Morgunblaðið - 19.05.2016, Blaðsíða 24

24 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. MAÍ 2016
náttúrulegt val
1
2
3
Saltkaup ehf | Cuxhavengata 1 | 220 Hafnarfjörður
Sími: 560 4300 | www.saltkaup.is
Kíktu á heimasíðunawww.saltkaup.is
Hreinsunardagar hjá þér?
Sorppokarnir fást hjá okkur
Glærir
50 stk. Svartir
50 stk.
Svartir
25 stk.Svartir
10 stk.
Listhúsinu við Engjateig, 105 Reykjavík, sími 551 2050 Opið 11-18, lau 11-16.
LISTHÚSINU
Flottar vínyl gólfmottur fyrir
eldhúsið, forstofuna, baðherbergið og skrifstofur.
Slitsterkar, liggja vel á gólfi, renna ekki til og auðveldar í þrifum.
Alþjóðlegi IBD –
dagurinn er í dag, 19.
maí. Skammstöfunin
IBD stendur fyrir in-
flammatory-bowel-
disease eða bólgu-
sjúkdómar í melting-
arvegi. Haldið er upp
á þennan dag um all-
an heim en það eru
um fimm milljónir
manns í heiminum
sem greinst hafa með
þá sjúkdóma sem teljast til þessa
flokks.
Það eru sex ár síðan þessi dagur
var fyrst haldinn hátíðlegur en til-
gangurinn með honum er að efla
vitund og þekkingu fólks á þessum
sjúkdómum.
Frændurnir Crohn’s og Colitis
Ulcerosa eru í þessum flokki. Á ís-
lensku hafa þeir verið nefndir
svæðisgarnabólga og sárristils-
bólga. Þetta eru ólæknandi sjúk-
dómar en oft er hægt
að halda einkennum
niðri með lyfjum.
Ólæknandi sjúkdóm-
ar eins og þessir koma
inn í líf fólks sem þá fá
án þess að gera nein
boð á undan sér. Þeir
þröngva sér inn í dag-
legt líf og fara ekki.
Þeir spyrja ekki um
kennitölu, menntun
eða fyrri störf eða
hvort þeir megi vera
memm. Nei, þeir bara
koma, breyta áformum, lífsvenjum
og minnka lífsgæði þeirra sem þá fá
og hafa í leiðinni áhrif á alla fjöl-
skyldumeðlimi.
Með góðu aðgengi að góðu heil-
brigðisstarfsfólki ásamt góðum
lyfjum er hægt að halda sjúkdóms-
einkennum niðri og auka lífsgæði
fólks með þessa sjúkdóma til muna.
Að greinast með ólæknandi sjúk-
dóm í meltingarvegi eins og þá
Crohns og Colitis Ulcerosa er ekk-
ert grín. Þeir eru eins og svo marg-
ir aðrir sjúkdómar vandmeðfarnir
og yfirleitt þarf að meðhöndla
hvern sjúkling fyrir sig og finna út
hvaða meðferð hentar viðkomandi.
Þetta er oft langt og erfitt ferli.
Frændurnir sjást ekki utan á þeim
sem þá bera og eru ekki alls ekki
vinsælt umræðuefni í kokteilboðum
eða á kaffistofum vinnustaða. Það
má segja að þeir séu mest ræddir
við þá sem hafa þá eða sem til
þeirra þekkja og því mikilvægt að
hafa góðan aðgang að heilbrigðis-
kerfinu.
Frá því að ég sætti mig við að
vera með ólæknandi sjúkdóm sem
yrði alltaf hluti af mér hef ég reynt
að gera gott úr honum og meira að
segja reynt að láta mér þykja oggu-
lítið vænt um hann þó svo að ekkert
sé aðlaðandi við hann og oft mjög
erfitt að sjá eitthvað jákvætt við
hann. Að mínu áliti er það þó betra
þar sem hann er nú hluti af mér
hvort sem mér líkar það betur eða
verr. En þrátt fyrir að sjúkdóm-
urinn sé stór hluti af lífi mínu, þá er
ég ekki Colitis Ulcerosa sjálf og á
mér líf utan sjúkdómsins. Það hefur
ekki alltaf verið auðvelt en í flestum
tilfellum hefur það gengið upp.
Á Íslandi eru starfandi Crohńs
og Colitis Ulcerosa samtökin en
þau voru stofnuð þann 26. október
1995. Um er að ræða hagsmuna-
samtök fólks á Íslandi með IBD.
Helstu markmiðin með samtök-
unum eru að veita stuðning og
fræðslu sem er kærkomin og nauð-
synleg bæði þeim sem greinast og
aðstandendum þeirra auk þess sem
þeim fylgir einnig vettvangur til
þess að ræða sjúkdóminn og þau
gríðarlegu áhrif sem hann hefur á
daglegt líf fólks sem þá fá.
IBD-dagurinn er fjólublár um
allan heim. Til hamingju með dag-
inn.
Í dag klæðumst við fjólubláu
Eftir Þuríður Rúrí
Valgeirsdóttur
Þuríður Rúrí
Valgeirsdóttir
» Þetta eru ólæknandi
sjúkdómar en oft er
hægt að halda einkenn-
um niðri með lyfjum.
Höfundur er leikskólakennari.
Nei, það er ekki
þverpólitísk sátt um
frumvarp til útlend-
ingalaga sem innanrík-
isráðherra mælti fyrir á
þingi þann 20. apríl.
Stjórnmálamenn og
fjölmiðlar sumir hverjir
hafa verið duglegir við
að gapa um að það sé
mikil sátt um frum-
varpið í öllum flokkum
á þingi. Kannski er það óskhyggja
einhverra þingmanna og fjölmiðla að
ef þeir hamra nógu oft og lengi á
þverpólitískri sátt á Alþingi um frum-
varpið verði þjóðarsátt um það líka.
Úti í þjóðfélaginu er ekki sátt um
þetta frumvarp og verður aldrei. Í
frumvarpinu er gert ráð fyrir að það
sé ekki grundvöllur fyrir synjum á
hæli eða tímabundnu dvalarleyfi þó
að þeir sem hingað
komi komi á fölskum
forsendum eða ljúgi til
um aldur eða villi á sér
heimildir. Það er líka
galopið að þeim sem
eyðileggja skilríki sín á
leiðinni eða eru með
fölsuð skilríki sé ekki
refsað fyrir það hvað þá
að það sé grundvöllur
synjunar hælis eða
dvalarleyfis. Norð-
urlöndin hafa verið að
breyta sínum lögum um
útlendinga. Þar er hert til muna leyfi
til sameiningar fjölskyldna. Meðal
annars vegna fjölkvænismanna frá
ríkjum íslams. Það er líka alvarlegt
að manni virðist frumvarpið ekki
gera ráð fyrir að séð sé til þess að
menn mæti í læknisskoðun. Það virð-
ist vera undir þeim sjálfum komið.
Það er líka merkilegt að umsækj-
endum um „alþjóðlega vernd“ skal
standa til boða: „a. húsnæði, b. lág-
marksframfærsla og c. nauðsynleg
heilbrigðisþjónusta“. Stendur þetta
Íslendingum líka til boða?
„Hvert á ég að flýja?“
Þetta vekur umhugsun. Sérstak-
lega „b. lágmarksframfærsla“. Hvað
þýðir það? Nú vitum við að öryrkjar
hafa verið mjög gagnrýnir, með réttu,
á það sem stjórnvöld telja að þeir
þurfi til lágmarksframfærslu. Og ekki
bara þeir heldur íslensk alþýða al-
mennt. Framfærsla er ekki í takt við
útgjöld og eftir greiðslu t.d. húsaleigu
og annars fasts kostnaðar dugar hún
ekki fyrir mat allan mánuðinn. Þann
16.4. birtist frétt á visir.is um að til-
kynnt hefði verið til lögreglu um konu
á vergangi í Hafnarfirði. Konan var
með tvær ferðatöskur, í þeim var
aleigan. Hún var drukkin. Hún fékk
að gista fangageymslur. Þetta er
átakanleg lýsing á aðstæðum með-
borgara okkar. Eftir því sem fréttin
ber með sér á þessi kona ekki rétt á:
„a. húsnæði, b. lágmarksframfærslu
og c. nauðsynlegri heilbrigðisþjón-
ustu“, eins og þeir sem hingað koma
og sækja um hæli. Í apríl birtist í
Morgunblaðinu grein eftir Hermann
Ólason sem bar fyrirsögnina „Hvert á
ég að flýja?“. Hann sagði frá því að
verið væri að henda honum út úr her-
bergi á Arnarholti á Kjalarnesi sem
hann leigir. Í þessu húsi búa hælis-
leitendur, ungir karlar, íslamistar,
sem sætu við drykkju og væru með
háreysti og læti allar nætur. Í húsa-
leigusamningi hans er kveðið á um al-
gjöra reglusemi, að öðrum kosti
mætti rifta húsaleigusamningnum.
En það er ekki óreglusemi af hans
hálfu sem er ástæða þess að honum
er hent út. Nei, það er vegna þess að
herbergið þarf undir flóttamann.
Þessi íslenski maður hefur ekki sömu
réttindi og flóttamenn sem hingað
koma sem eru: „a. húsnæði, b. lág-
marksframfærsla…“.
Hvar er nú „góða“ fólkið?
Hvar er nú „góða“ fólkið sem
strengdi þess heit að taka alla heims-
ins flóttamenn inn á heimili sitt? Hvar
er nú „kæra Eygló“? Ætlar „góða“
fólkið að horfa uppá vesalings íslam-
istana á Arnarholti í óreglu? Ætlar
það ekki að taka þá inn á heimili sín?
Ég ætla ekki að spyrja hvort það ætli
ekki líka að taka Íslendinginn sem
mun lenda á götunni innan skamms
eða konuna sem er á götunni upp á
sína arma. Ég þykist nokkuð viss um
að það dettur því ekki í hug að gera.
Er þverpólitísk sátt um frumvarpið?
Eftir Helga
Helgason »Úti í þjóðfélaginu
er ekki sátt um
þetta frumvarp og
verður aldrei!
Helgi Helgason
Höfundur er formaður Íslensku
þjóðfylkingarinnar.
Skráðu þig í iPad-áskrift á www.mbl.is/mogginn/ipad/