Morgunblaðið - Sunnudagur - 20.03.2016, Qupperneq 18

ÞRÍBURALÍF
18 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20.3. 2016
Brynjar, Elvar og Hlynur eru nýkomnirheim úr leikskólanum og eru að fá sérsíðdegishressingu þegar ég heimsæki
fjölskylduna. Tveir litlir bláeygðir drengir og
einn með stór brún augu taka á móti blaða-
manni. Það er líf og fjör við borðstofuborðið.
Hjónin Sigurjón og Hildur áttu fyrir sitt
hvort barnið þegar ákveðið var að bæta einu
barni við. Hildur er grunnskólakennari í Linda-
skóla og Sigurjón vinnur hjá Isavia. Eldri börn-
in eru í dag fimmtán og tíu ára. Þegar ákveðið
var að bæta við barni áttu þau ekki von á þrem-
ur. Það voru heldur betur óvænt tíðindin sem
þau fengu í sónarnum.
Kom það ykkur á óvart að von væri á þrí-
burum?
„Já, mjög. Þeir eru alveg frá náttúrunnar
hendi. Við fórum í tíu vikna sónar og þá komu í
ljós þrjú lítil hjörtu,“ segir Hildur sem situr fyr-
ir svörum.
Hvernig var það þegar þið hjónin fóruð í
þennan sónar?
„Það var alveg magnað. Við fórum til Arnars
Haukssonar kvensjúkdómalæknis. Ég held að
hann hafi strax séð þetta. Hann stækkaði mynd-
ina upp og sýndi okkur strax eitt hjarta. Svo
segir hann, krakkar mínir, það er nefnilega ann-
að lítið hjarta hér. Og við alveg, tvíburar! Vor-
um smátíma að melta það. Þá segir hann, já,
krakkar mínir, það var sem mér sýndist, hérna
er nefnilega þriðji hjartslátturinn. Þá greip ég
fyrir andlitið og sagði, það getur ekki verið, ég
hef aldrei tekið neitt, nein frjósemislyf eða neitt,
þú ert að grínast!“ segir hún um viðbrögðin sín.
„Læknirinn svaraði þá voða rólegur, nei, Hildur
mín, ég grínast ekki með svona,“ segir Hildur
hlæjandi. „Ég vissi ekki einu sinni að maður
gæti eignast þríbura án þess að fá aðstoð. En
það er víst hægt,“ segir hún og brosir.
Fenguð þið ekki sjokk?
„Jú. Ég svaf ekkert í tvo sólarhringa á eftir.
Hugsaði bara, hvað er ég að fara í gegnum?
Hvort ég muni geta þetta. Hvort ég muni
„meika“ meðgönguna; ég hugsaði rosalega mik-
ið um það. Hvernig þetta færi. Allt í einu var
von á þremur krílum. En samt var þetta verk-
efni sem við sáum fljótt að við myndum tækla.
Það var ekki verkefnið sjálft sem var kvíðaefni,
heldur frekar sjálf meðgangan,“ segir Hildur.
Hvernig gekk meðgangan?
„Hún gekk mjög vel framan af en ég var inni
á meðgöngudeild síðustu þrjár vikurnar. Með
meðgöngueitrun og gallstasa en þá er lifrin far-
in að erfiða,“ útskýrir Hildur.
Hún segir ekki hægt að bera saman með-
göngurnar tvær, fyrst með eitt barn og síðan
þrjú. „Þetta er bara rosalegt, þarna er maður
alveg ó-frískur. Mér var alveg rosalega óglatt
og mig svimaði. Þetta er svo mikið erfiði fyrir
líkamann,“ segir hún. Kvíðinn lét einnig á sér
kræla. „Ég var hrædd á meðgöngunni og spurði
lækninn hverjar væru líkurnar að ég myndi
halda öllum fóstrunum. Hann var nú svo yndis-
legur hann Arnar Hauksson að hann sagði: Ég
sé það fyrir mér að þið fáið þrjú flott og heil-
brigð börn í hendurnar í haust. Og það hjálpaði
mér alla meðgönguna. Þetta var mikil lífs-
reynsla,“ segir Hildur. Drengirnir þrír voru
teknir með keisara en fæddust hraustir hinn 8.
ágúst, 2013.
Ætlarðu að eignast fleiri börn?
„Nei, það er alveg búið að ákveða allt með
það. Við erum mjög sátt og glöð með okkar
fimm börn.“
Nú eru drengirnir tveggja og hálfs. Sinnum
þrír. Hvernig er þetta búið að ganga?
„Það er svakalega mikið að gera. Erfitt verk-
efni. En þetta einhvern veginn gengur. Maður
sníður sér stakk eftir vexti. Ég fer ekki ein með
þá út í búð, maður verður að skipuleggja sig
svolítið,“ segir Hildur. „Við erum ótrúlega
heppin að hafa bæði foreldra mína og tengda-
foreldra til að hjálpa okkur,“ segir hún en
tengdaforeldrarnir búa rétt hjá. „Og mamma
hjálpar rosa mikið. Það væri ekki svona fínt
hérna ef mamma hefði ekki komið hingað í dag,“
segir Hildur. „Svo hjálpar Tinna Rut sem er
fimmtán ára alveg svakalega mikið og hefur
gert frá því þeir fæddust, þeir eru líka mjög
hændir að henni og bróður sínum Daníel sem er
10 ára.“
Vekið þið ekki mikla athygli þegar þið farið
með þá eitthvað?
„Jú, við gerum það. Við erum frekar róleg og
ekkert mikið fyrir athygli en fórum til dæmis í
fyrrasumar niður í bæ með þríburakerru. Út-
lendingarnir voru alveg að missa sig. Og voru að
fá að taka myndir. Íslendingarnir eru meira að
gjóa bara augunum á okkur en segja ekkert. En
þeir eru alveg: Can I take a picture?“ útskýrir
Hildur og brosir. „En svo erum við líka dugleg í
að skipta okkur upp. Fáum kannski pössun fyrir
einn og förum með tvo eitthvað. Okkur finnst
þeir alveg þurfa að fá hvíld hver frá öðrum,“
segir Hildur.
Hvernig kemur þeim saman?
„Brynjar er mjög ákveðin týpa og hefur verið
það frá byrjun, hann er leiðtoginn. Elvar er ekta
miðjubarn, svona sáttasemjari, fer með
straumnum. Og Hlynur er líka ákveðinn og
þrjóskur. Og þeim kemur verst saman, Brynjari
og Hlyni. Þar mætast stálin stinn. Þetta er að
breytast samt. Þeir eru allir „agressívir“ hver
við annan. Ég held að þeir séu allir með bitfar á
bakinu. Þeir bíta hver í annan og taka hálstaki.
Þetta er alveg barátta; barátta um dótið; bar-
átta um mig. Þeir svara allir fyrir sig. Þeir eru
allir mjög ólíkir karakterar. Maður sá það fljótt
og gaman að sjá hvað maður fæðist með sín per-
sónueinkenni,“ segir Hildur að lokum.
Elvar, Hlynur og Brynjar
sitja stilltir hjá móður sinni
Hildi Guðbrandsdóttur.
Morgunblaðið/Ásdís
„Hérna er nefnilega þriðji hjartslátturinn“
Hildur Guðbrandsdóttir og Sigurjón Hreinsson áttu sitt barnið
hvort þegar þau hófu sambúð. Þau ákváðu að eignast barn sam-
an en þeim til mikillar furðu fengu þau þrjú. Þrír hraustir drengir
bættust í fjölskylduna og lífga heldur betur upp á tilveruna.
Elvar, Hlynur og Brynjar eru níu mánaða á þessari mynd.
Brynjar: 8 merkur
Elvar: 9 merkur
Hlynur: 9 merkur
Fæddir eftir 33 vikur og 4 daga.
Foreldrar: Hildur Guðbrands-
dóttir og Sigurjón Hreinsson.
08.08. 2013