Fréttatíminn - 29.07.2016, Blaðsíða 19

rískra forsetakosninga, auglýsingu
Lyndon B. Johnson gegn frambjóð-
anda repúblíkana Barry Goldwater í
kosningunum 1964, var kjósendum
sagt að valið stæði á milli Johnson
eða heimsendis í kjarnorkueldi.
Hillary sækir á miðjuna
Á sama tíma og skilaboðin til gras-
rótarinnar virðast vera að hún eigi
ekki í önnur hús að venda hefur
Hillary sótt af krafti inn á miðjuna.
Með vali sínu á Tim Kaine, fremur
íhaldssömum öldungardeildarþing-
manni frá Virginíu, er Hillary að
senda skilaboð til hófsamari kjós-
enda Repúblikanaflokksins, þeirra
sem geta ekki hugsað sér að kjósa
Trump, að þeir geti með góðri sam-
visku stutt hana.
Valið á Kaine má skilja sem yfir-
lýsingu um að það verði ekki ráðist
í róttæka endurskoðun á bandarísk-
um utanríkismálum eða stórfelldar
kollsteypur innanlands. Haukar og
frjálslyndir íhaldsmenn á borð við
David Brooks dálkahöfund NYT sem
sagði sig úr Repúblikanaflokknum í
mótmælaskyni við ofstæki Trump,
ættu því að geta kosið Hillary.
Hver mætir á kjörstað?
Með þessu er Hillary að taka ákveðna
áhættu. Í Bandaríkjunum ráðast
niðurstöður kosninga öðru fremur
af því hver mætir á kjörstað. Og það
kostar heilmikið umstang að kjósa í
Bandaríkjunum, kosið er á virkum
degi og það getur tekið bróðurpart
dagsins að mæta og bíða á kjörstað.
Við slíkar aðstæður þurfa fram-
bjóðendur að tryggja að
kjósendur þeirra séu
innblásnir og fullir af
eldmóð. Valið á Kaine
eykur síst eldmóð
þeirra sem studdu
Bernie og þráðu rót-
tækar breytingar.
Prófkjörsbarátta
Trump sannaði svo ekki
verður um villst að kjós-
endur hans eru innblásn-
ir, svo mjög að mörgum
þykir nóg um. Hvort eld-
móður þeirra, og eld-
og brennisteinsræður
Trump duga til að hræða
grasrót Demókrataflokksins
á kjörstað er svo önnur saga.
| 19FRÉTTATÍMINN | Föstudagur 29. júlí 2016
vegar verið falin í svokallaðri hunda-
f lautupólítík; frekar en að segja
hreint út að óvinurinn og vandamál-
ið séu blökkumenn eða innflytjendur
hefur þessum skilaboðunum verið
komið til kjósenda undir rós.
Þar til núna. Það eru ekki bara
framkoma og fas, eða ræður Trump
sem hafa orðið til þess að frétta-
skýrendur vestanhafs hafa lýst hon-
um sem hálf eða próto-fasískum,
heldur hugmyndir hans og stefnu-
mál.
Ef árið væri 1964
Það virðist öðru fremur vera þessi
mynd af Trump sem Hillary ætlar að
treysta á að dugi sér til sigurs. Stór
hlut grasrótar Demókrataflokks-
ins er mjög ósátt við hana og þegar
fólk er spurt af hverju bendir það
á herskáa utanríkisstefnu hennar,
stuðning við innrásina í Írak, tengsl
við Wall Street, stuðning við olíu-
iðnaðinn og TIPP fríverslunarsamn-
inginn.
En þó Trump hafi reynt að biðla
til þessara kjósenda eru litlar líkur
á að margir þekkist boðið um að
ganga til liðs við Repúblikanaflokk-
inn. Kannanir hafa sýnt að yfir 90%
prófkjörskjósenda Bernie Sanders
myndu ekki getað hugsað sér að
kjósa Trump. Hættan fyrir Hillary
er því miklu frekar að tölvuverður
hluti grasrótar Demókrataflokksins
sitji heima eða kjósi Jill Stein, fram-
bjóðanda Græningja.
Stuðningsmenn Clinton hamra
á því að enginn geti leyft sér slíkan
munað: Of mikið sé í húfi og Trump
einfaldlega of hættulegur til að hon-
um sé leyft að komast til valda. Þessi
strategía, að valið sé einfalt, fram-
bjóðandi þinn sé það eina sem geti
komið í veg fyrir hrun siðmenningar-
innar, hefur verið notuð áður með
góðum árangri. Í einni frægustu
sjónvarpsauglýsingu í sögu banda-
Upplausn og óvissa
einkenndu lands-
fundi beggja
flokkanna og
koma þeir báðir
í raun klofnir út
úr fundunum.
Barack Obama,
Bandaríkjafor-
seti, fullyrti í
ræðu sinni að
Hillary Clinton
væri hæfasti
frambjóðandi
sem nokkru
sinni hefði
boðið sig fram
til forsetaemb-
ættisins.
27. til 1. ágúst
Umboðsaðili á Íslandi