Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Blaðsíða 782
774
UM LAUN PKÓFASTA VIÐ ÚTTEKTIR.
1874. endurgjald fýrir kostnað þann, sem liann liafl haft við úttokt nokkra,
22. maí. sem fram fór í fyrra sumar, samkvæmt tilskipun 24. júlí 1789,
á staðnum og kirkjunni í Selárdal; Imfið jier skotið jiessu undir
úrskurð stjórnarráðsins, og með jiví jiað er yðar álit, að endur-
gjald jiað, sem ákveðið er lianda próföstum í þessum tilfellum,
með 6. gr. í téðri tilikipun fyrir kostnað jieirra, sé eigi, að minnsta
kosti nú sem stendur, með nokkrn móti samsvarandi kostnaðinum, ef
úttekt skal framfara í fjarlægum sóknum, hafið jier jafnframt stungið
uppá, að lagt verði frumvarp fyrir næsta aljúngi til tilskipunar
um breytingu á ncfndri grein, annaðlivort á þá leið, að prófastar
fái endurgoldinn kostnað þann, som í raun og veru hafi hlotizt
af ferðum þeirra í þessum erindum, eptir sanngjörnum roikn-
ingi í líkingu viö það, sem ákveðið er í aukatekjureglugjörð, 10.
septbr. 1880, 16. gr., eða jiannig, að ákveðið verði tiltekið
endurgjald fyrir hvern dag, sem þeir eru á ferðinni fram og
aptur. Ennfremur liafið jiér stungið uppá, livort eigi væri
ástæða til, að liækka um leið endurgjald það, sem í t.eðri grein
er veitt skoðunarmönnunum, og sem er 12 sk. á dag, svo það
verði 1 rd. lianda hverjum, en þetta eru venjuleg daglaun á
íslandi til sveita.
Utaf þessu gefur stjórnarráðið yður til vitundar, yður til
leiðbeiningar og til þess þér birtið það, að það hefir enga lieim-
ild til að láta greiða Ólafi prófasti Jolinsen endurgjald það,
sem hann hefir sókt um, úr landssjóðnum, en með því vér verðum
að vera yðar, herra landshöfðingi, samdóma um, að ástæða sé til
að segja öðruvísi fyrir um gjaldið bæði til prófasta og skoð-
unarmanna á þá leið, sem þér liafið stungið uppá, og þá sérí-
lagi að því leyti, er prófastana snertir, þannig aö þeim verði
veittir iiæfilegir fæðispeningar fyrir hvern dag, sem þeir eru á
leiðinni fram og aptur, mælumst vér til, að þér, ept-ir að hafa
fengiö nákvæmara álit biskups um málið, semið frumvarp og
sendið það hingað; en jafnframt skal þess getið, að það getur
ekki með nokkru móti komið til tals að veita próföstum borgun
af opinberu fé fyrir gjörðir þær, sem nefndar eru í niðurlaginu
á bréfi bisknps.