Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.12.1979, Blaðsíða 37

Drengurinn sem við hittum á Barnaspítala
Hringsins var að byggja sjúkrahús í líflegum
litum. Sjúkrahús eiga ekki að vera hönnuð né útbúin
þannig að börnin hafi það á tilfinningunni að þau séu ífangelsi.
Landspítalanum. Það er gott að
þetta er samræmt, en aðstaðan
mætti svo sannarlega vera betri.
Á langlegudeildum þarf að vera vel
útbúin kennslustofa það stór, að
hægt sé að koma þar fyrir rúmliggj-
andi börnum.
Gera þarf ráð fyrir góðri aðstöðu
fyrir föndur, — aðstöðu fyrir þau
börn sem vilja teikna og leika sér
með liti og leir. í þessu sambandi,
verður að gæta þess, að einnig hér
sé hægt að koma fyrir rúmliggjandi
börnum. Þá er einnig nauðsynlegt
að ráðinn sé hæfur starfskraftur til
þess að leiðbeina börnunum.
í þessu sambandi er einnig mjög
þýðingarmikið að gera ráð fyrir
möguleika til þess að börnin geti
hengt upp myndir sínar á þar til
gerðar töflur, en ekki límdar á veggi
með límbandi. Slíkar töflur eru ó-
dýr lausn. — Að hengja upp myndir
og hluti sem börnin gera, er bæði
höfundunum til uppörfunar og öðr-
um börnum til ánægju. Slíkar sýn-
ingar ættu ekki að vera bundnar við
barnadeildir, heldur ættu þær að
geta orðið farandsýningar á milli
allra deilda sjúkrahússins, — þá
einnig fullorðnum til gleði.
Oft er það svo að með slíkum
myndum tjá börnin hug sinn um
sjúkrahúsvistina. Ættu hönnuðir,
starfsfólk á sjúkrahúsum, sálfræð-
ingar o.fl. að gefa gaum að þessum
myndum og draga lærdóm af þeim.
Sigríður Björnsdóttir listamaður
hefir lagt grundvöll að slíkri fönd-
urstarfsemi á Barnaspítala Hrings-
ins og hefir hún þar og víðar verið
mjög löfuð fyrir það starf. Aðstöð-
una þarf hinsvegar að bæta mjög.
Umhverfi barnadeilda þarf að vera
þægilegt, og svipað venjulegum
heimilum. Litir hafa mikið að segja
fyrir umhverfið. Þó eru ekki allir
sammála þessu. Get ég í þessu sam-
bandi, að þegar við teiknuðum
sjúkrahúsið í Vestmannaeyjum,
fengum við mjög frjálsar hendur um
litaval, — fengum meira að segja að
velja lit á sængurfötin. Við gerðum
það með mestu gleði, — og liturinn
var svo sannarlega ekki hvítur. Við
vígsluna var þetta mjög gagnrýnt,
— sérstaklega af hjúkrunarfræðing-
um.
Síðan hefi ég rætt þetta við lækna,
bæði í Vestmannaeyjum og víðar.
Læknar segja að herbergislitir geti
t. d. haft áhrif á sjúkdómsgreining-
ar, — ef herbergið er gult mun vera
mjög erfitt að skilgreina gulu. í viss-
um litum er mjög erfitt að greina
hvort fólk sé að blána í andliti, fölna
eða roðna. Þá hafa vissar tegundir
tlúrljósa mjög mikil áhrif á litarhátt
fólks.
Varðandi liti get ég einnig nefnt
það, að í Vestmannaeyjum völdum
við dökkbláan gólfdúk. Við fengum
þar einnig kvartanir. Af hverju? Jú
það var vegna þess að það sást of
mikið á honum, — bæði ryk o.fl.
Það var einmitt þess vegna sem við
völdum þennan lit.
Hjúkrunarstjóri Barnaspítala
Hringsins tjáði mér að önnur hæð
deildarinnar hefði verið máluð fyrir
u. þ.b. tveimur árum og þá með all-
óvenjulegum litum.
Þegar ég spurði hana, hver hefði
ráðið litavalinu var svarið: „Ja,
deildinni var lokað þegar við vorum
í sumarleyfi, — þá var þetta málað.
Ég held bara að málararnir hafi
HJÚKRUN
25