Víkurfréttir - 13.12.2001, Blaðsíða 4

BJÖRN SVEINN BJÖRNSSON SÓKNARPRESTUR Á ÚTSKÁLUM
Fyrir nokkrum árum heyröi ég um mann sem
hajðiþað að sið að skreyta jólativð í faðmijjöl-
skyldunnar á Þorláksmessu. íeitt skiptið gerðistþað
þó að hann hajði gleymt sér íjólaglögginni og
mundi rétt fyrir lokun veislana að hann átti eftir
að kaupa jólatréð. Hann dóþó ekki ráðalaus,
heldur dreif sig af stað og knúði dyra íþekktrijóla-
vöruverslun í borginni, benti áfullskreyttgewijóla-
tréð sem stóð ísýningarglugga og sþutði „get ég
ekki fengið þetta trékeyþt?”. Eftir talsvert samnings-
þóf var tréð selt fullskreytt, flutt heim til hans og
jólahaldinu varþar með borgið.
Hvemig œtlarþú að undirbúa jólin í ár?Það er í
mörg horn að líta hjá flestum, að minnsta kosti
tniðað viðþœr væntingar, sem fólk gerir almennt
nú á dögum, á dögum þarsem biðlund ogþolin-
mœði eru lítils metnar dyggðir ogjlestöllum verald-
legum þörfum ersvalað meðþví„að kauþaþað
bara ” eins maðurinn.
Flest á að vera búið að kaupa og allt þarf að vera
til reiðu, áðuren hátíð Ijóss ogfriðargengur ígaið.
Þaðparf að vera búið að skreyta, bengja upp jóla-
Ijósin, þrífa heimilið bátt og lágt, baka kynstrin öll
af jólakökum, versla jólagjafir og senda friðarkort
um allarjarðir og síðast en ekki síst að skreyta jóla-
tréð.
Þessar tilbúnu vamlingarísamfélagi nútfmans
eiga sér nýstárlega þveisögn í hinu víðfrœga skáld-
verki Halldóis Kiljans Laxness „Sjálfstœðu fólki”, en
þar dregur Nóbelsskáldið upp góðlátlega, en
spaugilega mynd af komu jólanna íkotið Sumar-
hús.jólahaldið í heiðarbýlinu fátœkaþarf ekki
langan undirbúning, þarerekki úr miklu að spila.
Gamla konan segirÁstu Sóllilju að ,fara að þvo
sig”, eins og hún orðarþað, og svo komijólin. Og
sjálf tekurhún ofan slitna sjaldulu og seturásig
svartan silkiklút semgengiðhefur„íarffrá ömmu
til ömmu ” eins ogþað er oiðað, „ miðbikið í honum
erennþá heilt, öldum saman hefurhann verið
umleikinn af sinabemm böndum, líkt og brotabrot
af auðlegð heimsins... ” Ogþegargamla konan hef-
ursett á sig silkiklútinn tekurhún eyrnaskefilinn
fram og um þá athöfn segirsvo: „Eymaskefillinn,
það er heimsmenning heiðarinnai; sömuleiðis
möig hundnið ára gamall erjðagóss, geiður úr
dýrusiljri, rendur, ellisvartur ígiðpunum,
skyggndur aj'sliti á íbjúgum ávalanum milligiv-
panna. Svo bytjarhún að bora úreyrunum á sér.
Ogþegarhún er byijuð að bora úreyrunum með
því tauti oggrettum sem þessu ersamfara, þá eru
jólin fullkomlega geingin t gaið, þá er alheilagt. ”
Þannig er lýsingin á komu jólanna „þá er
alheilagt. ” Þetta ersú tifinning sem grípurþá sem
þrá jólin í hjarta stnu,
hin beilaga stund rennur
uþþ. Óneitanlega vekur
þessi frásaga Nóbels-
skáldsins okkur til utnhugsunar um hvað það er
sem skiptir hér meginmáli. Á tímum umbiiða,
skrauts, hégóma, og lífsgœðakapphlaups sem eng-
an enda viiðist œtla að taka og á tímum þarsem
flest er hœgt að kauþa, nema frið, gleði og bam-
ingju, er tímabœrt að staldra viðogspyija um
innihald. Viðþurfum að greina kjarnann frá
hisminu.
Kjarnijólana erþessi: Guðgeiðist maður íJesti
Kiisti til að frelsa og líkna umkomulausum og
brotnum heimi.
Viðskulum láta hégómann víkja á þessum jólum,
greina kjarnann frá hisminu og meðtaka binn
sanna jólafrið í hug og hjarta.
Guð gefi okkur öUutn gleðileg jól.
Bjöm Sveinn Bjömsson
Útskáhnn

Amerískar
heilsudýnur
sem aldrei þarf að snúa við!
Dýnur meö tvöfalt pokafjaörakerfi \
Simmonsí heilsudýnukerfíö er sjálfstœtt
|ormakerfí þar sem hver gormur er í vasa og er algerlega sjálfstceður.
Þaö gerir aö verkum:
1. Að dýnukerfíö lagar sig algerlega aö líkamanum
og veitir þar af leiðandi fullkominn stuöning.
2. Þyngdarmunur einstaklinga skiptlr engu máli.

(j/xrn//
Ihe Do-S'ot-Disturb Mattrcss*
/
í Connoisseur dýnunum er kerfiö tvöfalt.
Þaö gerir þaö aö verkum:
1. Aö þú þarft aldrei að snúa dýnunni vlö.
2. Hreyfing í Connoisseur tvöfalda pokafjaörakerfinu
er 70% minni en í venjulegu pokafjaörakerfí. f
TNNOISSEUR
'COLLECTION
GOÐ VERÐ
WsíWCarf
Full búð af glæsilegum húsgögnum
4