Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.06.1978, Blaðsíða 16

Frú ritstjóri!
í mars-hefti blaðs yðar á bls. 28, í
kaflanum „Sjónarmið“, er grein sem
ber heitið: „Er möguleiki á betra
samstarfi?“
Greinin er undirrituð „555“ og
fjallar um „sambandsleysi milli skóla
og heimila“. Hún er stutt, liðlega 1
dálkur í blaðinu, inniheldur vanga-
veltur, einar 7 spurningar og a. m. k.
staðhæfingu, sem er rakalaus og
óhæf til alhæfingar, þ. e. „Foreldr-
arnir fá ekkert að vita.“
Það skal strax tekið fram, að
heilsugæslan í skólum er ekki full-
komin og verður líklega seint og er
mér ljóst að bæta má um. Það lá við,
að ég yrði æ hlessari við lesturinn.
Hins vegar get ég ímyndað mér, að
bak við greinina liggi viss hugsun í
þá átt að ganga fram af mönnum,
sem starfa við heilsugæslu í skólum
og heilbrigðisyfirvöldum, þ. e. skóla-
yfirlækni. Greinarhöfundur hefði
getað hringt í hjúkrunarfræðing ein-
hvers skólans og fengið allar upplýs-
ingar um þetta mál. Hitt viðurkenni
ég, að greinin hristir betur upp í
þessu en eitt símtal hefði gert og sá
er kannski tilgangurinn? Gott eilt er
um það.
Sem svar við greininni skal ég
segja þetta:
Fyrsta vangavelta greinarinnar er,
„hvort þeir hjúkrunarfræðingar sem
starfa við skólana, eigi einhvern þátt
í því sambandsleysi, er ríkir milli
skóla og heimila.“
Sé um sambandsleysi að ræða á
annað borð, er erfitt að hvítþvo
14
Sjónarmið
nokkurn, hver svo sem í hlut á:
Skólayfirlækni, borgar- og héraðs-
lækna, skólalækna, skólahjúkrunar-
fræðinga og jafnvel skólastjóra og
kennara. Hitt skal ég staðhæfa eftir
12 ára samstarf við 7 hjúkrunarkon-
ur í skólum Reykjavíkur, að þær
hafa haldið uppi og átt með ágætum
gott samstarf við kennara og skóla-
stjóra annars vegar og foreldra
harna hins vegar og verið góðir
sendiherrar heilbrigðisstj órnar
Reykjavíkur. Þær hafa 1200-1500
hörn á sinni könnu, séu þær í fullu
starfi. Eigi þær að stuðla að betri
samvinnu og verða áhrifameiri tengi-
liðir, tel ég þær þurfa meiri aðstoð
eða hafa mun færri nemendur um að
sjá.
Næst ræðir greinarhöfundur fyrstu
læknisskoðun skólabarns og spyr síð-
an: en kemur hún foreldrum
ekkert við? Hvers vegna þessi leynd
yfir þessari læknisskoðun? Barnið
kemur bara heim einn daginn úr
skólanum og segist hafa verið í skoð-
un og fengið sprautu. Ilvers konar
sprautu og við hverju veit enginn. A
að fylgjast með einhverju? Getur
barnið fengið hita eða veikst? For-
eldrarnir fá ekkert að vita. Kom eitt-
hvað í Ijós sem laga þarf eða er allt
í lagi?“
Svar: Sex ára barnið er sent heim
með prentað spurningablað gefið út
af skólayfirlækni. Skólaeftirlit: Eyðu-
blað I (Heilsufarsseðill). Þetta er al-
mennur spurningalisti m. t. t. al-
mennrar fyrri heilsu, og um álit fólks
sjálfs á barninu. Á bakhlið þessa
eyðublaðs eru nokkrar upplýsingar
og hvatning frá skólayfirlækni til for-
eldra: „Það er mjög mikilsvert, að
skólalæknir fái eins nákvæmar upp-
lýsingar og auðið er um heilsufar og
ástæður hvers barns, sem sækir skóla.
Þess vegna er þetta eyðublað sent
foreldrum barna, sem byrja skóla-
göngu. Eru það vinsamleg tilmæli til
foreldra, að þeir svari spurningun-
um og sendi blaðið síðan til hlutað-
eigandi skólalæknis.“ „Þar sem sér-
stakir heimilislæknar eru starfandi,
veita skólalæknar nemendum ekki
læknishjálp, heldur vísa til heimilis-
læknis þeim nemendum, sem þurfa á
að halda læknismeðferð eða ná-
kvæmari rannsókn en skólalæknir
hefur tök á að gera á þeim tíma, sem
honum er ætlaður. Heilsuverndar-
starfsemi skólanna léttir ekki heldur
neinni ábyrgð af foreldrum, og ekki
má búast við, að skólalæknar upp-
götvi ætíð allt, sem að nemendum
kann að ganga. Eftir sem áður þurfa
því foreldrar að fylgjast með heilsu-
fari barna sinna á skólaaldri og
koma þeim til læknis eftir þörfum.
Hins vegar er árangur af heilsuvernd-
arstarfsemi skóla mjög kominn und-
ir góðri samvinnu skóla og heim-
ilis. Er þess því vænst, að þér hafið
samband við skólahjúkrunarkonu,
þar sem hún er starfandi, en annars
staðar við skólalækni eða skólastjóra,
ef yður finnst eitthvað athugavert
við heilsufar eða hátterni barns yð-
ar, meðan það sækir skóla.“ Enn-
fremur segir þar: „Þess er æskt, að
annað hvort foreldra (móðir) fylgi
HJÚKRUN