Morgunblaðið - 23.03.2016, Blaðsíða 31
MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. MARS 2016
✝ Hlynur Ingi-marsson fædd-
ist á Akureyri 5.
apríl 1935. Hann
lést á heimili sínu,
Goðheimum 26,
Reykjavík, 13. mars
2016.
Hann var elsta
barn hjónanna Ósk-
ar Hallgrímsdóttur,
f. 31. október 1910,
d. 28. desember
1988, og Ingimars Júlíussonar, f.
12. desember 1911, d. 12. júlí
1987. Systkini Hlyns eru Heimir,
Grétar, látinn, Jón, Ísleifur,
Hallveig og Óttarr. Hlynur
kvæntist 25. desember 1956
Kristínu (Gógó) Magnúsdóttur, f.
15. júlí 1938, d. 27. janúar 1997.
Foreldrar hennar voru Magnús
Ingimundarson og María Sig-
urðardóttir. Börn Hlyns og
Kristínar eru Magnús, f. 1956,
Ómar, f. 1959, Linda Björk, f.
1960, og Kristín Ósk, f. 1967.
Börn Magnúsar eru Stefán Þór,
Kári Freyr og María Sif. Börn
Ómars eru Hlynur Gauti, Björn,
Pétur Karl, Gréta Kristín, Ás-
geir Kári og Emil Hrafn. Börn
Lindu Bjarkar eru Lísa Rún,
Silja Brá, Eygló Hlín og Ingimar
Logi. Börn Kristínar Óskar eru
Ingibjörg Ósk, Birgitta Saga og
Kristófer Orri. Langafabörnin
eru 14.
Hlynur kvæntist seinni konu
sinni, Ragnheiði Guðnadóttur, f.
26. október 1941, þann 29. des-
ember 2001. Fyrri eiginmaður
Ragnheiðar var Grétar Haf-
steinsson, f. 7. október 1937, d.
23. júlí 1985. Foreldrar Ragn-
heiðar voru Guðni Gunnarsson
og Guðlaug Gísladóttir. Börn
Ragnheiðar eru
Guðni Hrafn, f. 1969,
Hafsteinn Hrafn, f.
1973, og Tinna, f.
1974. Börn Guðna
Hrafns eru Grétar
Hrafn, Arnar Hrafn
og Hrafntinna. Dótt-
ir Hafsteins Hrafns
er Jóhanna Ósk.
Dætur Tinnu eru
Ragnheiður Kolka
og Æsa Margrét.
Hlynur ólst upp á Bíldudal til
sextán ára aldurs er hann fór til
náms á Patreksfirði þar sem
hann lauk námi í vélvirkjun árið
1955. Hann lauk vélstjóraprófi
frá Vélskólanum í Reykjavík
1958 og prófi í rafmagnsdeild
1959 og hlaut síðar meistara-
réttindi. Hann var vélstjóri á
Ólafi Jóhannessyni frá Patreks-
firði 1959-1961. Frá 1961-1968
starfaði hann hjá Lýsi hf. í
Reykjavík. Árin 1968-1971 starf-
aði hann hjá Björgun hf. og Olíu-
verslun Íslands. Hlynur starfaði
sem verkstjóri hjá Berki hf. í
Hafnarfirði frá 1971-1982. Þá fór
hann til starfa hjá friðargæslu-
liði Sameinuðu þjóðanna í Ísrael,
Líbanon, Sýrlandi, Íran og síðast
í Kúveit til vorsins 1995. Hann
var yfirvélstjóri á Sindra og síð-
ast Sighvati Bjarnasyni frá Vest-
mannaeyjum til ársins 2005 þeg-
ar hann lét af störfum.
Útför Hlyns fór fram frá
Langholtskirkju í Reykjavík 22.
mars 2016.
Vegna misgánings var, í
Morgunblaðinu í gær, seinni eig-
inkona Hlyns sögð látin á brúð-
kaupsdegi þeirra. Þetta er hér
með leiðrétt og eru hlutaðeig-
endur beðnir velvirðingar.
Hlynur
Ingimarsson
✝ Jón ÞórarinnTryggvason
fæddist í Ólafsfirði
11. apríl 1932. Hann
lést á Dalbæ,
dvalarheimili aldr-
aðra á Dalvík, 14.
mars 2016.
Foreldrar hans
voru Tryggvi Jóns-
son, f. 6. júní 1900,
d. 13. nóvember
1974, og Jóhannes-
ína Jóhannesdóttir, f. 14. júní
1902, d. 6. desember 1967.
Systkini Jóns eru Haukur
Tryggvason, f. 14. nóvember
1925, d. 6. mars 2004, Svanhvít
Tryggvadóttir, f. 3. maí 1929, d.
23. október 1991, Hekla
Tryggvadóttir, f. 1. apríl 1938,
og Jóhann Arnar Tryggvason, f.
14. júlí 1939.
Jón giftist 31. desember 1956
eftirlifandi eiginkonu sinni Guð-
ríði Bogadóttur, f. 10. desember
1935. Börn Jóns og Guðríðar
eru:
1) Elvar Jónsson, f. 9. júní
1954, d. 13. janúar 1974.
2) Tryggvi Jónsson, f. 1955,
1965. Þau eiga dótturina Ólöfu
Rún. Fyrir á Þórey Dögg börnin
Tinnu Dögg og Elvar Frey.
Barnsfaðir hennar er Steinar
Jónsson. Þórey á tvö barnabörn.
6) Stúlka Jónsdóttir, f. 1968, d.
1968.
7) Bogi Örn Jónsson, f. 1970,
giftur Anetu Wróblewska, f.
1976. Þau eiga synina Kristján
Jón og Alex Örn.
Jón fluttist barnungur með
foreldrum sínum frá Ólafsfirði
yfir á Dalvík og þar bjó hann alla
tíð, með stuttum stoppum í Hafn-
arfirði, Hellissandi, Akranesi og
Grindavík vegna vinnu sinnar.
Jón og Guðríður bjuggu sér
heimili á Dalvík og ólu börn sín
upp þar. Jón var mest alla tíð
sjálfstæður atvinnurekandi.
Mesta starfsorku sína helgaði
hann rekstri vinnuvéla, skipaút-
gerð, fiskvinnslu og matvæla-
framleiðslu. Á síðustu árum
gerðist Jón mikill áhugamaður
um matseld og ræktun sumar-
blóma hvers konar. Útför Jóns
fer fram frá Dalvíkurkirkju í
dag, 23. mars 2016, og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
giftur Önnu Sigríði
Arnþórsdóttur, f.
1957. Þau eiga
börnin Andreu,
Arnþór og Arn-
rúnu. Fyrir átti
Tryggvi soninn Jó-
hann Elvar. Barns-
móðir hans er Dag-
mar Jóhannsdóttir.
Barnabörn
Tryggva eru fjögur.
3) Sigrún Jóns-
dóttir, f. 1958, gift Friðsteini
Helga Björgvinssyni, f. 1962. d.
1997. Þau eiga börnin Sóleyju
Guðríði og Bjarna Svan. Fyrir
átti Sigrún dæturnar Írisi og
Freydísi. Barnsfaðir hennar er
Bjarni Ómar Reynisson. Barna-
börn Sigrúnar eru níu.
4) Arngrímur Jónsson, f. 1960,
í sambúð með Hönnu Eiðsdóttur,
f. 1964. Þau eiga soninn Arnþór
Ása. Fyrir á Arngrímur börnin
Bylgju Gunni, Jón Þór, Lísu Rún
og Inga Þór. Barnsmóðir hans er
Guðný Gunnlaugsdóttir f. 1964.
Arngrímur á eitt barnabarn.
5) Þórey Dögg Jónsdóttir, f.
1966, gift Erlendi Ólasyni, f.
Elsku pabbi, klettur minn og
verndari. Ég er þakklát fyrir
hversu lengi ég hef fengið að vera
örugg í skjóli þínu. Það er erfitt
að ná utan um þá staðreynd að þú
skulir ekki vera hér lengur. Í
nokkur skipti síðan þú lést hef ég
tekið upp símann til að hringja í
þig, til að fá ráð eða spyrja að ein-
hverju sem ég vissi að þú gætir
svarað mér. Þú baðst mig á dán-
arbeði að hætta aldrei að halda í
hönd þína. Það mun ég aldrei
gera. Í huganum verður hönd mín
ætíð í lófa þínum og ég veit að þú
munt leiða mig áfram í gegnum
lífsins ólgusjó. Ég elska þig pabbi
minn og hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Þórey Dögg.
Elsku afi, það er skrítið að
hugsa til þess að þú sért farinn.
Það er skrítið að hugsa til þess
að næst þegar við komum á Dal-
vík í afagarð verðir þú ekki að
dútla við blómin, kíkja í skúrinn,
taka út tjaldstæðið þitt eða hella
upp á kaffi.
Þegar við hugsum til baka,
hugsum um afa, er alltaf það
fyrsta sem okkur dettur í hug
gleði og glens. Það var sko aldrei
leiðinlegt í kringum þig. Það sem
þú nenntir að vesenast með okk-
ur. Við höfum ekki tölu á því
hversu oft þú sagðir okkur Bú-
kollusöguna, en alltaf sagðir þú
okkur hana af mikilli innlifun og
tilþrifum. Svo voru það matarboð-
in, borðin svoleiðis svignuðu und-
an veitingum, en það var eitt sem
aldrei klikkaði og það var ísinn
eftir mat, í allra minnsta lagi tvær
tegundir og kokkteilávextir með.
Seinna meir voru það blómin, það
sem þú varst stoltur af þeim og
máttir vera.
Elsku afi, það varst þú sem
gerðir Fiskidagshelgina að mikil-
vægustu helgi ársins. Það varst
þú sem bauðst alla velkomna. Það
verður skrítið að halda Fiskidag-
inn án þín, en hann verður hald-
inn hátíðlegur í þína minningu.
En elsku afi, það sem okkur
langar mest að segja við þig er
hvað við erum þakklát fyrir þig,
hvað við elskum þig mikið og hvað
við eigum eftir að sakna þín mik-
ið. En við minnumst þín með
hlýju og hugsum um þig eins og
Einar Bjartur sagði svo fallega,
nú er langafi engillinn minn.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Elsku afi, þú ert engillinn okk-
ar.
Tinna Dögg, Ævar, Einar
Bjartur og Freyja Dögg.
Elsku afi okkar. Efst í huga
okkar núna er hve mikið við mun-
um sakna þín. Við erum svo óend-
anlega þakklát fyrir alla góðu tím-
ana sem við áttum saman.
Fiskidagurinn með þér og
ömmu var fyrir okkur alltaf há-
punktur sumarsins. Þá hafðir þú
undirbúið þig allan veturinn og
vorið fyrir hátíð þar sem allir voru
velkomnir og þér tókst að gera
þetta að besta tíma ársins, ár eftir
ár. Allar veiðiferðirnar með þér
eru líka ógleymanlegar og þá sér-
staklega ferðin ykkar Elvars þar
sem þið misstuð af hinum stóra,
betur þekktur sem Feitur Pési,
sem hrekkti ykkur alla tíð síðan.
Svo má ekki gleyma þegar við
systkinin vorum í næturgistingu
hjá ykkur ömmu og þú söngst lag-
ið um grýlu og þrammaðir um
gólfið af þvílíkri innlifun og krafti
að húsið nötraði, en þennan söng
rifjum við upp hver einustu jól.
Þú varst svo einstakur maður,
með óbilandi húmor fyrir lífinu
öllu. Við vorum svo ótrúlega
heppin að fá að eiga þig að og við
munum aldrei gleyma þér.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Elvar Freyr og Ólöf Rún.
Sumarið 1977 var ég níu ára
gömul. Þá fékk ég að fara með
Svanhvíti ömmu minni heitinni
norður til að heimsækja föðurfjöl-
skylduna. Ég uppgötvaði þarna
alveg nýjan heim. Þessi heimur
var Dalvík. Amma bjó í Keflavík
og var komin norður til að heim-
sækja systkini sín þau Hauk,
Heklu, Jóhann og Jón – eða
Nonna. Þó ég væri ekki gömul, þá
fannst mér ég strax tilheyra öllu
þessu fólki og þannig hefur mér
alltaf liðið. Þegar ég var fjórtán
ára ákvað ég að eyða sumrinu á
Dalvík og ekki stóð á frændfólki
mínu að taka á móti mér. Ég var
hjá Jóhanni og Höddu á Ásveg-
inum í einhvern tíma og svo hjá
Nonna og Gúrý í „Torginu“. Það
var frábær tími. Sumarið á eftir
réð ég mig í vist á Dalvík til þess
eins að komast norður í sæluna.
Þetta sumar var Nonni frændi
sífellt á ferðinni og ég hafði á
þessum tíma ekki hugmynd um
við hvað hann starfaði. Það var
bara alltaf eitthvað svo mikið í
gangi. Seinna komst ég að því að
hann var þessi týpa sem var stöð-
ugt að fá nýjar viðskiptahug-
myndir og átti ótal áhugamál. Ég
er ekki að tala um að fá hugmynd-
ir og gera ekkert með þær. Ónei,
hann Nonni frændi var nefnilega
ekki „thinker“, hann var „doer“ –
nú hlær hann! Ef hann væri ung-
ur maður í dag þá væri hann kall-
aður frumkvöðull. En hann var
alla ævi ofurduglegur einyrki,
með stóra drauma og stóra fjöl-
skyldu, sem var oftar en ekki
tilbúin að aðstoða hann í ýmsu
sem hann tók sér fyrir hendur.
Hann flakkaði landshorna á milli,
já og meira en það, hann flutti til
Portúgal árið 1991 til að vinna í
einu af þessum draumaverkefn-
um. Hann hafði þessa sýn og trú á
að allt væri hægt.
En lífinu fylgdu líka erfiðleikar
og sorg. Nonni og Gúrý eignuðust
litla stúlku árið 1968 sem fæddist
alvarlega veik og dó fljótlega eftir
fæðingu. Annað hræðilegt áfall
dundi yfir árið 1974 þegar Elvar
sonur þeirra dó, þá aðeins 19 ára
gamall. Það var fjölskyldunni allri
mikill harmur. Þessi áföll hafa ef-
laust haft sitt að segja um veik-
indi Gúrýjar, en hún hefur barist
við þau um áratuga skeið. Það var
heldur ekki svo að alltaf hefði allt
gengið að óskum í fyrir-
tækjarekstrinum. Erfiðleikar
voru þar eins og oft er í nýstofn-
uðum einkafyrirtækjum. Fjár-
mögnun var erfið og stundum of
mikil vinna á of fáar hendur.
Nonni þurfti því margoft að taka
á honum stóra sínum. En alltaf
hélt hann áfram. Það var alltaf
eitthvað nýtt og svakalega snið-
ugt handan við hornið. Þessi ynd-
islegi síbrosandi frændi minn með
stóra hjartað var ekki að fara að
gefast upp. Það er einmitt þessi
óbilandi trú, lífsáhugi og gleði
sem verður stærsta minningin um
þennan elsku frænda minn á Dal-
vík. Ég verð honum ævinlega
þakklát fyrir það hvað hann tók
vel á móti mér þegar ég var lítil
stelpa, og hvernig hann og Gúrý
létu mér líða eins og heima hjá
mér í hvert skipti sem ég dvaldi
hjá þeim.
Elsku Gúrý, Tryggvi, Sigrún,
Gimmi, Þórey mín, Bogi og fjöl-
skyldur. Elsku Jóhann frændi,
Hekla og fjölskyldur. Ég sendi
hlýjar kveðjur til ykkar allra og
ykkar ástvina og bið þess að Guð
styrki ykkur í sorginni. Með þökk
fyrir allt.
Bryndís Jóhannesdóttir.
Jón Þórarinn Tryggvason
Elsku hjartans drengurinn okkar,
BERGUR SNÆR SIGURÞÓRUSON,
lést föstudaginn 18. mars. Útförin fer fram
frá Neskirkju fimmtudaginn 31. mars kl. 13.
.
Sigurþóra Bergsdóttir, Rúnar Unnþórsson,
Margrét Rán, Eyjólfur Felix,
Bergur Felixson, Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Unnþór Stefánsson, Margrét Guðlaugsdóttir,
ættingjar og ástvinir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar elskulegrar
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
SIGRÍÐAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Hurðarbaki,
Grænumörk 2.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
dvalarheimilisins Lundar fyrir góða umönnun.
.
Guðmundur Kr. Jónsson, Lára Ólafsdóttir,
Sigurður Jónsson, Esther Óskarsdóttir,
Þuríður Jónsdóttir,
Gísli Árni Jónsson, Emilía Gränz,
Sigríður Jónsdóttir, Valtýr Pálsson,
Kári Jónsson, Kristjana Kjartansdóttir,
Gunnar Jónsson, Anna Fríða Bjarnadóttir,
Ásmundur Jónsson, Margrét Alice Birgisdóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
vegna andláts og útfarar
KRISTJÁNS RAGNARS
FINNBOGASONAR,
Hlíðarvegi 12,
Ísafirði.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Arndís Finnbogadóttir,
Jón Brynjar Kristjánsson,
Júlíana Ingimarsdóttir,
Samúel Ingi Jónsson.
Eftir skammvinn
veikindi er ástkær
vinur okkar og veiði-
félagi fallinn frá eftir
hetjulega baráttu.
Við félagar Kristins Arnars í
Veiðifélaginu Kippunum vorum
þess heiðurs aðnjótandi að fá að
njóta nærveru hans í rúman ára-
tug í árlegum veiðitúr okkar fé-
lagsskapar í Laxá í Aðaldal. Þó
langt væri yfir að fara er engin
ferð of löng í fylgd góðs vinar því
betri veiðifélaga var ekki unnt að
hugsa sér. Sama hvernig viðraði
og veiddist voru allir „að gera frá-
bæra hluti“. Það var nefnilega allt-
af unnt að treysta á að Addi redd-
ari, eins og hann var kallaður í
hópnum okkar, væri staddur við
árbakkann, kampakátur og
ánægður með lífið. Hlátur, gleði og
óvæntar uppákomur urðu sam-
merktar Adda með árunum sem
ávallt geislaði af sinni smitandi
lífsgleði og jákvæðni. Addi var
með bros sem fyllti heiminn. Hann
var sannur vinur sem hlustaði með
hjartanu og gaf af sér án spurn-
ingar um endurgjald. Það er raun-
ar svo að þó að það sé að finna
85.000 orð í Orðabók Menningar-
sjóðs, nægja þau þó engan veginn
til að lýsa þeim stórkostlega per-
sónuleika og þeim öðlingi sem
hann Addi okkar var.
Það er þyngra en tárum taki að
hugsa sér að næsta veiðiferð veiði-
félagsins verði án okkar ástkæra
Kristinn Arnar
Stefánsson
✝ Kristinn ArnarStefánsson
fæddist 10. febrúar
1974. Hann lést 8.
mars 2016. Útför
hans fór fram 18.
mars 2016.
Adda reddara. Andi
hans mun þó áfram
svífa yfir Drottningu
íslenskra fallvatna og
minna okkur á þá ein-
skæru gleði sem hann
færði okkur með nær-
veru sinni.
Kæri Kippubróðir
og „sykurpúði“,
þakka þér fyrir sam-
fylgdina og allt það
sem þú gafst okkur.
Skarð þitt verður aldrei fyllt og
minningin um einstakan dreng
mun ávallt lifa með okkur meðan
„sól slær silfri á voga“.
Fjölskyldu Kristins Arnars
sendum við okkar innilegustu
samúðarkveðjur á sorgarstundu.
Missir ykkar er mikill.
Andri Guðmundsson,
Ari Hermóður Jafetsson,
Einar Þór Steindórsson,
Elmar Svavarsson,
Gunnar Örn Petersen,
Hafsteinn Orri Ingvason,
Ingvi Örn Ingvason,
Jón Þór Ólason,
Karl Magnús Gunnarsson,
Ólafur Breiðfjörð Finn-
bogason,
Ólafur Gunnarsson,
Ólafur Ágúst Jensson,
Sigurður Árnason og
Sólon Lárus Ragnarsson.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Minningargreinar