Morgunblaðið - Sunnudagur - 20.03.2016, Blaðsíða 53

SJÓNVARP Það er tíska að horfa á sjónvarpsseríur í beit,
gegnum Netflix eða aðrar slíkar efnisveitur. Ef marka má
nýja rannsókn, sem vísindamenn við háskólann í Toledo hafa
gert, gæti þetta haft vond áhrif á heilsu fólks, bæði andlega og
líkamlega. 408 manns tóku þátt í rannsókninni og horfðu
77% á sjónvarp í tvær klukkustundir eða meira á dag og
35% viðurkenndu að þau horfðu gjarnan á seríur í beit.
Niðurstöður rannsóknarinnar benda ótvírætt til þess
að þessi hegðun hafi slæm áhrif á líðan fólks. Tals-
menn rannsóknarinnar líkja þessu við fíkn, freist-
andi sé að horfa á einn þátt enn sama kvöldið. Og
svo einn enn. Hvað munar um 20 mínútur eða 40?
Undir þessum kringumstæðum þarf fólk á öllum
sínum sjálfsaga að halda.
Raðgláp heilsuspillandi?
Vinsælt er að
horfa á House
of Cards í beit.
20.3. 2016 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 53
KVIKMYNDIR Daisy Ridley, sem sló ræki-
lega í gegn í nýju Star Wars-myndinni, The
Force Awakens, kemur nú til greina í hlut-
verk hinnar ævintýragjörnu Löru Croft í
næstu Tomb Raider-myndinni. Angelina Jol-
ie lék Croft í tveimur kvikmyndum snemma á
þessari öld en hermt er að Warner og MGM,
sem kljást um réttinn til að gera nýju mynd-
ina, vilji yngja upp. Þess utan fengu fyrstu
myndirnar tvær afleita dóma. Í því ljósi er ef
til vill varasamt fyrir Ridley að gefa kost á
sér í hlutverkið en hún er nú við tökur á
næstu Star Wars-mynd sem ekki hefur enn
hlotið nafn.
Daisy Ridley sem Lara Croft?
Daisy Ridley er eftirsótt um þessar mundir.
AFP
Fyrir rúmum fimmtíu árum fauk í ungan
tónlistarmann í Lundúnum, Pete Towns-
hend að nafni, eftir að bíllinn hans hafði
verið dreginn í burtu af bílastæði við heim-
ili hans. Skýringin mun hafa verið sú að bíll-
inn fór í taugarnar á Elísabetu drottning-
armóður, sem ók framhjá honum á
hverjum morgni á leið sinni til Buck-
ingham-hallar. Bíllinn minnti hana víst
óþægilega á útför bónda hennar, Georgs
konungs. Skyldi engan undra, þetta var lík-
bíll!
Ekki fylgir sögunni hvers vegna tvítugur
gítarleikari ók um stræti stórborgarinnar á
slíkri bifreið en vísast hefur hún hentað vel
undir búnað hljómsveitarinnar sem hann
var nýbúinn að stofna, The Who.
Townshend gramdist þetta valdboð að
ofan og kaus að svara á þann hátt sem hann
kunni best – með því að semja lag. Lagið
hlaut nafnið My Generation og var titillagið
á fyrstu plötu The Who sem kom út í árs-
lok 1965. Til að gera langa sögu stutta sló
My Generation rækilega í gegn og varð
einskonar þjóðsöngur heillar kynslóðar
ungmenna. Ekki nóg með það, ýmsir tengja
enn við boðskapinn. Hálfri öld síðar.
Hafi tónlistarmenn einhvern tíma sýnt
ráðandi öflum fingurinn er það hér:
People try to put us d-down (Talkin’ ’bout my ge-
neration)
Just because we get around (Talkin’ ’bout my ge-
neration)
Things they do look awful c-c-cold (Talkin’ ’bout
my generation)
I hope I die before I get old (Talkin’ ’bout my ge-
neration).
Þetta hitti ungmenni um heim allan í
hjartastað. „Gefið okkur tíma til að vaxa úr
grasi og finna okkur í lífinu! Hættið að káss-
ast upp á okkur og segja okkur fyrir verk-
um!“ Hver kannast ekki við þessa pælingu?
Höfum líka hugfast að það var á margan
hátt erfiðara að vera ungmenni 1965 en í
dag. Fyrirbrigðið var til þess að gera nýtt af
nálinni. Áður fyrr urðu börn bara fullorðin,
án þess að ganga í gegnum hreinsunareld
unglingsins.
Of gamall til að
deyja ungur
Þegar rýnt er í texta My
Generation blasir við að
Townshend verður ekki
að ósk sinni. Hann varð
sjötugur í fyrra og er fyr-
ir vikið orðinn of gamall
til að deyja ungur. Löngu
eftir að hann samdi lagið gat
Townshend þess reyndar í
viðtali að með „gamall“
hefði hann í raun átt við
„vellauðugur“. Gildir svo
sem einu.
Minnstu munaði
raunar að My Genera-
tion kæmi aldrei út á
plötu. Townshend var
óánægður með
fyrstu útgáfuna og
var reiðubúinn að
skola laginu burt með
baðvatninu. Kit Lam-
bert, umboðsmaður
The Who, hvatti
hann hins vegar til
að hugsa málið bet-
ur og tefla enn djarf-
ar. Úr varð þetta líka skrímsli.
Townshend var undir sterkum
áhrifum frá blús á þessum tíma
og hefur margsagt að My
Generation hefði aldrei
orðið til nema fyrir
Young Man’s Blues
með bandaríska
djass- og blúspían-
istanum Mose All-
ison.
Snilligáfa
Townshend var
lykillinn að vin-
sældum My Ge-
neration og The
Who almennt en
ekki má vanmeta
framlag hinna
bandingjanna
þriggja. Stam-
andi söngur Ro-
gers Daltreys
hitti beint í
mark, „my g-g-g-generation“; bassasóló
Johns Entwistles kom úr iðrum andans og
Keith Moon var einfaldlega Keith Moon.
Einn fremsti rokktrymbill sem sögur fara
af.
Gleymdi hér um bil sjónvarpinu
Og líka einn sá alræmdasti. Fræg er sagan
af því þegar Moon lét stöðva limúsínuna
sína á leiðinni út á flugvöll og snúa henni
aftur á hótelið. Brunaði svo upp á herbergi
og fleygði sjónvarpinu út um gluggann.
Mælti að því búnu: „Ég var hér um bil búinn
að gleyma þessu!“
Moon lést 1978 og Entwistle 2002 en
Townshend og Daltrey starfrækja The Who
ennþá. Komu meðal annars fram á Glaston-
bury-hátíðinni í Bretlandi í fyrra. Aflýsa
þurfti Ameríkutúr fyrir áramót vegna veik-
inda Daltreys en hann er allur að koma til
og Townshend hefur lýst því yfir að The
Who ætli sér stóra hluti árið 2016. Bandið
mun þá að líkindum leggja enn eina kyn-
slóðina að fótum sér. orri@mbl.is
The Who. Pete Townshend, Keith Moon, Roger Daltrey og John Entwistle.
AP
MY GENERATION FIMMTÍU ÁRA
Drottningarmóðirin
lét fjarlægja líkbílinn
Elísabet heitin
drottningarmóðir.
AP
Mest seldu ofnar
á Norðurlöndum