Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.11.1980, Blaðsíða 7

unina. Hann þarf að geta metið
hvaða upplýsinga og fræðslu sjúkl-
ingurinn þarfnast og er móttækileg-
ur fyrir.
Það getur verið mjög hvetjandi og
getur stælt kjark sjúklingsins að
eiga hlutdeild í markmiðssetningu
°g hjúkrunaráætlun og fylgjast með
því hvernig einum áfanga af öðrum
í átt til sjálfstæðs lífs er náð.
Eg talaði um forgangsröðun hjúkr-
unaraðgerða. Þar á ég við að það er
Þýðingarmikið að hjúkrunarfræð-
'ngurinn sé stöðugt að fara yfir og
endurmeta hjúkrunargreininguna,
hjúkrunarvandamálin og aðgerð-
'rnar, sem valdar eru til lausnar
þeim. því að það vandamál. sem í
dag kann að vera nr. 1 og mest að-
kallandi að sinna. getur á morgun
hafa hjaðnað á meðan annað
vandamál neðar á listanum hefur
ferst upp í fyrsta sæti og þarf nú í
bili
mestrar athygli við.
Um sjálfar hjúkrunaraðgerðirnar
hef ég fátt eitt að segja annað en að
val þeirra veltur fyrst og fremst á
faglegri þekkingu og verkkunnáttu
hjúkrunarliðsins.
c. Framkvæmd hjúkrunar-
úœtlana
I þessum þætti ferlisins reynir
sennilega hvað mest á stjórnunar-
°g skipulagshæfni hjúkrunarfræð-
'ngsins. Hann þarf að hafa heildar-
sýn yfir alla þá lækningameðferð og
þjónustu sem sjúklingurinn þarfn-
ast.
Margir aðilar með ólíka þekkingu
°g bakgrunn geta verið þátttak-
endur í þeim hjúkrunar- og lækn-
'ngaaðgerðum, sem ákveðnar hafa
verið. og þarf hjúkrunarfræðing-
urinn að annast verkstjórn þannig
að öryggi sjúklingsins sé ávallt
tryggt og gæði hjúkrunarþjónust-
unnar í hámarki.
Auk samskipta- og tjáskiptaleikni
reynir hér mjög á fræðilega og verk-
lega kunnáttu, sem og hæfni til að
taka sjálfstæðar ákvarðanir og geta
metið síbreytilegt ástand og að-
stæður.
D. Hjúkrunarferlismat
Hjúkrunarfræðingi þarf að vera það
eðlilegt og sjálfsagt að vera sífellt að
endurmeta og kanna alla þætti
hjúkrunarferlisins. þ.e. hjúkrunar-
greininguna, markmiðin, hjúkrun-
aráætlun og hjúkrunaraðgerðir, allt
í þeim tilgangi að finna betri og
árangursríkari hjúkrunarleiðir.
En hlutlægt. gagnrýnið. rannsak-
andi viðhorf hjúkrunarfræðingsins
til hjúkrunarmála er forsenda allra
framfara í hjúkrun.
HEIMILDIR
1. Auld. M. og Birum. L.H.: The Chullenge
of Nursing. Greinasafn. The C.V. Mosby
Company. St. Louis. 1973.
2. Dyhre. B.. Hjelholt. G. o.fb: Patient.
syiieplejerske. lœge. Hvis hehov? Greina-
safn. Hans Reitzels forlag. Kobenhavn.
1977.
3. Jourard. S.: Tlte Transparent Self. Van
Nostrand Reinhold Company. London.
1971.
4. Yura. H. og Walsh. M.: The Nursing
Process. Appleton-Century-Crofts. New
York. 1973.
Guðrún Ragnars
deildarstjóri
Hjúkrunarferli
á barnadeild
Upplýsingasöfnun
Hér mun verða kynntur fyrir ykkur
fyrsti liðurinn í hjúkrunarferlinu,
þ.e. upplýsingasöfnunin, sem segir
okkur til um líf sjúklingsins fyrir
utan sjúkrahúsið.
Landakotsspítali gekkst fyrir
kennslu í fyrravetur um „ferlið“,
þar sem deildarstjórum var boðið
upp á að kynnast því nánar, og
settum við okkur það markmið að
hrinda því í framkvæmd stig af
stigi. Tilgangurinn með upplýs-
ingasöfnuninni sem ég ætla hér að
leggja áherslu á, er að auðvelda
okkur að stuðla að betri andlegri
líðan sjúklingsins, í návist þeirra
sem hafa kynnt sér siði og venjur
hans. sérstaklega þar sem börn eiga
í hlut.
Greiningin. sem er næsta stigið í
ferlinu. verður einnig auðveldari.
Inn í upplýsingar spinnast hin ýmsu
vandamál sem sjúklingurinn á við
að stríða. bæði andleg og líkamleg.
Er þá hægt að vinna markvissar að
greiningunni. finna út hvað er mik-
ilvægara en annað og raða því upp.
Við notfærum okkur eyðublað sem
kennarar í Hjúkrunarskóla íslands
hönnuðu. og á það eingöngu við um
börn. Þetta er frumraun.
Hér er sýnishorn af þeim upplýs-
ingum sem slík hjúkrunarskrá
gefur:
HJÚKRUN 3--4/eo - 56. árgangur 5