Dagblaðið Vísir - DV - 03.11.2015, Blaðsíða 33

Vikublað 3.–5. nóvember 2015 Menning 25
eskja að það gerðist bara einu sinni.
Hún kom því svo kirfilega til skila að
ég held að það hafi aldrei hvarflað að
honum að endurtaka það. Þau skildu
svo árið 1969.“
Hvaða áhrif hafði ofbeldið á þig?
„Ég held að verði maður fyrir áfalli
í æsku geti það haft gríðarleg áhrif á líf
manns, jafnvel þannig að maður bíði
þess ekki bætur. Áföll geta leitt menn
í fíkn og alls kyns hluti. Þetta augna­
blik sem ég var vitni að kostaði mig
margar martraðir og sat lengi í mér.
Það var ekki fyrr en mörgum árum
seinna að ég leitaði til sálfræðings,
sem er ein besta fjárfesting sem ég
hef gert á ævinni. Ég hefði betur sett
alla peningana mína á sínum tíma í
sálfræðinga í staðinn fyrir verðbréf.“
Sólin í lífinu
Hvernig var samband þitt við mömmu
þína?
„Ég var mikið mömmubarn og
mjög elskur að móður minni. Oft
hefur verið sagt að ég hafi verið
fordekraður af henni og að bræður
mínir hafi fengið minni skammt en
ég. Kannski var þetta vegna þess að ég
var yngstur en hugsanlega líka vegna
þess að ég er óhræddur við að sýna
tilfinningar og opna faðminn. Enn í
dag finnst mér að móðir mín sé sól­
in í lífi mínu, og alls ekki á hamlandi
eða neikvæðan hátt heldur á afar já­
kvæðan máta.
Þegar ég var unglingur þá fór hún í
nám til Árósa og við bræðurnir vorum
settir í heimavistarskóla sem hét Sand­
alhus í Fredericia þar sem kennarar
beittu nemendur líkamlegu ofbeldi og
fósturbróður minn, Beggi, var meidd­
ur. Ég man eftir því að mamma gekk á
hólm við skólastjórann og las honum
pistilinn. Ég hef sjaldan eða aldrei séð
mann koðna eins niður þegar hún
var að útlista fyrir honum að ef ein­
hver þyrfti á löðrungum að halda þá
væri það hann. Hún tók okkur síðan
úr skólanum.
Mamma gaf mér fyrsta gítarinn
og gaf sér tíma til að hlusta á sargið í
mér. Stundum sá ég að hún hafði ekki
áhuga en hún hlustaði samt. Hún gaf
hún sér mikinn tíma til að ýta undir
tónlistaráhuga minn.
Bækur og ljóð voru allt í kringum
mig því mamma las alveg óhemju
mikið. Barnungur las ég Stein Stein­
ar í tætlur og það var bara af því að
mamma sagði að hann væri gott
skáld og hún benti mér líka á Snorra
Hjartarson. Ég var búinn að lesa allan
Gunnar Gunnarsson fyrir þrettán ára
aldur vegna þess að mamma talaði
svo vel um hann. Þegar við vorum
í Danmörku skrifaði hún lista fyrir
mig með öllum helstu höfuðskáldum
Dana. Fimmtán ára gamall fór ég
á bókasafnið, rétti bókavörðunum
blaðið og sagði: Ég ætla að fá þessar
bækur. Þeim þótti stórmerkilegt að
gutti eins og ég væri að lesa vandaðar
bókmenntir.
Þegar ég fór út í lífið þá hafði
ég tvennt í veganesti sem vóg
hvað þyngst: það var ástin hennar
mömmu og bækurnar sem ég hafði
lesið frá unga aldri. Þannig að ég fór
vel vopnaður, þó svo að skólaganga
mín hafi verið brokkgeng og í raun­
inni engin sem slík. Hér heima var
hörmung hvernig að skólamálum var
staðið. Danir voru langt á undan. Þeir
fundu út á tíu dögum að ég væri skrif­
blindur. Þeir sögðu: Þú ert svo elskur
að tónlist, þú skalt bara stunda hana
hérna. Og ég tók próf í skólanum með
glans og prófið var tónleikar.“
Eintal við mömmu
Þú segir frá því í ljóðabókinni að þú
varst víðs fjarri þegar mamma þín dó.
„Mamma fékk MS sjúkdóminn
og fjaraði út í þrepum. Hún veikist á
mjög sjálfhverfum tímapunkti í lífi
mínu. Ég var sextán ára og þá er mað­
ur ekki mikið að spekúlera í harm­
leikjum. Ég man að mér þótti öm­
urlegt að taka strætó og heimsækja
mömmu upp á spítala en alltaf tók
hún af elsku á móti mér. Mér fannst
Landspítalinn vera ljótt hús, það
minnti mig á Grund. Stundum þegar
ég var að ganga framhjá Blóðbank­
anum fannst mér hann vera eins og
heimili Drakúla. Þarna var allt dapur­
legt og grátt, nakin laufvana tré og
myrkur og kuldi.
Ég heimsótti mömmu viku áður
en hún dó og þá var hún ágætlega
brött en illa farin af lyfjum. Svo fékk
ég símhringingu og mágkona mín
sagði: Mamma þín dó í nótt. Ég man
að ég hugsaði: Já, einmitt – og fór út
að borða þann dag. Þetta hreyfði ekki
við mér enda var ég í mikilli og harðri
neyslu.
Til að gera langa sögu stutta fór
ég í meðferð og þegar vímubrynjan
molnaði utan af mér þá helltist sorgin
yfir mig ásamt miklu samviskubiti og
sjálfsásökunum: Hvers vegna var ég
ekki hjá henni þegar hún dó? Hvers
vegna var ég ekki duglegri að heim­
sækja hana? Það tók mig töluverðan
tíma að fyrirgefa sjálfum mér. Í bálk­
inum er ég að skrifa mig í gegnum
þetta.
Kári Stefánsson sinnti mömmu
þegar hún var veik. Hann sagði einu
sinni við mig: Mamma þín sagði alltaf
að þið strákarnir mynduð spjara ykk­
ur. Þá var fólk með miklar áhyggjur
af okkur Tolla, að við værum komn­
ir í vondan félagsskap og værum að
reykja kannabis. En mamma hafði
trú á okkur.
Hvern einasta dag byrja ég á
möntru og hún endar á eintali við
mömmu. Ég fer ekki út í daginn
öðruvísi en að hafa talað við hana.
Öll börnin mín þekkja ömmu
Grétu, þó að ekkert þeirra hafi séð
hana. Einu sinni í viku borða þau
ömmu Grétu­skonsur sem ég baka
og svo sýni ég þeim myndir og segi
sögur af henni. Börnin segja oft:
Pabbi, segðu okkur frá því þegar
Bubbi litli var til. Þá segi ég þeim sög­
ur af mér litlum með ömmu Grétu.“
Bókin hefur fengið mjög góða
dóma, kom það þér á óvart?
„Já, kannski. Listamenn eru allir
saman á einum akri, en með sína
reiti. Oft er það þannig að þegar
listamaður er búinn að koma sér fyr­
ir á ákveðnum reit þá vilja menn að
hann sé þar áfram og sé ekki að búa
til nýja reiti. Ég hélt kannski að menn
myndu segja: Hvað er Bubbi að vilja
þarna?
En svo held ég reyndar að inni­
stæðan sé það fín að menn hafi séð
að þetta er ekki lélegt. Ég var alls
óhræddur við að setja handritið í
hendurnar á góðu fólki og hlust­
aði á leiðbeiningar þess. Það skipt­
ir gríðarlegu máli að hafa fólk sem
maður treystir og þorir að segja
manni til. Það er vont að hafa já­fólk
í kringum sig, eiginlega banvænt.“ n
Gréta - Grethe Skotter Pedersen „Hvern einasta dag byrja ég á möntru og hún endar á
eintali við mömmu. Ég fer ekki út í daginn öðruvísi en að hafa talað við hana." Mynd Úr EinkaSafni
„Til að gera langa
sögu stutta fór
ég í meðferð og þegar
vímubrynjan molnaði
utan af mér þá helltist
sorgin yfir mig ásamt
miklu samviskubiti og
sjálfsásökunum: Hvers
vegna var ég ekki hjá
henni þegar hún dó?
næsta verkefni Bubbi vinnur að nýrri plötu.
Átakanleg
örlög
Þegar siðmenningin fór fjandans
til ­ Íslendingar og stríðið mikla
1914–1918 er bók eftir Gunnar
Þór Bjarnason. Nærri 400 her­
menn, fæddir á Íslandi, börðust í
skotgröfum Vestur­Evrópu. Örlög
margra þeirra voru átakanleg,
eins og rakið er í bókinni.
Nýjar bækur
Frumleg
uppfinning
Áður en Jo Nesbø öðlaðist heims­
frægð fyrir glæpasögur sínar
skrifaði hann barnabækur. Sú
fyrsta var Doktor Proktor og
prumpuduftið. Lísa, Búi og
doktor Proktor bindast vina­
böndum vegna nýjustu uppfinn­
ingar þess síðastnefnda.
Ljóðabók
Sigurðar
Heim aftur er
ljóðabók eftir
Sigurð Skúla­
son leikara,
en hann hef­
ur áður sent
frá sér þrjár
ljóðabækur.
Mjallhvít í
lífshættu
Hvít sem
mjöll er
önnur bók
finnska
höfundar­
ins Salla
Simukka
í þríleik
um Mjall­
hvíti. Enn
sem fyrr er
Mjallhvít í
lífshættu,
og nú eftir að hafa farið í sumar­
frí til Prag.
Hjalti Jón Sverrisson,
bassaleikari Miri
Miri spilar fimm sinnum um helgina, í
Iðnó, Bíó Paradís, Quest, Loft Hostel og
Hlemmur Square.
Ég er mjög spenntur fyrir father John
Misty, sérstaklega er ég hrifinn af
Josh Tilman sem „performer“. Loksins
einhver sem er til í að vera rokkstjarna
og temmilega smeðjulegur, án þess að
tapa allri einlægni. Það er eitthvað sem
mér finnst aðdáunarvert þar. Síðan er
ég ekki minna spenntur að sjá rOyaL
en ég hef séð þá einu sinni og á einum
tímapunkti var endurtekin upphrópun
aftur og aftur sem kveikti svo í mér að
ég er búinn að bíða síðan eftir tækifær-
inu til að baða mig í henni á ný.
Thelma Marín
Jónsdóttir,
söngkona East
of my Youth
East of my Youth spilar
sjö sinnum um helgina:
í Kaldalóni, Geysi, Bar
Ananas, Loft Hostel, Laun-
dromat og Kex Hostel.
Við erum spenntust fyrir
laugardeginum í Hörpu –
Silfurbergi. Þar verður tryllt
röð af einstökum tón-
listarmönnum sem eiga
það sammerkt að gera
eðalraftónlist: Porches,
kiasomos, Beach House,
Battles og Gus Gus. Öll
ólík en öll svo flott.
Sigríður Melkorka Magnúsdóttir,
meðlimur Milkywhale
Milkywhale spilar í Norðurljósasal Hörpu, Geysi,
á Hlemmur Square og Laundromat.
Úlfur Úlfur - Ég verð svo meyr
að hlusta á lögin þeirra um
Tindastól og rómverskar gyðj-
ur, svo skemmir ekki fyrir að
þeir eru báðir fjallmyndarlegir
og hæfileikaríkir.
Sophie - Hef heyrt svo mikið
um þennan listamann en samt
er hann hulin ráðgáta. Allt
þetta í bland við frábæra tónlist er mjög spennandi!
Gkr - Þessi strákur er svo flottur rappari. Ég get ekki
beðið eftir því að syngja lagið um morgunmatinn úti í
sal á tónleikunum hans.
fM Belfast - Hvað get ég sagt? Ég er uppalinn FM
Belfast-aðdáandi. Þessi hljómsveit er foreldri mitt.
Skepta – breskur rappari sem lokar hip hop-kvöldinu á
föstudaginn á Listasafninu. Góð orka og stemning yfir
honum. Ef ég væri ekki að spila þetta sama kvöld í Hörp-
unni, þá væri ég líklegast allt kvöldið á Listasafninu.
Árni Þór Árnason, gítarleikari
Tófu og Rökkurró
Tófa spilar á þrennum
tónleikum um helgina,
á Bravó, Bar 11 og í Máli
og menningu.
Íslenska bandið sem
ég hlakka mest til
að sjá er Gangly. Ég
er yfir mig hrifinn
af fyrsta laginu sem kom á netið og aðdáandi
allra tónlistarmannanna í sitt í hvoru lagi.
Önnur íslensk bönd sem ég er spenntur fyrir eru
meðal annars Börn, agent fresco, kiasmos,
Grísalappalísa, Gus Gus, Hjaltalín, Low roar,
Mr. Silla og Wesen.
Af erlendu böndunum eru það helst Hundred Wa-
ters, ariel Pink, anna B. Savage, Bo ningen,
Beach House, Battles og Saun and Starr.
Svo er Airwords-ljóðadagskráin flott að vanda.
Annars verður þetta ellefta hátíðin mín í röð og ég
er löngu búinn að komast að því að það er best að
skipuleggja sem minnst og njóta þess að ramba á
eitthvað skemmtilegt.