Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.11.1980, Blaðsíða 25

setja barn á stofnun. þótt það sé
ekki það sem foreldrarnir mundu
velja. Fjölskylduráðgjafar geta ver-
ið svo uppteknir af fatlaða barninu
að þeir gleyma þörfum annarra í
fjölskvldunni.
Læknar sýna eigin tilfinningar um
vanhæfni til að gera nokkuð fyrir
barnið með því að vísa barni og for-
eldrum snarlega frá sér. Læknir
getur einnig bent foreldrum á að
fara með barnið manna á milli
L.shopping-around") í leit að fleiri
skoðunum.
Læknir sem tekst á við vandann.
álítur sig all hæfan. veitir foreldr-
unum athygli og tíma en finnur van-
mátt til að mæta þörfum fjölskyld-
unnar. Hann skilur löngun þeirra til
að hitta annan lækni. Hann býður
þeim ennfremur að leita til sín
aftur.
ÆTTI BARNIÐ
að fara að heiman?
Ef um varanlega fötlun er að ræða
spvrja foreldrar oft um þetta atriði.
Seinna mun ákvörðun um það vera
háð þremur lögmálum sem foreldr-
ar standa frammi fvrir:
1. I okkar menningu búa flestir hjá
eigin fjölskyldu og gengur betur
ef þeir gera það.
2. Fólk fer að heiman, ef þannig
fæst meðferð og menntun sem er
betri.
3. Fólk fer að heiman ef aðrir fjöl-
skvldumeðlimir líða vegna
áframhaldandi veru þeirra með
fjölskvldunni.
Þessi lögmál koma fram með tím-
anum, löngu áður en þörf er á
nokkurri ákvörðun.
ÁFALLATÍMABIL
Á ÞROSKAFERLI
FATLAÐRA BARNA.
Það er áríðandi fyrir sérhæfða leið-
Leinendur að þekka þessi tímabil til
að vera viðbúnir að styðja foreldra
og draga úr erfiðleikunum. Enn-
fremur eru foreldrar mjög opnir
fyrir að þiggja hjálplegar leiðbein-
ingar á þessum tímabilum.
1. Þegar foreldrar fá fyrst vitneskju
eða grun um fötlun barns síns —
þar til tekist er á við kvíða
þeirra. gert mat og gefnar út-
skýringar — er barn þeirra
..fremur spurningarmerki en
persóna“. Þetta kemur til kasta
læknisins.
2. Þegar um fimm ára aldurinn
taka þarf ákvörðun um hvort
barnið muni fært um að stunda
almennan skóla. en slíkt er
,.skírteini“ um að barnið sé
nokkurn veginn normal. Þessi
ákvörðun byggist á niðurstöðu
sálfræðinga. uppeldisstétta og
lækna í sameiningu.
3. Þegar þar að kemur að fatlaði
einstaklingurinn lýkur skóla-
göngu — bæði foreldrar og hinn
fatlaði gera sér grein fyrir að
lækningin kemur ekki og hug-
leitt er hvort fatlaði einstakl-
ingurinn verður sjálfstæður og
fær um að vinna — þá hugsar sá
fatlaði. hann eða hún, hvort
hann verði fær um að kvnnast
einstaklingi af hinu kyninu.
njóta ásta og giftast. Útskýr-
ingar eru hlutverk vinnuveit-
anda. félagsráðgjafa og lækna.
4. Þegar foreldrar eldast og verða
ófærir um að ala önn fyrir fötl-
uðu barni sínu munu þeir leita
fyrir sér af ákafa um margs
konar fyrirgreiðslu. enda eiga
þeirréttáhenni.
STUÐNINGUR
VIÐ FORELDRA
Meðferðaraðilar þurfa að geta
mætt þörfum foreldra fyrir stuðn-
ing. E.t.v. er sá stuðningur, sem
veittur er fyrstu dagana og mánuð-
ina, áhrifaríkastur fyrir langtíma
viðurkenningu foreldranna.
Foreldrar verða aö fá svör viö
spurningum sínum og mikil hjálp
er. ef þeim er sýnt hvernig þcir geti
hjálpað börnum sínum til að nýta
sem best sína eigin möguleika.
Samfélagið hagnast á því að veita
foreldrunum fullan stuðning. Þetta
er góður og nauðsvnlegur þáttur í
umhyggju fyrir fötluðum einstakl-
ingi og fjölskyldu hans.
Þýtt af Jóhönnu Stefánsdóttur
hjúkrunarkennara. úr Develop-
mental Medicine and Child Neuro-
logy. vol. 15. h.4. 1973. s. 524-7.
Á frummálinu heitir greinin The
feelings and behaviour of parents
of handicapped children.
HJÚKRUN =■-*/«! - 56. árgangur 1 9