Morgunblaðið - 23.11.2016, Page 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER 2016
Elsku pabbi minn.
Takk fyrir allt. Þú munt ávallt vera
stærsta hetjan mín.
Þín
Hulda.
Ragnar Scheving
Sigurjónsson
✝ Ragnar Scheving Sigurjónssonfæddist 14. júní 1947. Hann lést 22.
október 2016.
Ragnar var jarðsunginn 18. nóv-
ember 2016.
✝ Adam SteinnGuðmundsson
fæddist í Reykja-
vík 11. ágúst 1986.
Hann lést 8. nóv-
ember 2016. Hann
var sonur Þor-
bjargar Steins
Gestsdóttur og
Guðmundar Helga
Gústafssonar.
Hann ólst upp í
Seljahverfi, yngsta
barn foreldra sinna, átti tvær
systur móðurmegin, Evu og
Donnu Kristjönu, og fimm syst-
kini föðurmegin. Hann giftist
Bergdísi Örnu Guðbjartsdóttur
2010 og eignuðust þau einn
dreng, Daníel
Stein. Þau slitu
samvistum 2015.
Adam var í sam-
búð með Thelmu
H. Hilmarsdóttur
og á hún tvo syni,
Marko og Matt-
hías.
Adam útskrif-
aðist sl. sumar frá
verk- og raunvís-
indadeild á Keili
og stundaði nám í mekatrón-
ískri hátæknifræði við Háskóla
Íslands.
Útför hans fer fram frá
Seljakirkju í dag, 23. nóvember
2016, klukkan 13.
Elsku hjartans ástin mín.
Ég trúi varla að ég sitji hér
og skrifi minningarorð um þig.
Það er svo skrítið að vakna og
sjá engin skilaboð á speglinum
frá þér á morgnana. Ég stend
sjálfa mig að því að stara á
spegilinn og hugsa um að skrifa
þér en man svo að það er enginn
til að lesa skilaboðin. Skilaboða-
skjóðan okkar hefur að geyma
heimsins fallegustu ástarljóð og
bréf sem við skrifuðum til hvors
annars. Ég hef nú skrifað í hana
mitt síðasta bréf og ég veit að
þú lest það á fallegu skýi. Ég
veit að það er klisjukennt að
segja frá því að við höfum sofið í
faðmlögum allar nætur en þann-
ig var það nú samt. Við hlógum
oft að því að við værum eins og
fullgert púsluspil.
Næturnar eru mér erfiðar, þá
sakna ég þín óendanlega, það
vantar síðasta púslið.
Ég á það til að vera fiðrildið
sem flögrar kannski of hátt en
þá varst þú alltaf til staðar til að
hnippa í mig og segja mér að
doka aðeins við. En stundum
þurftir þú á fiðrildi að halda til
að hjálpa þér á loft og fá betri
sýn. Þetta tókst okkur saman.
Það skipti engu máli hvort við
vorum saman eða í sitt hvorri
heimsálfunni, við skrifuðumst þá
bara á. Vinir okkar gerðu grín
að okkur og bentu okkur á að
við hefðum kvatt hvort annað
fimm mínútum áður. En okkur
var alveg sama. Þegar ég var á
næturvöktum var algjör regla að
bjóða hvort öðru góða nótt,
öðruvísi gátum við ekki sofnað
enda eins og áður hefur komið
fram vorum við klisjukennd og
höfðum sérlega gaman af því.
Við fengum stórt hlutverk í
lífi hvors annars. Við urðum
stjúpforeldrar. Með þér fylgdi
elsku fallegi Daníel sem á fyrsta
degi varð ljósið í lífi okkar
strákanna. Þú varst honum stór-
kostlegur faðir og samband ykk-
ar var dásamlegt. Á hverjum
morgni skreið Daníel upp í okk-
ar ból og undir hlýja sæng.
Hann hélt alltaf í skeggið þitt og
spjallaði við þig um heima og
geima á óskiljanlegu tungumáli
sem enginn skilur en allir elska.
Á sama tíma vöknuðu strákarnir
mínir og slegist var um að liggja
við hlið hans og okkar. Fyrir
Daníel var enginn fyndnari en
þú og aðdáun skein úr augum
hans þegar hann horfði á þig. Í
dag er erfitt að horfa á litla gull-
ið okkar kyssa myndir af þér og
brosa til þín en á sama tíma svo
einstaklega fallegt.
Með mér fylgdu gaurarnir
mínir tveir, Marko og Matti. Þú
varst hræddur við það hlutverk
líkt og ég en þær áhyggjur voru
svo sannarlega ástæðulausar því
frá fyrsta degi urðu þið bestu
vinir og kærleikurinn skein á
milli ykkar. Drengirnir mínir
hefðu ekki getað verið heppnari
með stjúpföður. Þú varst svo
þolinmóður og viljugur til að
gera hluti með þeim. Sú minning
mun alltaf lifa með okkur. Við
sem stjúpforeldrar stóðum okk-
ur með stakri prýði í þessu hlut-
verki og líf okkar saman var
hamingjuríkt og einkenndist af
hlátri, gleði, tónlist, leik og söng.
Eftir situr tómarúm við frá-
fall þitt, elsku Adam minn. Það
er gott að geta huggað sig við
minningarnar. Takk fyrir að
koma inn í líf mitt. Þú kenndir
mér svo margt og varst mér svo
mikið. Eitt skaltu vita að þér
mun ég aldrei gleyma og mun
elska þig ávallt.
Þín
Thelma.
Meira: mbl.is/minningar
Elsku besti Adam okkar.
Við vorum svo heppnir að fá
þig inn í líf okkar bræðra, þú
varst svo mikill vinur okkar. Það
sýndi sig svo vel af því að við
deildum áhugamálunum okkar
saman. Við fórum í langa göngu-
túra til að finna bestu Pokémon-
kallana og það var svo oft sem
við sátum og röðuðum Poké-
mon-spjöldunum okkar saman í
möppur. Þú gast lagað allt. Ef
tölvan bilaði þá varst þú sá sem
við hringdum í og þú hjálpaðir
alltaf. Það skipti engu máli
hvort þú værir í skólanum eða í
kaffiheimsókn, þú svaraðir alltaf
símanum og hjálpaðir okkur. Þú
passaðir okkur þegar mamma
var að vinna og þá fengum við
alltaf að vaka lengur. Þú varst
okkur svo góður. Þó að þú værir
stjúppabbi okkar og mættir oft
skamma okkur þá gerðir þú það
aldrei, því þú varst alltaf fyrst
og fremst vinur okkar. Í fyrsta
skipti fór heimalærdómur okkar
að ganga vel. Þú sagðir við
mömmu að þú ætlaðir að sjá um
það og það gerðir þú vel. Þú
varst þolinmóður og útskýrðir
hlutina þannig að við skildum þá
og alltaf gerðir þú það brosandi
með kaffibolla.
Með þér fylgdi litli strákurinn
þinn, hann Daníel sem við dýrk-
uðum frá fyrsta degi og saman
vorum við fjölskylda sem gerði
svo ótalmargt skemmtilegt sem
við gleymum aldrei. Allir göngu-
túrarnir í ísbúðina, hjólatúrar í
sund, jólabakstur í sumarbústað,
spilakvöld, bíóferðir og kósí-
kvöld yfir bíómyndum. Þú vildir
að við lærðum hlutina sjálfir. Ef
við báðum þig um að laga dekk-
in eða keðjur á hjólunum okkar,
þá sagðir þú: „nei, en ég skal
kenna ykkur það“. Saman lög-
uðum við hjólin á meðan þú út-
skýrðir fyrir okkur hvernig það
væri gert.
Adam, það var enginn eins og
þú.
Þínir,
Marko og Matthías.
Ég mun sakna þín, Dammi
minn. Þú varst góður vinur og
æðislegur pabbi. Ég er búin að
vera að velta því fyrir mér hvað
ég á að skrifa, hvernig ég get
kvatt þig og hvernig ég útskýri
okkar samband.
En ég þarf þess ekki, því
minningarnar okkar munu lifa
áfram, þær munu lifa í syni okk-
ar. Ég mun alltaf hugsa hlýtt til
þín á köldum vetrardögum þeg-
ar ég lít upp í himininn og stóru
snjókornin falla á andlitið á mér,
þessi sem þú kallaðir ljónslappa-
drífu en heita víst hundslappa-
drífa. Bless í bili, elsku vinur.
Þín,
Bergdís.
Við spyrjum drottin særð, hvers
vegna hann
hafi það dularfulla verklag
að kalla svo vænan vinnumann
af velli heim á bæ um miðjan dag.
Og þó, með trega og sorg, skal á það
sæst,
að sá með rétti snemma hvílast
megi
í friði, er hafði, fyrr en sól reis hæst,
fundið svo til, að nægði löngum degi.
(Jóhann S. Hannesson.)
Adam Steinn, knús og kossar
til þín – það stóð aldrei á slíku
frá þér, brosmildi ljúflingurinn
minn.
Fjölskyldu og vinum votta ég
samúð mína.
Þórdís Guðmundsdóttir
(Dísa).
„Adam Steinn Guðmundsson,
fyrrverandi tengdasonur þinn,
er dáinn.“ Þessi orð eru óskilj-
anleg, þau ná ekki að sökkva inn
sem raunveruleiki. Ekki Adam,
þessi elskulegi ljúfi drengur sem
hefur verið í samvistum við fjöl-
skyldu mína frá 19 ára aldri,
fyrrverandi eiginmaður Berg-
dísar Örnu og faðir Daníels
Steins, litla dóttursonar míns.
Enginn veit sína ævi fyrr en
öll er. Lífið er ekki sanngjarnt
og fer ekki eftir neinum reglum.
Ég fæ sting í hjartað að þessi
ungi hæfileikaríki maður skuli
ekki fá lengri tíma með okkur,
lengri tíma til að sjá son sinn,
sem hann elskaði út yfir allt,
vaxa úr grasi, lengri tíma til að
klára námið sem hann hafði lagt
svo hart að sér að fara í og
gengið svo vel í, lengri tíma til
að samskipta við alla þá sem
unnu honum.
Þegar Bergdís kom með
Adam vestur í Stykkishólm til
okkar fyrir um 11 árum þá small
hann strax inn í okkar fjölskyldu
eins og eitt af systkinunum.
Hann var brosmildur og ljúfur í
skapi og hjálpsamur fram úr
hófi.
Adam fór fljótlega að vinna í
fyrirtækinu hjá mér eftir að
hann kom vestur. Hann byrjaði
að vinna í fiski en það var ekki
langur tími. Tölvur áttu hug
hans allan. Ég var með vefsíðu
fyrir fyrirtækið hjá mér og alltaf
að lenda í vandræðum með
hana, þar til Adam bara tók að
sér að sjá um hana. Það var gott
að vinna með Adam, aldrei neitt
vesen, hann fann lausnir ef ein-
hver vandræði voru á sinn hæga
máta. Eftir að við fluttum suður
þá bjó hann til nýja vefsíðu fyrir
fyrirtækið og þegar innrömmun
bættist við fyrirtækið, tók Adam
að sér að sjá um hana. Hann var
einstaklega nákvæmur og hafði
næmt auga fyrir þeim verkum
sem þar komu inn enda faðir
hans listmálari og var þessi
vinna vel innan hans áhugasviðs.
Adam var inni í öllum málum
og var með í öllu, flutningum á
fyrirtækinu uppsetningu á því á
nýjum stað. Tölvukaupunum og
uppsetningunum á þeim. Upp-
setningu á bókhaldskerfi og
hann var í launamálunum.
Adam var tengdasonur minn
og vinnufélagi, ókunnugir sem
komu til okkar í vinnuna héldu
að hann væri sonur minn sem
ekki var einkennilegt en fyrst og
fremst var Adam vinur minn,
einn af mínum bestu vinum.
Tómið sem hann skilur eftir
er mikið. Fjölskyldan er harmi
slegin og Adams mun verða sárt
saknað.
Stefanía María Aradóttir.
Í slangur orðabókinni Urban
Dictionary er skilgreining á orð-
inu dammi: „A word originated
in Nepal, meaning ’wonderful’
or ’outrageous!’ or simply
’great’.“
Að mínu mati lýsir þetta
Damma fullkomlega.
Ég lofa að segja Daníel Steini
allar sögur sem ég man og finn
af þér. Hvað þú ert fyndinn.
Hvað þú ert klár. Hvað þú ert
duglegur. Hversu risastórt
hjartað þitt er. Hvað ég var
heppin að kalla þig fjölskyldu.
Heppin að vinna með þér. Hepp-
in að þekkja þig.
Gangi þér vel, elsku Dammi.
Takk fyrir allt.
Inga.
Adam Steinn
Guðmundsson
✝ Þórhallurfæddist á
Siglufirði 7. maí
1953. Hann lést á
heimili sínu 6. nóv-
ember 2016.
Foreldrar hans
voru Gestur Árel-
íus Frímannsson, f.
29.2. 1924 frá
Steinhóli í Flóka-
dal (Fljótum), og
Friðfinna Sím-
onardóttir, f. 8.1. 1927 frá Sæ-
borg í Hrísey. Systkini Þór-
halls eru Símon Ingi, f. 23.12.
1944, og Elín Anna, f. 27.9.
1946.
Fyrri kona hans var Bjarney
Guðný Þórðardóttir, f. 18.2.
1954, dóttir Þórðar Krist-
insonar, Siglufirði, og Halldóru
Maríu Þorláksdóttur frá Gauta-
stöðum í Stíflu. Þórhallur og
Bjarney eignuðust fjögur börn.
Linda María, f. 4.11. 1973, Sæ-
dís, f. 6.4. 1975, gift Einari
Mýrdal Guðmundssyni, f. 17.7.
1976, og eiga þau saman fjögur
börn: Alex Þór, f. 8.1. 2004,
Sindri Már, f. 10.2.
2006, Aron Snær,
f. 20.10. 2008, og
Rósa Mjöll, f.
15.11. 2010. Þórð-
ur Kristinn, f.
19.10. 1977, giftur
Maríönnu Berg-
steinsdóttur, f.
24.9. 1977, og eiga
þau saman fimm
börn: Júlíanna
Guðný, f. 8.12.
2001, Þór Máni, f. 6.6. 2005,
Mikael Máni, f. 7.11. 2007, Sól-
dís Þula, f. 22.12. 2011, og Em-
il Cato, f. 16.12. 2014. Gestur
Þór, f. 22.7. 1982, giftur Tatiya
Tohmudbamrug, f. 2.4. 1984,
og eiga þau saman tvær stúlk-
ur: Ísabella Guðný, f. 5.10.
2006, Aníta Eva, f. 22.10. 2011.
Seinni kona hans var Sigríður
Halla Sigurðardóttir, f. 1953,
og bjuggu þau saman í Hvít-
árholti í Hrunamannahreppi
þar til þau slitu samvistum.
Útför hans fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 23.
nóvember 2016, kl. 13.
Elsku pabbi minn, þú ert far-
inn frá okkur allt of fljótt.
Mikið sem ég sakna þín, Mig
vantar svo að heyra röddina
þína.
Þær eru margar minningarn-
ar sem hafa farið í gegnum
huga mér síðustu daga.
Allt sem við höfum brallað
saman í gegnum árin. Það er
svo erfitt að koma þeim á blað
en ég geymi þær í huga mér.
Krakkarnir sakna þín svo mik-
ið, ekki fleiri ferðir að hitta afa í
vogunum og hlæja að bröndur-
unum þínum. Fá nammi því eins
og þú sagðir þá er alltaf nammi-
dagur hjá afa. Veiðiferðin er
þeim ógleymanleg og ferðin
norður á Sigló á ættarmót. All-
ar heimsóknir þínar til okkar,
Þær er okkur svo dýrmætar.
Það er svo mikið sem rifjast
upp þessa dagana, elsku pabbi
minn. Lífið var ekki alltaf sann-
gjarnt við þig en þú stóðst alltaf
beinni í vaki og lést hlutina
ganga. Þú varst svo duglegur í
vinnu og lifðir fyrir okkur börn-
in þín, tengdabörn og barna-
börnin sem þú sást ekki sólina
fyrir.
Og veistu að þau sáu ekki sól-
ina fyrir þér.
Elsku pabbi minn, það er svo
erfitt að kveðja þig.
Skilaðu kveðju til mömmu og
allra hinna.
Við elskum þig ávallt og
söknum svo sárt.
Knús og kossar, pabbi minn.
Sædís, Einar, Alex, Sindri,
Aron og Rósa.
Vegur lífsins er oft þyrnum
stráður. Hjá sumum okkar eru
þyrnarnir stærri og sárari en
hjá hinum. Mér varð hugsað til
þess þegar Þórhallur frændi
lést. Lífið fór ekki vel með hann
á stundum og að sama skapi fór
hann ekki alltaf vel með sjálfan
sig. Hann var breyskur maður
og var fyrstur til að viðurkenna
það. Að viðurkenna galla sína,
eins og hann gerði, gerði hann
að meiri manni. Honum reynd-
ist erfitt að þurfa að hætta að
vinna þegar heilsan bilaði.
Hann sem var ætíð duglegur til
vinnu, sama hvað gekk á í líf-
inu. Hann vonaðist alltaf til að
geta farið að vinna aftur og lifa
sómasamlegu lífi. Þess í stað
bilaði heilsan meira og lífið
varð æ erfiðara. Ljósin í lífi
hans voru börnin hans fjögur
og barnabörnin. Hann var
stoltur af hópnum sínum og á
því sviði var hann ríkur maður.
Börnin stóðu eins og klettar á
bak við hann og voru honum
dýrmætari en allur auður
heimsins. Þórhallur var léttur í
skapi og það hefur klárlega
hjálpað honum í dagsins
amstri. Alltaf var gaman að
hitta hann og grínast í honum
og með honum.
Nú er frændi laus við þján-
ingar og erfiðleika og ég er
þess fullviss að amma og afi
hafa tekið vel á móti honum.
Elsku Linda, Sædís, Þórður,
Gestur og fjölskyldur, ég votta
ykkur samúð mína og bið Guð
um að gefa ykkur styrk.
Blessuð sé minning Þórhalls
frænda.
Jóna Guðný Jónsdóttir.
Þórhallur Jón
Gestsson
HINSTA KVEÐJA.
Elsku besti litli bróðir.
Hjartans þakkir fyrir
gömlu góðu árin og öll
prakkarastrikin sem þú
varst frægur fyrir, ásamt
mörgu öðru.
Megir þú eiga góða
heimkomu í eilífðinni.
Með söknuð í hjarta kveð
ég þig.
Guð geymi þig.
Þín systir,
Elín (Ella).
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og
tengdafaðir og afi,
ÞORGILS HARÐARSON
vélstjóri,
Malmö, Svíþjóð,
lést þriðjudaginn 15. nóvember 2016.
.
Selma Vilhjálmsdóttir,
Hörður Þorgilsson, Anna Johanson,
Friðrik Þorgilsson, Eva Thorgilsson,
barnabörn.