Dagblaðið Vísir - DV - 03.11.2015, Blaðsíða 14

Vikublað 3.–5. nóvember 201514 Fréttir Erlent
Fimm ára í
hættulegum
kappreiðum
B
örn á aldrinum fimm til tíu ára
starfa sem áhættuknapar og
fá fyrir það um tvö hundruð til
fimm hundruð krónur á dag
á Sumbawa-eyju í Indónesíu.
Börnin hafa frá unga aldri verið þjálf-
uð til að sitja óstýrilát hross. Þeim er
kennt að vera óhrædd við dýrin, halda
stillingu sinni og halda sæti sínu eins
lengi og þau geta þrátt fyrir að hrossið
reyni að henda þeim af baki.
Hestarnir og knaparnir taka svo
þátt í daglegum reiðkeppnum þar
sem hestarnir, í hundraða tali, eru
etja kappi við önnur hross. Aðfar-
irnar má kalla þjóðaríþrótt íbúanna
í borginni Bima.
Verða að vera óhrædd
Það sem mestu máli skiptir er að
börnin séu óhrædd við að sitja hest-
Eru flest hjálmlaus og með lítinn öryggisbúnað
ana jafnvel þó að þeir þeysist áfram á
ógnar hraða. Þegar þau ná fimm ára
aldri hafa þau velflest náð tökum á
þessu. Þau sitja hestana án reiðtygja
og hafa fæst hjálma. Öryggisbúnað-
ur þeirra er þykkar flíkur, síðerma
peysur og þykkir sokkar. Þá fá þau
grímur sem eiga að vernda þau.
Foreldrarnir styðja þau
Þetta er stórhættuleg íþrótt, en
börnin hafa stuðning foreldra sinna
og hefðin fyrir kappreiðunum er mik-
il. Foreldrarnir kenna börnum sínum
að sitja hestana, þjálfa þau og gera
þau eins örugg og hægt er. Þetta þyk-
ir fyrir vikið ekki tiltökumál þrátt fyrir
alla áhættuna. Það þykir mikill heiður
að taka þátt í íþróttinni. Fjárhagsleg-
ur ávinningur fyrir fjölskyldurnar er
umtalsverður, en hvert barn getur
keppt allt að fimmtán sinnum á dag.
Fjölskyldurnar eru flestar fátækar og
þurfa á öllum tekjum sem þær geta
fengið að halda. En börnin gráta,
þjást og meiða sig. Alvarleg meiðsl
eru ekki óalgeng og mesta áhættan er
fólgin í því að börnin geta lent undir
hestunum og stórslasast.
Á hverja keppni mætir fjöldi fólks
sem fylgist með, hvetur og veðjar á
úrslitin. Börnin fá svo sinn hluta af
peningunum eftir keppnina. Ljós-
myndari EPA, Mast Irham, fylgdist
með börnunum keppa í þessar ógn-
vænlegu íþrótt. n
Ásta Sigrún Magnúsdóttir
astasigrun@dv.is
Hrædd Börnunum er kennt að vera ekki hrædd, en þau verða það samt
oft. Drengurinn á myndinni er að undirbúa sig fyrir næsta hlaup. Mynd EPA
Beðið eftir næstu keppni Bima er heldur lítil borg, en hefðirnar
eru sterkar. Á myndinni sést vel hversu illa útbúin börnin eru til að
taka þátt í keppninni. Mynd EPA
Öryggisbúnaður Öryggisbúnaður barnanna er ekki upp á marga fiska. Þykk föt eru þeirra
helsta vörn auk andlitshlífa. Fæst hafa þau hjálma og ekki sitja þau á hnökkum. Mynd EPA
Oft á dag Börnin keppa oft á dag og fá greitt fyrir. Áhorfendur koma hvaðanæva að til að
fylgjast með. Mynd EPA
Þeysast um Fæst þekkja börnin annað en að þurfa að taka þátt. Keppninni fylgja margar
hefðir og venjur auk talsverðrar upphefðar fyrir þá sem keppa. Mynd EPA
Í miðju hlaupi Hér
má sjá börnin á sýn-
ingu í tilefni af 70 ára
afmæli sjálfstæðis
Indónesíu. Mynd EPA
og
Smáratorgi · Korputorgi
HUNDAFÓÐUR
FÆST HJÁ OKKUR