Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.05.1988, Side 45

öllu hjúkrunarfræðinámi og ynni
að framtíðarskipulagningu hjúkr-
unarmenntunar.
Jafnframt var mótmælt kennslu í
sérhæfðum hjúkrunargreinum í
framhalds- og fjölbrautaskólum
og skorað á hjúkrunarfræðinga að
taka ekki að sér kennslu í þessum
greinum. Farið var með áskoran-
irnar til menntamálaráðherra Vil-
hjálms Hjálmarssonar.
A fulltrúafundinum var einnig
farið fram á að stjórn HFÍ léti gera
könnun á námsefni og kennslu á
heilbrigðisbraut framhaldsskól-
anna.^
Árangur varð ekki af áskorun til
menntamálaráðuneytis hvað varð-
ar ráðningu hjúkrunarfræðings.
En bréf barst frá ráðuneytinu
dags. 11. apríl 1978, þar sem farið
var fram á að HFÍ tilnefndi full-
trúa í starfshóp til þess að fjalla um
tengsl heilsugæslunáms í fram-
haldsdeildum og fjölbrautaskól-
um annars vegar og náms í Hjúkr-
unarskóla Islands hins vegar.
í starfshópinn var tilnefnd Elín
Eggerz Stefánsson, hjúkrunar-
kennari.
Aðrir í starfshópnum voru María
Finnsdóttir frá fjölbrautaskólum,
Sigurhelga Pálsdóttir frá HSÍ,
Kristbjörg Þórðardóttir frá
Sjúkraliðaskóla íslands. For-
maður starfshópsins var Ingimar
Jónsson frá menntamálaráðu-
neyti.
Hjúkrunarfræðingarnir lögðu fram
tillögur um lágmarkskröfur skyldu-
greina í aðfaranámi að hjúkrunar-
fræðimenntun, sem miða mátti við
í gerð námsskrár, í því skyni að
greiða framhaldsskólanemendum
aðgang að Hjúkrunarskóla ís-
lands.
Formaður starfshópsins skilaði
séráliti.
Tillögur hjúkrunarfræðinganna
höfðu áhrif varðandi lágmarks-
kröfur skyldugreina í fjölbrautar-
skólum.
Stjórn HFÍ skrifaði síðan rektor
Háskóla íslands bréf og óskaði
eftir samstarfi við Háskóla íslands
varðandi baráttu fyrir því að allt
hjúkrunarfræðinám á íslandi yrði
sem fyrst fært í háskóla. Einnig var
óskað eftir að hjúkrunarfræðing-
um frá HSÍ væri gefinn kostur á að
bæta við sig upp að B.S. gráðu ef
þeir óskuðu þess.
Með fylgdu tillögur meirihluta
starfshópsins.
í framhaldi af ráðstefnu sem
Hjúkrunarfélag íslands hélt í
nóvember 1979, í tilefni af 60 ára
afmæli félagsins, var þeim tilmæl-
um beint til stjórnar HFÍ að skora
á stjórnvöld að sjá til þess að allt
hjúkrunarnám verði komið í há-
skóla árið 1985. Síðasti hópur ný-
nema fengi því skólavist í Hjúkr-
unarskóla íslands árið 1982.
Ráðuneytið brást við þessum til-
mælum á þann veg að skipaðar
voru tvær nefndir.
Annarri þeirra, svonefndri Árna-
nefnd, sem var skipuð í apríl 1980,
var falið að gera tillögur um
hvernig gefa megi þeim, sem lokið
hafa hjúkrunarprófi, kost á við-
bótarnámi til B.S.-prófs. Nefndin
lauk störfum í mars 1983.
Hinni var falið að skila tillögum
um flutning hjúkrunarfræðináms
af framhaldsskólastigi í Háskóla
íslands. Sá hópur var skipaður í
febrúar1981.
Meðal annarra áttu sæti í nefnd-
inni, sem skipuð var í apríl 1980,
hjúkrunarfræðingarnir: Svanlaug
Árnadóttir, Stefanía Sigurjóns-
dóttir og Sigríður Halldórsdóttir.
Nefndin ræddi við ýmsa aðila um
viðfangsefnið, bæði innlenda og
erlenda. Tillögur nefndarinnar
voru í aðalatriðum þær að skipu-
lögð yrði leið fyrir hjúkrunarfræð-
inga, er fæli í sér umtalsverða stytt-
ingu á námi til B.S. gráðu í hjúkr-
unarfræði. Heimiluð yrði niður-
felling ákveðinna námsgreina á
móti sambærilegum í fyrra námi
og aðrar metnar að hluta til. Síðan
yrði það sem á vantaði kennt í sér-
skipulögðum námskeiðum. Nefnd-
in lagði fram viðmiðunarnáms-
skrá, þar sem viðbótarnámið nam
samtals um 76 námseiningum.
Reglulega B.S. námið er 120 ein-
ingar, en miðað er við að 30 ein-
ingar svari til fullrar námsvinnu
eitt háskólaár.
Sú stytting náms, sem að framan
greinir, taldi nefndin eðlilegt sem
lágmark fyrir hjúkrunarfræðinga
og taldi að einstakir nemendur
gætu stytt námið meira vegna sér-
stakrar starfsreynslu eða sérnáms
að loknu grunnnámi í hjúkrunar-
fræði.
Nefndin benti einnig á að mögu-
leikar á styttingu námsins væru
undir því komnir, hve mikið af
námsefninu væri sérskipulagt.
Talið var mögulegt að stefna að
því að gefa kost á slíku viðbótar-
námi til B.S.-prófs fyrir hjúkrun-
arfræðinga, haustið 1984, ef tækist
að tryggja nauðsynlegar fjárveit-
ingar til þeirrar sérskipulögðu
kennslu sem yrði á fyrsta ári.5)
Stjórn námsbrautar í hjúkrunar-
fræði „samþykkti ekki þessar til-
lögur eins og málum var þá háttað
og taldi óframkvæmanlegt að
bjóða upp á önnur námskeið en
þau, sem þar væru fyrir á meðan
ekki væru fleiri fastráðnir kenn-
arar við námsbrautina. Pá höfðu
árið áður verið fastráðnir kenn-
arar í 2,74 stöðum en nemendur
hátt á þriðja hundrað, því væri
ekki hægt að taka að sér ný verk-
efni.“
Síðan segir m.a. í þessu bréfi
námsbrautarstjórnar til háskóla-
rektors, dagsett í júlí 1983.
„Sé það vilji menntamálaráðu-
neytisins að námsbrautin taki að
sér þetta verkefni, er stjórnin fús
til viðræðna og mun þá endurtaka
óskir sínar um nýjar stöður
kennara við námsbrautina.“
Hópur hjúkrunarfræðinga, út-
skrifaðra frá Hjúkrunarskóla ís-
lands, skrifuðu bréf, í mars 1981.
Þar sem skorað var á stjórnvöld að
HJÚKRUN Víw-64. árgangur39