Fréttatíminn - 06.01.2017, Qupperneq 54

54 | FRÉTTATÍMINN | Föstudagur 6. janúar 2017
Hresstu upp á kakóbollann
• Það þarf ekki meira en smá
kanil og múskat út í súkkulað-
ið til að fá góðan ilm í húsið og
kósístemningu í kroppinn.
• Til að fá rjúkandi bolla með
austurlensku ívafi settu þá
kardi mommur, negulnagla
og stjörnuanís út í brædda
súkkulaðið og ef þú vilt fara
alla leið skiptu þá kúamjólk-
inni út fyrir kókosmjólk.
• Til að fá kaffibragð og koffín-
skot með súkkulaðinu skelltu
þá instantkaffi út í brætt
súkkulaðið og þá ertu komin/n
með svissmokka.
• Ef þú elskar Pipp og AfterEight
skelltu þá nokkrum mintulauf-
um, eða mintutepoka, út í boll-
ann til að skerpa á súkkulaði-
bragðinu.
• Að lokum er gott að skella
risastórum og lungamjúkum
sykurpúðum út í bollann, og
jafnvel súkkulaðidropum líka.
Við erum stödd á
mesta á kakótíma
ársins. Sumir gera heitt
kakó með kakódufti
en ef þú vilt gera vel
við þig í myrkrinu
skaltu bræða niður
suðusúkkulaði og hella
mjólk yfir til að fá ljóm-
andi góðan kakóbolla.
En það er líka hægt að
hugsa út fyrir kassann
og poppa bollann að-
eins upp.
Getur misst af partíum
vegna Facebook-leysis
Þeir Gunnar Örn og Smári
Tarfur eiga það sameiginlegt
að vera ekki með aðgang að
Facebook. Þeir lýsa því hvern-
ig það er að nota ekki miðil-
inn mikla sem hefur valdið
því að bróðurpartur daglegra
samskipta okkar fer fram þar
en ekki með beinum sam-
skiptum, sms-i eða einfaldri
símhringingu. Hvaða ástæð-
ur liggja að baki vali þeirra og
hvernig er lífið án þess?
Birna Guðmundsdóttir
birna@frettatiminn.is
Það fyrsta sem ég man eftir á samfélagsmið-lunum var Myspace en þá var ég unglingur. Ég man að mér fannst
það mjög ágeng pæling. Að setja
manneskjur á netið – eins og
fígúrur. Facebook er eins að
einhverju leyti,“ segir Gunnar
Örn Egilsson, nemi í arkitektúr í
Danmörku, sem á ekki og hefur
aldrei átt Facebook.
„Það að eiga ekki Facebook
er eins og að vera í félagslegri
rannsókn. Hvernig ég breytist í
samfélaginu og aðrir. Það er samt
spurning hvort ég sé tilraunadýr-
ið eða hinir. Maður upplifir að
fólk er upptekið í símunum sín-
um, ekki bara á Facebook heldur
líka öðrum samfélagsmiðlum, en
ég er ekki á neinum þeirra. Þegar
það kemur dauð stund er eins og
maður eigi bara að týna sér í sím-
anum sínum en ekki eigin hugs-
unum, með því stara út í loftið.“
Gunnar segist oft missa af
partíum vegna Facebook-leys-
is. „Það gerist af og til. Ég missti
til dæmis af tveimur partíum
í skólanum í vetur. Var boðið
þegar partíin voru að byrja. Þá
hafði gleymst að láta mig vita.
Svo missir maður líklega af ýmsu
sem maður kemst aldrei að en
maður saknar ekki þess sem
maður hefur ekki hugmynd um.
Facebook-leysið er kannski að
halda „FOMO-inu“ í skefjum.“
En hvernig nær Gunnar í ann-
að fólk? „Ég hringi eða sendi
tölvupóst. Fólk getur verið lengi
að svara tölvupóstum en það
er líklega út af því það tekur
þeim svolítið alvarlega. Það er
ekki mikið um að fólk hendi í
svar einn, tveir og þrír. Maður
þarf oftast að bíða í nokkra daga
eftir svari. En maður lærir inn
á manneskjur og er farinn vita
sirka hversu langan tíma hver
þarf. Ef emailið virkar ekki þá er
það bara að hringja.“
„Ég nota líka tölvupóst í sam-
skiptum við kennarana jafn-
vel þó að þeir séu í sambandi
við nemendur í skólanum á
Facebook. Þá senda þeir mér,
persónulega, tölvupóst með
upplýsingum sem þeir skrif-
uðu á Facebook. Enginn þeirra
hefur enn beðið mig um að fá
mér Facebook eða spurt mig um
Facebook-leysið. Það er ákveðin
fegurð í því að Facebook sé ekki
þvingað upp á mann og maður
hefur val.“
Vill forðast þetta gelda skjálíf
„Ég á í nógu miklum erfiðleikum
með athygli í lífinu almennt til að
vera líka á Facebook. Það truflar
all hressilega,“ segir tónlistar-
maðurinn Smári Tarfur Jóseps-
son sem er ekki á Facebook.
„Ekki það að ég sé eitthvað
svakalega á móti því. Ég hef al-
veg prófað Facebook en fann
þá að mig langaði ekki að vera
hluti af því. Hins vegar er ég með
listamanns- síðu á Facebook því
ég er tónlistarmaður. Svona til að
like-a og bjóða á tónleika. Ég nota
Facebook ekki á nokkurn annan
hátt. Er ekkert að skoða annað
fólk eða neitt svoleiðis. Ef eitt-
hvað skemmtilegt er að gerast hjá
fólki sem það vill deila það má
það bara segja mér það augliti til
auglits. En ef það vill ekki deila
því með mér þannig, þá finnst
mér það líka bara frábært,“ segir
Smári og hlær.
„Mér finnst langskemmtileg-
ast að upplifa manneskjuna en
ekki skjáinn. Fyrir mitt leyti er
hin mennska upplifun miklu
skemmtilegri. Hvort sem fólk
er að upplifa skemmtilega eða
leiðinlega hluti. Það er þetta
gelda skjálíf sem ég vil forðast.“
Smári segist ekki nota neina
aðra samfélagsmiðla til að hafa
samband við fólk heldur net-
lausan síma. „Ég er bara með
síma sem ég hef ekki aðgang að
neti í. Get bara hringt og sent
skilaboð. Fyrir mitt leyti eflir
það upplifunin á því sem ég er
að gera hverju sinni því það er
ekkert til að trufla mig. Þó að
sá möguleiki sé fyrir hendi að
maður sér stöðugt ínáanlegur þá
er það mitt val að vera ekki þar.
Ég þarf ekki að hækka tíðnina á
skilaboðum og þvíumlíku með
þessu. Þó einhver setji sig í sam-
band við mig þá þarf ég ekki að
heyra í honum einn tveir og þrír.
Það getur beðið.“
Gunnar Örn er Facebook-
laus maður. Mynd | Hari
Smári Tarfur segir gott að það
sé ekki alltaf hægt að ná í sig.
Kynferðislegt áreiti á götum úti er þema í sýningunni Konulandslag
Anna Kolfinna Kuran
kannar afleiðingar
kynbundins áreitis.
„Mér finnst ég hverfa algerlega
þegar ég lendi í svona aðstæðum.
Menn hugsa bara um mig í kynferð-
islegum tilgangi og maður missir
algerlega persónuleikann sinn,“
segir Anna Kolfinna Kuran, gjörn-
ingarlistakona og dansari, sem
setur upp sýninguna Konulands-
lag sem endurspeglar viðhorf til
kvenna í samfélaginu.
Í sýningunni vinnur hún með
ólíka miðla og verkin eru öll ólík
en heyra undir sama þema „Ég hef
verið að vinna með sýnileika og
ósýnileika kvenlíkamans í námi
mínu í New York. Áfrif „Catcalling“
eða kynbundins áreitis er eiginleg-
ur útgangspunktur verkanna þar
sem ég kanna hvaða áhrif kynferð-
islegt áreiti á götum úti hefur á kon-
ur, sjálfsmynd þeirra og líðan.“ Að
sögn Önnu er umrædd kúgun ekki
eins algeng á Íslandi og New York
en klárlega til staðar. „Kynbundið
áreiti á götum úti er algengara þegar
áfengi er haft um hönd á Íslandi og
því kannski falið vandamál. Úti er
þetta meira í björtu dagsljósi. Þetta
eru ekki endilega bara orð og köll
því þetta getur líka verið orka og
líkamstungumál. Karlmenn sem ég
hef rætt þetta við á Íslandi trúa ekki
að þetta eigi sér stað hérna heima,
að þetta sé einungis erlent vanda-
mál.“
„Þetta er feimnismál og konur
ræða þetta ekki. En umræðan er
að opnast úti í New York. “ Anna
segir að það sé ótrúlega mikilvægt
að ræða þetta vandamál því það sé
fylgifiskur kúgunar kvenna. „Það er
vandamál ef við erum blindar fyrir
því að þetta sé vandamál. Svona
ómeðvituð hegðun karlmanna
hefur gríðarleg áhrif á sjálfsálit
kvenna.“ Anna segir þetta hafa
gríðarleg áhrif á hennar daglega líf.
„Ég flutti ein út og fyrstu vikurnar
var ég alltaf léttklædd út af hitanum
en ég reyndi alltaf að haga klæðn-
aðinum mínum þannig að ég mundi
ekki sýna of mikið. Á sama tíma og
ég var að fela mig var ég mjög með-
vituð að þessi hegðun hjá mér væri
ekki samkvæm sjálfri mér. Þetta
hefur mikil áhrif á sjálfsöryggi mitt
og hvernig ég haga mínu daglega
lífi.“ | hdó
Sýning Önnu Kolfinnu, Konu-
landslag, endurspeglar viðhorf til
kvenna í samfélaginu. Mynd | Hari
LAUGAVEGI 176 | GLERÁRTORGI | KRINGLAN | LINDESIGN.IS
ALLT AÐ
60%
AFSLÁTTUR
ÚTSALA