Fréttatíminn - 14.10.2016, Blaðsíða 52

52 | FRÉTTATÍMINN | Föstudagur 14. október 2016
„Ég drekk kaffi. Ég nöldra yfir
öðrum krökkum sem mér finnst
geta verið óþolandi. Ég er í vinnu.
Ég er kannski með svolítið full­
orðinslegan smekk.“
Aðspurður um vinnuna segist
hann vera ráðinn í húsverk af for­
eldrum sínum. „Þetta er kannski
ekkert merkileg vinna. Ég tek til
inni í stofu og eldhúsi á föstudög­
um og fæ laun fyrir.“
Bragðskyn Tristans er einnig
afar fullorðins. „Ég elska allt sem
er beiskt eins og dökkt súkkulaði.
Uppháhaldsgosið mitt er tónik.
Mamma leyfði mér einhvern tíma
að smakka það og eftir einn sopa
tók ég flöskuna og hljóp í burtu.“
Tristan hefur fiktað við kaffi­
drykkju í nokkur ár. „Ég var átta
ára þegar ég byrjaði að smakka
kaffi. Mér finnst það best svart en
passa mig að drekka það ekki á
hverjum degi.“
Tristan les eingöngu
fullorðinsbækur og
er þessa dagana á
bólakafi í The Shin­
ing eftir uppáhalds­
rithöfundinn sinn,
Steven King. Hann hef­
ur gaman af hryllilegum
spennusögum og les þær allar á
ensku því honum finnst þýðingar
geta eyðilagt góðar  bækur.
Og hann sýslar við fleiri full­
orðinslega hluti í frítíma sínum.
„Ég er læra þýsku núna. Mér
finnst það skemmtilegt tungumál.
Ég fann mjög gott app sem kennir
manni byrjendaorðin en svo færi
ég mig yfir í bækur þegar ég er
kominn með smá orðaforða. Mig
langar líka til að læra rússnesku.“
Hvernig verður þú sem
gamall maður, ef þú ert
með svona smekk núna?
„Kannski bara eins og lítið
barn.“
Barn með fullorðinssmekk
Tristan Smári
Hlynsson er 12 ára
gamall en er með
smekk eins og hann
sé fullorðinn. Hann
drekkur kaffi, lærir
þýsku í frítíma sínum
og uppáhaldsgosið
hans er tonik.
Þóra Tómasdóttir
thora@frettatiminn.is
Hvað segir mamma?
Um mark Theodórs Elmars gegn Tyrklandi.
„Theodór er kominn á skotskóna,“
segir Thelma Theodórsdóttir,
mamma Theodórs Elmars lands­
liðsmanns í fótbolta um mark
hans í leik gegn Tyrklandi síð­
ustu helgi. Mark Emma, eins og
margir kalla hann, vakti einkum
athygli fyrir tvennt. Um fyrsta
mark leikmannsins var að ræða
með a­landsliðinu en hann fékk þó
ekki að njóta heiðursins af því að
í skýrlsum um leikinn því markið
var á endanum skráð á Tyrkjann
Ömer Toprak, sem sjálfsmark.
Spurningin sem brennur á vörum
landsmanna er því: Hvað segir
mamma Emma um málið?
„Ég er bara mjög stolt af Emma
og hefði auðvitað viljað að mark­
ið hefði verið skráð á hann. Það
verður að bíða betri tíma. Loksins
þegar það kom var dálítið leiðin­
legt að það skyldi þurfa að vera
skráð á annan mann, mótherjann.
En maður auðvitað veit ekki hvort
boltinn hefði farið framhjá ef hann
hefði ekki farið í mótherjann. Sá
var hrokafullur og fullyrti að hann
hefði annars farið í samskeytin.“
„En þetta var frábært og ég er
svo stolt af honum að koma inn og
glansa, loksins þegar hann fékk
tækifæri og var í byrjunarliðinu.“
Heldurðu að hann skori ekki bara
annað í næsta leik?
„Jú, eigum við ekki að segja það?
Mörkin hafa farið að laumast inn
hjá honum síðustu mánuði. Við
erum farin að vona að hann sé bú­
inn að finna skotskóna og þau fari
að koma eitt og eitt. Hann hefur
samt auðvitað lagt upp fjölmörg
mörk, verið meira í því,“ segir
Thelma, sposk að lokum. | bg
Ég er bara mjög stolt
af Emma og hefði auð-
vitað viljað að markið
hefði verið skráð á
hann. Það verður að
bíða betri tíma.
Eins gaman og það
væri að vera meira
sjálfstæður þá er ég
mjög þakklátur fyrir
að búa hjá foreldrum
mínum til að forðast
skuldasúpuna eftir
útskrift.
Thelma er stolt af syni sínum. Mynd | Rut
Helga Dögg Ólafsdóttir
helgadogg@frettatiminn.is
Stefán Ingvar Vigfússon er 23
ára gamall Listaháskólanemi
sem býr enn hjá mömmu og
pabba í vesturbæ Reykjavík­
ur. Stefán segist ekki hafa efni
á að búa neinsstaðar annars­
staðar meðan hann klárar
námið sitt og svo finnst hon­
um líka nett að búa hjá for­
eldrum sínum.
„Ég er í þokkalegu stætó­ og
göngufæri frá skólanum. Það
er bara erfitt að finna eitthvað
annað við hæfi svo eru svo
fáar stúdentaíbúðir í boði
fyrir Listaháskólann. Mér
finnst bara næs að búa hjá
mömmu og pabba, mér líður
vel og sambúðin gengur ágæt­
lega. Ég er lítið heima, kem
yfirleitt heim bara til þess að
sofa þannig það fer ekkert
mikið fyrir mér. Eins gam­
an og það væri að vera meira
sjálfstæður þá er ég mjög
þakklátur fyrir að búa hjá for­
eldrum mínum til að forðast
skuldasúpuna eftir útskrift.
Ég er ekkert að flýta mér út,“
segir Stefán um hugguleg
híbýli sín.
Stefán segist finna fyr­
ir pressu af og til frá sam­
félaginu að flytja út: „Manni
líður eitthvað aumingjalega
með þetta af og til. Ég held
samt að mér myndi líða enn
aumingjalegra ef ég væri á
leigumarkaðnum og hefði
ekki efni á Euroshopper
kjúklingabaunadós.“ Stefáni
finnst maður vera orðinn of
gamall til þess að vera í for­
eldrahúsum þegar maður hef­
ur efni á að flytja út og nægi­
legan þroska: „Ég held að það
sé ekkert endilega bundið við
aldur. Maður verður bara að
vera andlega og fjárhagslega
tilbúinn.“
Stefáni finnst sambúðin ganga ágætlega. Mynd | Hari
Fullorðnir
í foreldrahúsum:
Nett að búa hjá
mömmu og pabba
Með hækkandi leiguverði og minnkandi framboði á húsnæði sem
hentar ungu fólki, fjölgar þeim sem dvelja í hreiðrinu fram eftir
aldri. Talið er að nærri helmingur ungs fólks á aldrinum 18-30 ára
í Evrópu búi enn í foreldrahúsum. Ísland er þar ekki undanskilið.
Eru þetta ósjálfstæðir eilífðarunglingar eða er þetta bara það sem
koma skal ef leigumarkaðurinn breytist ekki?
Sérblað um
Barnaafmæli
Þann 21. október
auglysingar@frettatiminn.is | 531 3300