Víkurfréttir - 18.12.1997, Qupperneq 63

inn og þetta þótti því ekki
gáfulegt, en ég gerði þama allt
annað en allir aðrir sögðu ntér
að gera og það hefur reynst
mér vel í gegnum tíðina að
vera ekki alltaf að gera það
sama og allir hinir." "Síðar
skiptum við fyrirtækinu og ég
hélt útgerðarhlutanum. Heldur
herti ég á mér í bæði saltfisk
og skreiðarvinnslu, en það
urðu mikil áföll á því sviði.
Höggið sem kom af þeim, t.d.
í kringum Nígeríustríðið
reyndist mér afar þungt, en ég
hef yfirleitt ekki verið að flag-
ga þvf neitt sérstaklega hvort
mér gengur betur eða vel. Eg
læt heldur ekki Itluti sem em
óviðráðanlegir hafa of mikil
áhrif á mig. Hins vegar verð
ég mjög reiður ef ég tel mig
beittan rangindum." -Hvers
lags fyrirtæki rekur þú í dag?
"I dag rek ég fiskverkun, hef
engan ákveðinn verkstjóra, en
tala við mfna menn daglega.
Eg kaupi ftskinn sjálfur á
mörkuðum og flyt út fisk 6-7
sinnum í viku, til New York
og Luxembourg. Við emm að
senda út svona ca. 250 send-
ingar á ári. En þetta er rútínu-
vinna og ég hef ekkert mikið
fyrir því. Það var erfitt fyrst að
kaupa fisk í gegnum síma. en
í dag er þetta létt. Ég kaupi
fisk um allt land og ég treysti
lýsingum manna á fiskinum.
Ef lýsingin stenst ekki þá
verslar maður ekki við við-
komandi aftur. í dag er 99%
öruggt að fiskurinn er eins og
honurn er lýst. Þennan útflutn-
ing er ég búin að stunda í á tí-
unda ár."
SAUÐFE VIÐ HRING-
BRAUTINA
Brynjar lét sér ekki nægja að
vera með netaverkstæði rétt
ofan við Hringbrautina, held-
ur byrjaði hann sinn rollubú-
skap þar. En hvað skyldi hafa
orðið til þess? "Ég var nátt-
úrulega fæddur og uppalin við
þetta í Háaskála í Ólafsftrði,
örstutt var í bæði fjós og fjár-
hús og oftast mátti ftnna mig í
fjárhúsinu ef ég týndist sem
bam. Auðvitað er þetta í gen-
unum." -Þetta hefur semsagt
verið meðfætt?
"Já, ég hef alltaf haft feiknar-
legan áhuga á sauðfé og hef
enn. Ég á enn rollur í félagi
við Jónasi Ingimundarson og
þær höfum við í Miðkoti í
Miðneshreppi. Jónas sér alveg
um rollumar, en ég kíki á þær
annað slagið."
RÆKTUNARMAÐUR
ÁRSINS
Hrossaræktin er í dag stærsta
áhugamál Brynjars. Hann á
jörðina Fet í Rangárvallasýslu
og eyðir svo miklum tíma þar
að fjölskyldan heldur annað
heimili á Rauðalæk, í ná-
grenninu. Á sextán ámm hef-
ur hrossum Brynjars fjölgað
úr fjómm í tvö hundmð og á
uppskemhátíð hestamanna f
nóvember sl. var hann út-
nefndur ræktunarmaður árs-
ins. -Hvemig byrjaði þetta
hrossaævintýri þitt allt sam-
an? "Ég hafði aldrei neinn sér-
stakan áhuga á hestum og
held ég geti rakið það til æsku
minnar. Þá reið ég út og hesta-
mennskan snérist helst unt
það að komast sem hraðast
yfir, ekki að ríða til gangs. Ég
var oft sendur inn í dal að
smala hrossunum og alltaf var
það þannig að þegar þau áttu
að koma heim þá var vonlaust
að ná þeim. Ég var og er enn
ákaflega skapmikill, þó ég
beisli það nú ágætlega í seinni
tíð. Ég man að ég var búinn
að fara Kvíabekkjardal oftar
en einu sinni, og oftar en tvis-
var, öskrandi og grenjandi af
reiði út íhelv.... bikkjumar!"
Á landsmótinu á Þingvöllum
1978 keypti Brynjar sér svo
hest og fór að ríða út ári síðar
er hann eignaðist gæðinginn
Skyggni. "Einhver hestaáhugi
blundaði í mér þó, því ég
hatði gaman af því að kíkja á
hestamót á Mánagmnd og
hafði átt folöld fyrir þennan
tíma, en byrjaði ekki að stun-
da hestamennskuna að ráði
fyrr en ég eignaðist Skyggni."
-Tveimur ámm síðar keyptir
þú hesthús á Mánagmnd og
þá fór boltinn að rúlla? "Já, ég
keypti hesthús og reif þar allt
út og innréttaði þannig að að-
eins kæmust fjórir hestar þar
inn. Þannig ætlaði ég mér að
halda hesteigninni niðri. Strax
fyrir vorið var ég komin með
fjögur. Næsta ár ætlaði ég að
smíða kaffistofu og var búin
að þilja hana og leggja lagnir
þegar ég sá það að ég þyrfti
enga kaffístofu, því þama gæti
ég komið fyrir a.m.k. tveimur
hestum. Svo að kaffistofan
varð aldrei annað en tvær
graðhestastíur og þar hef ég
alið upp marga góða grað-
hesta."
KEYPTI LANDIÐ ÓSÉÐ
1989 frétti Brynjar af góðu
landi austur í sveit og eins og
svo oft áður lét hann vaða og
keypti landið óséð í gegnum
síma. Hann hóf miklar fram-
kvæmdir, lagði vegi, gróf,
ræsti, ræktaði tún, mokaði
skít, lagði vatn og fleira.
Tveimur ámm síðar fór hann
út í að byggja hesthús og í dag
er auk jDess íbúðarhúsnæði
fyrir tamningamann á staðn-
um. Brynjar keypti svo stóð
norður í Húnavatnssýslu og
hóf sína hrossarækt fyrir al-
vöm. Ótakmarkaður tími, fjár-
magn og þolimæði hafa farið í
uppbygginguna á Feti og því
eðlilegt að spyrja Brynjar
hvað er það sem hann fær út
úr hrossaræktinni? "Veistu
það, að á sumrin jjegar nætur
eru bjartar þá fer ég ekki heim
fyrr kl. tvö, þrjú á nóttunni. Þá
fer ég niður í mýri og er þar
einn með sjálfum mér, fuglun-
um og hryssunum mínum. í
slíkum stundum felst sú lífs-
fylling sem ég fæ úr hrossa-
ræktinni."
GOLFAÐ UM VÍÐA
VERÖLD
Hefði Brynjar ekki snúið sér
að hrossaræktinni hefði hann
hugsanlega geta orðið golfari
ársins, en um árabil stundaði
hann golf með góðum árangri.
"Ég var einn af stofnendum
golfklúbbsins hér á Suður-
nesjum og tók golfið strax
föstum tökum. Golfið var það
eina sem rak mig til útlanda,
enda hef ég ekki farið til út-
landa síðan 1978 en þá fór ég
síðast í golfferð. Ég lenti f
óhappi 1978 í júlí og var rétt
búinn að missa augað, og mis-
sti þar með af landsmótinu í
golft. Ég ákvað þar sem ég
lifði það nú af að missa af
landsmótinu, sem er algjör
toppur í golfinu - frábær fé-
lagsskapur þar, að það væri þá
bara best úr því sem komið
var að hætta í golfinu. Þá var
ég að byija f hestamennskunni
og var með um 100 rollur.
Alltaf þegar besta golfveðrið
var, þá var besta heyskapar-
veðrið og þetta fór ekki alveg
saman. Ég hef nánast ekki far-
ið í golf síðan, slegið eitt og
eitt högg, en ég náði þeim
áfanga að spila í meistara-
flokki í golfi á sínum tíma og
það var gaman. Ég spilaði
golf allt frá Gíbraltarsundi að
öllum golfvöllum á Islandi á
þeim tíma. Síðan ég hætti í
golfinu og fór í hestana hafa
þeir veitt mér það mikla lífs-
fyllingu að ég hef ekki fundið
þörf fyrir það að fara til út-
landa."
REKSTURINN TEKUR
SINN TÍMA
Brynjar segir ganga vel að
sameina fjölskyldulíftð öllum
sínum verkum. enda eigi Itann
einstaklega góða konu sem
sætti sig við allt þetta tilstand.
Hann stefnir ótrauður áfram í
sínum fyrirtækjarekstri,
hrossarækt og öðrum áhuga-
málum. Hann er orðinn ntarg-
faldur afi og nú nýlega langafi
og nýtur alls þess sem lífið
hefur upp á að bjóða. "Það
verður bara að segjast eins og
er að þeir sem ætla að vera í
atvinnurekstri og hella sér út í
það, þeir geti ekki lifað ein-
hverju 50/50 fjölskyldulífi.
Maður er fæddur með þessu
og auðvitað er það rétt að ég
hef oft lítinn tíma fyrir fjöl-
skylduna." -Hvað með fram-
tíðina?
"Ég held áfram í ftskinum, en
held því miður að þar sé allt á
niðurleið. Það kentur sífellt
minni fiskur inn á markaðina
og því verður það erfiðara í
vöfum. Hvað hrossaræktina
varðar þá held ég að þar sé allt
á réttri leið." Lífsferill
Brynjars hefur mótast af
áhuga og áræðni enda telur
hann menn hafa mikið með
sín eigin örlög að segja. "Ég
segi alltaf við mér yngri
menn, ef þeir leita ráða eða
hafa áhuga á byrja á einhverju
eða gera eitthvað: Ef þig lang-
ar til þess og ef þú hefur trú á
því að þú getir gert það, þá
gerðu það!"
V íkurfréttir
JÓLABLAÐ