukkan 13.
.
Guðrún Linda Þorvaldsdóttir,
Valgerður Þorvaldsdóttir, Ola K Naa,
Jóhanna Erla Þorvaldsdóttir,
Hannes Þorvaldsson, Anna Magdalena Sívertsen,
Björk Þorvaldsdóttir, Hjalti Erdmann Sveinsson,
Guðrún Ragnarsdótti,r
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og systir,
PÁLÍNA ERNA ÓLAFSDÓTTIR,
lést í faðmi fjölskyldu sinnar á hjúkrunar-
heimilinu Grund, laugardaginn 13. febrúar.
Útför mun fara fram í kyrrþey að
ósk hinnar látnu. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
FAAS, Félag áhugafólks og aðstandenda Alzheimerssjúklinga.
.
Halla Dröfn Þorsteinsdóttir, Sigurjón Þ. Guðmundsson,
Ásta I. Þorsteinsdóttir, Róbert G. Grímsson,
Sigurður Ó. Þorsteinsson, Monika Radowska,
Erna, Grímur, Grettir,
Ísak, Nína, Hilmir, Huginn
og systkini hinnar látnu.
Elskuleg móðir mín,
RANNVEIG PÁLSDÓTTIR
(Nanný),
lést á líknardeild Landspítalans 11. febrúar.
Útförin fer fram frá Neskirkju þriðjudaginn
23. febrúar klukkan 13.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Páll Andrés.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Minningargreinar