Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Blaðsíða 435
TILSKIPUN UM SVEITASTJÓIIN.
427
varpsins, viðvíkjandi fundarhaldi sýslunefndarinnar, og með breyt-
ingu þeirri, sem alþingi liafði stungið uppá við 37. grein, 3—6.
tölulið, því að því Ieyti, sem þessi uppástunga færi fram á, að
laun til hreppstjótá og Ijósmæðra yrði ákveðin moð sérstöku laga-
boði, þá væri með þessu takmarkað það vald, sem í frumvarpinu
var veitt sveitarstjórnarnefndum, og væri það fremur í samhljóðun
við fyrirkomulag það á amtsráðinu, sem alþing réði til, og gæti
í sjálfu sér ekki oröið til tálmunar því, að þessum málefnum yrði
komið í lag á hagfelldastan hátt; að því leyti, sem kostnaður
við bólusetniug og Ijósmæðrakennslu skyldi greiðást á sama hátt
og verið liafði, gat konungsfulltrúi þess, að þessi gjöld þegar
livíldu á sveitarsjóðum (jafnaðarsjóðum amtanna), og væri í
sjálfu sér lítil. Við 2. tölulið greinarinnar stakk hann uppá að
bæta skyldi: (log aö minnsta kosti einusinni hvert 10. ár”. Breyt-
ingin við 3. kafla 31. greinar í niðurlaginu fánnst honum vera
óþörf, og aö því leyti, sem uppástunga alþingis aö öðru leyti færi
fram á, að hinir kjörnu nefndarmenn að eins skyldi hafa dag-
laun, þótti honum það ósanngjarnt, og stakk hann því uppá, að
allir nefndarmenn, sem ætti 1 mílu eða lengri leið heiman að frá
sér til fundarstaðarins, skyldi hafa endurgjald. Konungsfulltrúi
féllst og á breytinguna á 38. grein, að því leyti er snerti niður-
jöfnun gjaldanna til sýslusjóðsins, en réöi til, að það, sem þar
væri fyrir mælt um heimtingu gjaldsins, skyldi haldast óbreytt.
Hvað snerti kaflann um amtsráðin og þá sérílagi breytingarn-
ar á 42—45. grein frumvarpsins, réði konungsfulltrúi til, a ð
kosningarnar skyldi gilda fyrir sex ár, þanuig að annar nofndar-
manna færi frá þriðja hvert ár á víxl, og skyhli þá hlutkesti ráða,
hvor þeirra færi frá í fyrsta skipti, að kjósa skyldi jafnmarga
varamenn og nefndarmennirnir væri, a ð fyrir yrði mælt um endur-
kosningar í samhljóðun við 5. grein, 2. kafla, og um það, að
sá, sem orðinn væri sextugur, mætti skorast undan kosningu, og
a ð amtsráðið skyldi skera úr því, ef sá, sem kosinn yrði, skorað-
ist undan kosningu, en hann skykli hafa rétt til að skjóta úr-
skurði amtsráðsins til landshöfðingja. |>ar að auki skyldi amt-
maður telja saman atkvæðin ásamt tveimnr mönnum, sem hann
sjálfur í fyrsta skipti kveður til þess, en síðan amtsráðið, og eun-
fremur skyldi hlutkesti en eigi aldur ráða, ef tveir eða fleiri
1872.
4. maí.