Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1875, Page 618
610 KONONGLEG AUGLÝSING TIL ALÞlNGIS.
1873. íslands, skuli fá hluttöku í meðferð hinna svo nefndu sameigin-
23. mai. legu mála, sem eingöngu heyra og verða að heyra undir hið
almenna fulltrúa-þing fyrir ríkið í lteild þess, eða með öðrum
orðum undir ríkisþingið.
En eins og hin umræddu stjórnarskipunar-frumvörp, sem hafa
verið lögð fyrir alþingi á ýmsum tímum, mega vera þinginu
órækur vottur þess, að það hafi verið Vor einlægi og alvarlegi
tilgangur, að gefa íslandi stjórnarskipun, sem veiti landsmönn-
um hið sama frelsi og hin sömu rettindi, sem þegnum vorum 1
konungsríkinu, þannig munum Vér framvegis vera reiðubúnir til,
að verða við óskum þeim, sem, þegar málið verður íhugað með
meiri rósemi, kunna að korna fram frá íslands hálfu um, að
komið verði á slíkri stjórnarsldpun, sem sé byggð á þeim grund-
velli, er geti samrýmzt ríkisstjórnar-tilhögun þeirri, sem nú er,
og hinni óaðskiljanlegu heild ríkisins.
í sambandi við það, sem getið er að framan, hefir meiri
hluti alþingis í nefndu áliti sínu lýst því yfir, að alþingi eigi
geti viðurkennt, að lög 2. janúar 1871 sé bindandi fyrir ísland,
eins og þau nú liggja fyrir, að það reyndar fyrir hönd Islands
taki ámóti tillagi því úr ríkissjóðnum danska, sem ákveðið er í
téðum lögum, en geti þar ámóti ekki viðurkennt, að öll skulda-
skipti milli íslands og ríkissjóðsins sé þarmeð á enda kljáð, og
a ð þingið, jafnframt og það þanuig geymir íslandi rétt þess
óskertan um fyrgreind atriði, ráði til, að um þau verði leitað eptir
nauðsynlegan undirbúning samkomulags við íslendinga á sérstöku
þingi á íslandi, er hafi fullt samþykktaratkvæði fyrir þjóðarinnar
hönd. þessu til stuðnings er sér í lagi skírskotað til heityrðis þess
í konungsbréfi 23. septbr. 1848, að eigi skyldi neitt endanlega
af ráðið um stöðu íslands í fyrirkomulagi ríkisins, fyr en búið
væri að láta íslendinga sjálfa segja álit sitt um það á þingi sér
í landinu sjálfu, og til konunglegrar auglýsingar til alþingis 19.
maí 1849 og konunglegrar auglýsingar til íslendinga 12.
maí 1852.
jöessar yfirlýsingar alþingis hafa eigi síður fallið Oss illa í
geð. Eins og þýðing téðra heityrða konungs hefir optsinnis
áður verið rældlega og nákvæmlega útlistuð, sér í lagi í ástæð-