Fréttatíminn - 26.11.2016, Blaðsíða 18

18 | FRÉTTATÍMINN | Laugardagur 26. nóvember 2016
stéttaskipting. Leikskólar hér eru
sambærilegir leikskólum fyrir betra
fólk, annars staðar er bara litið á
það sem „day-care,“ segir Nichole
sem byrjaði í námi í leikskólafræð-
um meðfram vinnunni á leikskóla
auk þess að vinna við skúringar.
„Þetta er ekki óvenjulegt fyrir inn-
flytjendur, það eru margir foreldrar
að vinna á tveimur stöðum,“ Þegar
ég byrjaði að vinna á leikskóla var
ég bara með 90 þúsund í laun eft-
ir skatt. Til að ná upp í 150 þúsund
varð ég að skúra.“
Áhuginn kviknaði virkilega
á Múlaborg þar sem mikið var
lagt upp úr einstaklingsmiðaðri
menntun en þar voru börn inn-
flytjenda, börn með fötlun o.s.frv.
„Maður lærir hve mikilvæg bernsk-
an er og þar sem er gott fyrir einn
er ekki gott fyrir næsta. „Það var
skapandi,“ segir Nichole en í henni
blundar mikil þörf fyrir sköpun af
hvers konar tagi og hefur hún með-
al annars lengi dreymt um að starfa
við kvikmyndagerð.
Börnin lykillinn að tengslum
Að búa í Breiðholtinu var alger-
lega ný reynsla fyrir Nichole sem
hafði ýmist búið í einbýlishúsi eða
hipstera-íbúðum í Boston: „Fyrir
mig var þetta svolítið, hvert er ég
komin? Samgöngukerfið var ekki
það sem ég þekkti.“ Garðar var
hins vegar stoltur af því að vera úr
Breiðholti svo ekki kom annað til
greina en að búa í hverfinu. „Þetta
tók svolítinn tíma, ég sá mig fyrir
mér að vera niðri í bæ en nú vil ég
ekki annars staðar búa.“ Nichole
hefur tekið miklu ástfóstri við hverf-
ið sitt. „Þetta er svona lítið þorp, ég
finn það að þetta er minn blettur,
þetta svo dásamlegur staður til að
vera á, þar sem svo mikil þróun og
þar er svo mikil fjölbreytni,“ segir
Nichole, sem tekið hefur virkan þátt
í samfélaginu í Breiðholti og gengst
upp í því að vera Breiðhyltingur.
Pawel varð hins vegar að rótgrón-
um Vesturbæingi: „Ég hef gengið
hefðbundna íslenska Vesturbæj-
arleið – Melaskóli, Hagaskóli, MR.
En ég sleppti Hagaborg því ég var
of gamall,“ segir Pawel og hlær.
„Á þeim tíma var ekki mjög mik-
ið af Pólverjum eða útlendingum
á Íslandi. Mín persónulegu tengsl,
vinatengsl og pólitísku tengsl voru
við Íslendinga. Ég þekkti ekki mikið
af Pólverjum á Íslandi, ég geri það
núna þegar ég á barn í pólska skól-
anum í Breiðholti. Við erum með
frábæra búð, kaffihús, skóla og svo
kirkju en ég er reyndar ekki kaþ-
ólskur. Þetta eru tengsl sem ég hef
elt eftir að hafa átt barn.
Óörugg með íslenskukunnáttu sína
„Ég er ótrúlega stolt. Það var tími
sem mér fannst erfitt að vera inn-
flytjandi, ég skammaðist mín fyr-
ir hvernig ég talaði íslensku,“ seg-
ir Nichole, spurð hvernig tilfinning
það sé að vera fyrsti innflytjandinn
sem nær kjöri í alþingiskosningum.
Hún nefnir reynslu úr kosningabar-
áttunni þar sem hún hoppaði inn í
pallborðsumræður á síðustu stundi
sem teknar voru upp og sýndar í
sjónvarpi en ýmist var hlegið að ís-
lenskunni hennar eða hún fékk bar-
áttukveðjur fyrir að gefast ekki upp.
„Ég er að mælast inn á þing og það
er fólk að hlæja að mér, hvað gerist
þegar ég fer í pontu,“ segir Nichole
sem hefur þó komist yfir þær
áhyggjur: „En núna er ég ótrúlega
stolt. Í heiminum er mikil andúð á
hægri vængnum, t.d í mínu heima-
landi,“ segir Nichole og er umhugað
um kjör Trump og upplifun barna
sinna sem fatta ekki samhengið
og hafa meðal annars áhyggjur af
ömmu sinni og afa, ósköp venju-
legum Bandaríkjamönnum. „Því
finnst mér mikilvægt að þau upplifi
að móðir þeirra sé fyrsti innflytj-
andi til að taka sæti á þingi. Hvaða
þýðingu þetta hefur fyrir mín börn.
Foreldrar barna á leikskólanum
voru líka mjög stoltir.“
Ljóst er að þessi staðreynd skipt-
ir Pawel örlítið minna máli: „Ég
hef aldrei spilað þetta sem stóran
part af ástæðu fyrir því að ég fari
á þing, ég hef lagt áherslu á borg-
araleg réttindi og frjáls viðskipti en
það gleður mig að vera þessi fyr-
irmynd, það eru aðrir krakkar af
erlendum uppruna sem sjá mig og
það er sannarlega tækifæri fyrir þá
og þau þurfa ekki að hafa áhyggj-
ur af uppruna sína. Vera almenn
fyrirmynd með því að vera þarna
á þingi.“ Staðreyndin að hann sé
innflytjandi hefur þó aðra merk-
ingu: „Mér hefur verið sagt að ég
hafi sjónarhorn sem er ólíkt þeim
sem hafa alltaf búið á Íslandi. Ég hef
tvö ríki sem ég get borðið saman. Ég
er stundum hræddur við aðra hluti
en Íslendingar, ég er hræddari t.d.
við ríkisafskipti. Íslendingar gera
líka t.d. ráð fyrir að þó ríki geti sum
hver verið klaufsk séu þau í eðli sínu
góð.“
Lífsýni fyrir ríkisborgararétt
„Móðir mín fékk ríkisborgara-
rétt með lögum árið 1996 og ég
fylgdi með. Við biðum örlítið því
það var verið að gera breytingar
á mannanafnalögum um að
útlendingar þyrftu ekki að taka
upp íslenskt nafn. Ég var reyndar
búinn að hugsa upp íslenskt nafn,
annað hvort Steinar eða Smári,“
segir Pawel en breytingar á lögum
flæktust enn meira fyrir Nichole
sem kom frá landi utan Evrópska
efnahagssvæðisins: „Ferlið var
flókið, reglur voru alltaf að breyt-
ast. Ég var enn að sækja um dval-
arleyfi tveimur árum eftir að ég var
gift en svo þegar ég fékk ekki svar
spurðist ég fyrir og þá var mér sagt
að ég þyrfti ekki dvalarleyfi.“ Einnig
bendir Nichole á að það var miklu
meira sem einstaklingar utan EES
þurftu að ganga í gegnum „Ég þurfti
að gefa lífsýni.“
Núna eru þau hins vegar kom-
Ég fell fyrir starfinu,
íslenskir leikskólar eru
allt öðruvísi en banda-
rískir, þar er svo mikil
stéttaskipting. Leikskólar
hér eru sambærilegir leik-
skólum fyrir betra fólk,
annars staðar er bara litið
á það sem „day-care,“
Nichole Leigh Mosty
in í þau stöðu að geta veitt öðrum
þennan sama rétt: „Ég hafði ekki
hugsað út í það. Þetta er frábært, sú
reynsla sem ég hef fengið nýtist mér
í starfinu og það er vel við hæfi að
taka svona ákvörðun,“ segir Nichole
en Pawel tekur þeirri staðreynd á
sama hátt og starfi sínu almennt:
„Það er eins og með allt annað, það
er erfitt að ganga inn í þennan sal
án þess að fyllast auðmýkt. Maður
tekur ákvarðanir um hvað er leyft
og hvað er bannað, hver fer í fang-
elsi (óbeint) og hver ekki, hver fær
ríkisborgararétt og hver ekki.“
Valdi Viðreisn eins og Sjálfstæðis
Leiðir þeirra Pawels og Nichole í
íslenskum stjórnmálum hafa verið
ólíkar: „Ég var í Sjálfstæðisflokkn-
um frá 1999 þar til fyrir nokkrum
mánuðum,“ segir Pawel. „Ég var
alltaf pólitískt þenkjandi og mig
langaði til að taka þátt í stjórnmál-
um. Leiðin til þess er að ganga í
stjórnmálaflokk. Svo var ég mis-
virkur þar, skrifaði t.d. á Deigluna,
var í stjórn Sambands ungra Sjálf-
stæðismanna. En það hafa alltaf
verið hlutir við Sjálfstæðisflokk-
inn þar sem ég er á öndverðum
meiði við marga, t.d. Evrópumál.
Það hefur aldrei verið leyndarmál.
Þegar kemur flokkur sem stendur
mér nær hjarta í langflestum mál-
um þá fer ég þangað. Á sama hátt
og ég valdi mér flokk sem féll best
að mínum skoðunum árið 1999 þá
valdi ég mér flokk sem fellur best
að mínum skoðunum árið 2016. Ég
geri það ekki af úlfúð eða reiði við
Sjálfstæðisflokkinn.“
Nichole var á hinn bóginn upp-
götvuð fyrir störf sín á Ösp: „Ég var
beðin um að taka sæti á lista hjá
Samfylkingunni en hugsaði, nei
þetta er allt of stórt, þetta er ekki
fyrir mig. Þá kom Björt framtíð og
bað mig um að vera með,“ segir
Nichole sem hafði á tilfinningunni
að hún væri almennt eftirsótt þar
sem hún væri innflytjandi. Ég ég
bara spurði: „Eruð þið að biðja mig
um að vera á listanum af því ég er
innflytjandi?“ Þau sögðu nei, við
erum flokkur sem er enn í mótun.
Við höfum fylgst með störfum þín-
um á leikskólanum og okkur líka
vinnubrögðin. Það var svona gras-
rótarfílingur yfir þessu, svo ég hugs-
aði, hvað væri það versta sem gæti
gerst?“ Blaðamaður bendir henni á
að hún gæti jú endað á Alþingi en
ljóst er að núna eru spennandi tím-
ar framundan, bæði fyrir Nichole
og Pawel.
Pawel og Nichole koma
úr ólíkum áttum.
J
Ó
N
S
S
O
N
&
L
E
’M
A
C
K
S

•

jl
.i
s

•

S
ÍA
Í fullkomnu
flæði
Sous Vide er matreiðsluaðferð sem felst í því að
sjóða í lofttæmi við lágan og jafnan hita. Með því
að elda við fullkomið hitastig – ekki of lengi og ekki
of stutt – er hægt að hámarka bragðgæði matarins.
Með Sous Vide-amboðinu frá Sansaire geta áhuga-
menn jafnt sem atvinnumenn náð fullkomnu valdi á
hitastiginu og „súvídað“ í hvaða íláti sem er. Maður
þarf ekki einu sinni að eiga pott.
laugavegi 47 www.kokka.is kokka@kokka.is