Víkurfréttir - 13.12.2001, Side 58

Það eru íslensk jól
og allt er hreint og bjart,
tneð Ijós og litadýrð
er lýsir tnyrkrið svart.
Þá hljótnar heitns unt ból
það helga jólakvöld.
Þá fœddist bartiið blítt,
er breytti tímatis öld.
Og Ijós þess lifir ettn,
við lifsitts þakkargjörð,
er stjarnan eina skttt
á snœvi þakta jörð.
Hún vísar tnönnutn veg
og veitirfrið og skjól,
en birtu henttar ber,
það barn setn heldurjóL
Höf: Hólmfríður Snorradóltir
Barnasagan Álfarnir í Grænadal
Bambaló
og Kátur
æfa sig
Barnabókin Alfarnir í
Grænadal kom út síðla
sumars og er höfundur
hennar Hólmfríður Snorra-
dóttir úr Njarðvík. Með
leyfi hennar birtum við hér
einn kafla úr bókinni.
Þeir steinsoffiuðu báðir inni í
herberginu hans Bambalós,
eftir smá stund spruttu þeir á
fætur. Þeir vildu ekki missa af
neinu og til þess að liðka sig
og hressa hlupu þeir nokkra
hnngi í krinum bæinn. Þegar
þeir voru búnir að kasta mæð-
inni sagði Bambalí við Kát. „
Nú förum við aftur inn i her-
bergið mitt. Við þurfum að
æfa skemmtiatriðið okkar fyrir
hátíðina.” Þeir flýttu sér affur
inn í bæinn. Kátur settist á
mottu sem var á miðju gólfinu
í herberginu hans Bambalós.
Á meðan fór Bambaló að huga
að dragspilinu sínu. Kátur
renndi augunum um herberg-
ið. Þar var margt að sjá. Upp
á hillum voru margar tegundir
af steinum og útskomum
flgúrum úr tré.
Bambaló vissi heilmikið um
sínasteina. Hannþekkti
hverja tegund fyrir sig. Sumir
steinarnir gáfu ffá sér okru og
gleði. Aðrir steinar höfðu
lækningarmátt. Einn steinninn
bar af öðrum. Bambaló kall-
aði hann óskasteininn sinn. Á
gólfinu við gluggann stóðu
tvær útskomar trékistur. Önn-
ur kistan geymdi sparifötin
hans Bambalós og hin hvers-
dagsfötin. Bambaló haföi líka
teiknað og málað myndir.
Sumar myndimar vom af álf-
unum í Grænadal, þegar þeir
vom að vinna verkln sín úti og
inni. Þama var líka mynd af
Káti. Á myndinni var hann að
spangóla. En það var einmitt
það sem hann átti að gera
núna. Æfa sig í að spangóla
og Bambaló ætlaði að spila
undir á dragspilið sitt.
Bambaló settist á rúmið og
byrjaði að spila. Kátur reisti
sig á afturlappimar og byijaði
að spangóla.
Nú hljómuðu
uppáhaldslögin
þeirra beggja.
En hvað var nú
þetta? Kátu
haföi næma
heym og
mændi nú á hurðina. Bambaló
stóð upp og opnaði hurðina
með snöggu handtaki. Inn á
gólfið duttu systumar Ljósbrá
og Ljúfa. Þær skellihlógu, en
vom svolítið skömmustulegar
á svipinn. ,Æ, fyrirgeföu okk-
ur forvitnina, elsku Bambaló
minn” sagði Ljúfa. Við skild-
um ekkert í því hvað var að
gerast í herberginu þínu. „ Þið
eruð auðvitið að æfa ykkur
fyrir hátíðina?” sagði Ljósbrá.
„Það er best að leyfa ykkur að
vera í ffiði” sagði Ljúfa. Svo
hurfu þær aftur inn í eldhús og
héldu áffam við baksturinn.
[■ ■ anesbæj ar,
• réýUjá:iíé7sBaerTÍs^ða hringja
þæí iriii í.slnð?4?2?1^.700.
Þriðjudaguririii 48r^esember
er síðasti dagur sem tekið er
við tiínefningum.
- .• Úrslit'verða.kpuit...
•i - .;fö'studa,0riri 2*4: dés. '
kl' lé.00 í Kjarna,
Hafnargötu 57.
Vegleg verðlaun.
Markaðs-atvinnu og
■"me-nniijgargkH|st() í a
( REYKJANESBÆR
P LJÓSABÆR
íbúar athugið!
.i-
ý; Markaðs-atvinnu og
■ft menningarskrifstofa
v. Reykjanesbæjar stendur
ásamt Hitaveitu Suðumesja
Sfyrir samkepjini um
“LJÓSAHÚS”
jþ. Reykjanesbæjar árið 2001.
jr. Hægt er að koma
$ tilnefningum til dómnefndar
inná heimasíðu

HITAVEITA
SUÐURNESJA HF
REYKJANESBÆR
TJARNARGÖTU 12
230 KEFLAVÍK